Kaybedenlerin Umudu..(Klaroline)

Orman ve Yıldızlar..

5 Ay Sonra

Caroline Forbes

Hoca aynı şeyi 3.kez tekrarlarken gözlerimi devirdim.Bu adam neden hala hocaydı acaba,evinde tekli koltuğunda oturup torunlarının fotoğraflarına bakıyor olması gerekiyordu. Telefon kucağımda titreşirken hızlıca sessize aldım. Son 5 dakika sonrasında güzel bir haftasonu geçirmeye kendime söz verdim. Haftasonunu düşünürken yüzüme küçük bir gülümseme yerleştirdim. Bakalım bu sefer nasıl değerlendirecektik ? Bazen ben bazen Klaus planlıyordu haftasonlarını. Ama bu sefer hiç konuşmamıştık.Telefonu kontrol ederken arayan kişinin sabırsızlığına güldüm. Mesaj atmasıyla bu sabırsızlığını taçlandırmıştı.

"Ben dersten çıktım,kapının önünde bekliyorum Care,ağaç olmak üzereyim."

"Umarım dersi uzatmaz, olmadı sen git ben gelirim Elena."

"Bugün sadece ikimiziz Care,10 dakika daha beklerim eğer dersi uzatırsa fenalaşma numarası yap haha!"

"Mükemmel göz devirmelerimden birini yolluyorum sana Elena."

Hocanın boğazını temizlemesiyle birlikte kafamı kaldırdım,bu boğaz temizlemenin anlamı belliydi.

"Dersi bitiriyorum bana odaklanın." 

-

Dağılan insanların arasından sıyrılıp kendimi dışarı attım. Elena koluma girdiğinde günü bitirmenin mutluluğunu yaşıyordum.

"İşin yoksa bir kafeye oturalım. Eve hemen gitmek istemiyorum."

"Bana uyar. Klaus'tan ses yok zaten."

Elena kaşlarını çattı.

"Bak bu tuhaf. Damon'da bana yazmadı hiç bugün."

"Hey! O kaygılarını ve merakını bana geçirmezsen sevinirim."

"Çoktan geçirdim bile."

Kafelerden birine geçip siparişimizi verdik.

"Aslında seninle bir şeyler konuşmak istiyorum Caroline."

Korku ve  şaşkınlık karışımı bir bakış attım.

"Benden hamile olduğunu söylemeyeceksin dimi?"

Gözlerini devirerek konuşmaya başladı.

"Çok komiksin Care. Ciddi olman gereken bir konu. Bonnie için bir şeyler yapmalıyız."

Haklıydı bu konuda ciddi olmalıydım. Jeremy onu yaşadığı şehre götürmeyi teklif etmişti ama Bonnie bunu istemedi. Hope'un cadı işlerine yardım ediyordu ve onu eğitiyordu. Jeremy ise bu şehirde kalmak istemedi. Sancılı bir ayrılıktan sonra Bonnie yavaş yavaş gülmeye başlamıştı.

"Onu hayata yeniden bağlamalıyız."

"En iyi olduğumuz şeyi yapalım o zaman."

İkimizde sinsice bakışlar atıyorduk. 

"Harika bir cumartesi partisi bizi bekliyor."

Sesli bir beşlik çaktığımızda yan masadaki insanlar bize baktı.Yerime sinerken Tarih hocamızla göz göze geldim.

"Çok güzel hocaya rezil olduk."

Bodoslama döndü.

"Hangisine?"

Hocaya gülümseyerek bana döndü.

"Çok yakışıklı değil mi Care?"

"Birincisi o bizim hocamız. İkincisi ikimizinde erkek arkadaşı var Elena!!"