Küçük Umutlar Kitabı

1.1

Alicia aynada kendine bakıyordu. Koyu kahve saçları omuzlarına dökülüyor, bembeyaz teni onu bir kedi kadar naif yapıyordu. Otuz yedi yaşına girecekti yakın bir tarihte. Kocasının ona dokunmasıyla irkildi.

"Özür dilerim. Korkutmak istememiştim." Peter kibar bir beyefendi idi. Tam bir salon erkeğiydi yani. Alicia'nın ondan etkilenmesinin en önemli belki de tek nedeni onun bu kadar sağlam yetiştirilmiş bir erkek olmasıydı.

Alicia simsiyah, omuz detaylı elbisesinin üzerine annesinden kalma kürkü geçirip odadan çıktı. Babası onları şehirden baya bir uzakta olan çiftliğe çağırmıştı. Alicia o evde doğmamıştı. Zaten babası onu daha üç yaşındayken terk etmiş, annesi de o zampara üvey babayla evlenmişti.

Yolculuk tam iki saat sürdü. Alicia gazetenin verdiği şu aşk hakkındaki öykü kitabını okumuştu. Hikayeye göre oğlan ve kız birbirlerini çok severler daha sonra yanlış bir anlaşmadan ötürü yolları ayrılır ve birbirlerine düşman olurlar. Öykünün sonu hüzünlü bitince Alicia eşine belli etmeden ağlamıştı. Kendini böyle şeylerde tutamazdı, çok duygusaldı.

Çiftliğe vardıklarında saat altıya geliyordu. Peter yeni ortaklarını beklettiği için gerilmişti ama Alicia'ya belli etmedi. 

"Hoşgeldiniz bayan Florrick!" dedi evin hizmetlisi. Alicia'yı çok severdi, gerçi onu tanıyan herkes çok seviyordu. Ön bahçeye doğru yürüdüler. Alicia'nın babası Peter'ın yeni ortakları Will ile Diane'ye içki koyuyordu. Kızını ve damadını görünce gözleri gülmeye başladı. 

"Nerede kaldınız!?" Sitemkardı yaşlı adam. 

"Özür dileriz çok trafik vardı. Umarım bekletmemişizdir." Peter  hemen eşinin babasına sarıldı. Alicia onların iyi anlaştığını görünce gülümsedi. Babası ani evliliğine çok kızmıştı zamanında. 

Alicia Peter'ın yeni ortağı olduğunu bildiği Will'in kendisine hayran hayran bakmasından rahatsız oldu. Ne yapacağını bilemeyen kadın babasının kollarına attı kendini. 

"Merhaba ben Diane," dedi diğer ortak. "Lockhart." Alicia kadının elini sıktı. 

"Ben de Will Gardner." dedi adam Alicia'ya doğru uzanarak. Alicia vücudunun buz kestiğini babasının söylemesine kadar hissedememişti. 

"Tatlım hasta mısın? Alicia ellerin buz gibi!" 

"Hayır, sadece..." yanlarına gelen hizmetçi sözünü kesmişti.

"Yemek hazır!"