sevgilini nasıl unutursun hıağ pü yazıklar olsun / Yuwin

!¡ 06 !¡

14052019 ~ 0130 - 1427

~~~

"Yuta... Eğer rahatsız oluyorsan benimle ilgilenmek zorunda değilsin. Benim için sorun değil cidde-"

Yuta elindeki kapüşonluyu sevdiğinin kafasından geçirip, sözünü keserken sarışın olanla göz göze gelmişlerdi.

"Bir insan neden sevdiğinin yanında rahatsız olsun Sicheng? Gerçek ismin bu. Ama sana Winwin demek hoşuma gidiyor. Çünkü 2 gün süren uzun stalklamalarımız sonucu instagram hesabını bulduğumuzda kullanıcı adında bu yazıyordu. Ayrıca sürekli ince şeyler giyindiğinden dolayı hasta olup duruyorsun!"

Winwin elleriyle yorganının eteklerini kavrayıp kendine siper ettiğinde artık sadece gözleri ve sarı saçları görünüyordu.
Yuta ise Winwin'in bu hareketine kıkırtıyla karşılık verirken bedeni geriye savrulmuştu.

"Sapık mısın?!"

Yuta, Winwin'in masum sorusuna bu sefer dayanamayıp kahkaha atmış ve yatağın ucuna oturarak konuşmaya başlamıştı.
Ne zaman gülse bedenini bir yere savrulur, yanında biri yoksa büyük olasılık düşerdi.

"Saçmalama.
Platonik takılan bir aptal diyebiliriz...
Herneyse Winwin...
Benden çok konuştuk.
Anılarını hatırlayana kadar yanında olmama izin ver, sana yardımcı olmak istiyorum."

Winwin yanaklarını şişirirken yorganı serbest bırakıp dizlerinin üzerine düşmesine izin vermişti.

"Şaka yapıyordum zaten.
Beynim bomboş. Fazla hafif. Hiç bir şey hatırlamıyorum cidden... Ben nasıl biriyim?"

Yuta kollarını göğsünde birleştirirken, sarışın olan Yuta'nın ona verdiği kapüşonlunun için kaybolmak üzereydi.

"Alırken bende bu kadar büyük olacağını tahmin etmemiştim... Kusura bakma."

"Sorun değil. Seni dinliyorum."

"Hm... Geceleri uyumuyorsun."

"Neden?"

Yuta  bilmediğini göstermek istercesine omuz silkmişti.

"Bunu bilecek kadar yakınında değildim... Sanırım kabus görüyorsun, dün gecede görmüş olmalısın? Kaşların hep çatıktı, bir şeyler sayıklayıp durdun ve terliyordun..."

Winwin elini ensesine atarken kafasını olumlu anlamda salladı.

"Kabus görüyor olabilirim..."

"Kış aylarını seviyorsun."

"Neden?"

"Bilmiyorum, hiç anlatmadın..."

Gülümserken devam etti.

"Ama belli ediyordun. Normalde uyuyamadığın gecelerin acısını okulda uyuyarak çıkarırsın fakat kışın yağan karları izlersin hep."

Yuta gözünün içine giren saçları eliyle geriye doğru iterken oturduğu yerde kıprandıktan sonra devam etti.
Winwin'in onu merakla dinlemesi hoşuna gitmişti.

"Hep yalnız takılırsın..."

"Daha önce seni terslediğimi söylersen atarım kendimi aşağı."

Winwin'in korkarak kurduğu cümleye Yuta gülerek "Hayır." Demiş,
Ardından göğsünü kabartarak büyük bir icat bulan bir bilim insanı gururuyla konuşmuştu.

"Sadece bana gülümsedin..."

Yüzündeki aptal sırıtış büyürken kafasını utanarak öne eğmişti.

"Sanırım ilk defa o an aşık olmuştum sana."

Winwin'de gülümserken yatağın korkuluğuna yaslanmıştı.
Utanan mor saçlı, fazla sevimliydi.
Yuta'dan kendisini dinliyordu.
Onu deli gibi seven birinden dinliyordu kendini.

"Mor rengini seviyorsun..."

Elini saçlarına attı.

"Saçımı boyatmak Mark'ın fikriydi. Normalde mor giyinirdim... Hyuck şerefsizi uykumda boyamış... Kendime yakıştırdığım içinde kızamadım..."

"Yakışmış... Güzel duruyor."

~~~
14052019 ~ 1610
Syglr
Svglr

Ben elendim arkadaşlar siz devam edin