the adopted princess

14.

Pov Daan

Roos ligt naast me. Nog net te slapen maar ik voel me nu al veiliger. Het voelde zo slecht om haar te zien zoenen met iemand anders voor een spel. Het doet me denken aan Minou. Ik draai me om en kijk naar haar. Ze ligt tegen de muur aangedrukt met mijn veel te grote shirt aan. Ze ligt half op haar buik met haar been omhoog. Haar ademhaling is rustig en stabiel. 'Het spijt me Roos,' fluister ik. Ze opent haar ogen en ik schrik me rot. Roos begint te lachen. Ik hou van die lach. 'Sorry,' grinnikt ze. Ik draai me op mijn zij en kijk haar lachend aan. 'Je bent zo mooi.' Het is eruit voor ik het me besef. Haar wangen worden rood en ze kijkt me lachend aan. 'Mag ik vragen waarom je het feest nou stopte?' Ik zucht diep en knik. 'Twee jaar geleden. Minou en ik waren op een feest van een vriendin van haar. Ze speelden truth or dare en wij deden mee. We waren allebei aardig bezopen en de opdrachten van de jongens aan Minou en haar vriendin, de enige meiden die meededen, werden steeds seksueler. Minou kreeg de opdracht om met een jongen te zoenen. Dat deed ze. Een paar rondes later kreeg die jongen de opdracht om haar mee naar boven te nemen. Ze kwam terug met betraande ogen. Ik liep naar haar toe en ze zei dat ik een lul was, dat ik niks doorhad. Dat ik niet goed voor mijn beste vriendin zorgde. Dat ze nooit meer iets met iemand te maken wilde hebben. Ze rende weg en ik heb haar niet meer gezien. Haar zusje belde me de volgende ochtend. Of ik wist wat er gebeurd was? Of ik de volgende keer beter op kon letten omdat ze verkracht was door die jongen. Een paar dagen later werd ze dood gevonden. Weer verkracht en zelfmoord gepleegd.' Er rolt een traan over mijn wang. 'God. Het spijt me echt.' Ze veegt mijn traan weg met haar duim en pakt mijn hand vast. 'Dankje,' lacht ze. 'Dat je dat wilde voorkomen.' Ik knik en adem diep in en uit. 'Maar ga nu maar slapen.' Ze knikt en draait zich om.

Pov Roos

Ik draai me om en voel iets kietelen in mijn hals. Ik open mijn ogen en zie Daan gefascineerd naar me kijken. Vlinders razen door mijn buik. Zijn blonde haar zit wild en zijn blauwe ogen sprankelen.
Ik schuif naar hem toe en druk mijn lippen op de zijne. Ik merk dat hij schrikt maar hij hersteld zich al snel. Ik schuif meer naar hem toe en ga tegen hem aan liggen. Mijn vinger glijdt over zijn borstkas en ik voel Daan bij mijn onderrug. Ik ga bovenop hem liggen en zijn tong vraagt om toestemming, die ik hem gelijk geef. Zijn grote handen glijden naar mijn billen en knijpen zacht. Een kreun verlaat mijn lippen en in één beweging heeft Daan ons omgedraaid. Zijn handen glijden over mijn lichaam en ik trek hem dichterbij. 'Wil je dit echt,' vraagt Daan waneer hij terugtrekt. Ik bijt op mijn onderlip en denk nog een keer. Wil ik dit echt? Ik denk het niet. Ik schud langzaam mijn hoofd en hij knikt begrijpelijk. 'Sorry Daan.' Hij knikt. 'Het is oke.' Hij drukt nog een kus op mijn lippen en kijkt dan weg. Hij valt naast me neer en ik laat mijn handen door zijn haren glijden. Hij komt naast me liggen. Vlinders gieren  door mijn buik zodra hij me tegen zich aandrukt en zijn armen om me heen slaat.

Pov Daan

Ik trek haar tegen me aan en sla mijn armen om haar heen. Haar haren kriebelen in mijn gezicht. 'Ik ben blij dat je me verteld hebt over Minou gister.' Ze kijkt me met haar mooie heldere, bruine ogen aan. Ik druk een kus op haar wang en ga rechtop zitten. 'Mag ik vragen waarom je.....' 'waarom ik je kuste,' maakt ze mijn zin af, en ik knik. Ze begint te lachen en ik hoor wat gestommel buiten de deur. Ik kom weer naast haar liggen en snel daarna vliegt de deur open. 'Daan! Mam zegt dat je ontbijt voor me moet maken!' 'Emily! Rot op!' Ze kijkt ons vragend aan. 'Wegwezen Em!' Ze krijgt een reusachtige grijns op haar gezicht en sluit de deur. Ik kijk om naar Roos en zie dat ze bijna onder de dekens is gaan liggen. 'Sorry, dat was m'n zusje.' Ze schrikt op en zit ineens rechtop. 'Kut. Ik moet gaan.' Ze springt uit bed en begint zich aan te kleden. Ik sta ook op en pak haar pols. Ze draat zich direct om en kijkt me aan met haar bruine ogen. 'Blijf alsjeblieft nog even.' Ze pakt haar telefoon uit haar zak en begint te typen. 'Oke,' zegt ze uiteindelijk.ik trek mijn kleren aan en loop naar beneden met Roos achter me aan. We lopen de keuken in en begin ontbijt te maken. 'Ben je al bezig?' Ik draai me om en zie Emily gefascineerd naar Roos kijken. 'Wow, jij bent echt mooi.' Ik draai me snel weer om zodat ik het eten niet laat aanbranden. 'Dankje.' Het is even stil. 'Ik ben Emily.' 'Roos,' hoor ik vlak daarna. 'Ben jij de vriendin van Daan?' Ik draai me direct om. 'Oké Emily! Genoeg. Wacht maar in de woonkamer. Eten is zo klaar.' Ik kijk haar dwingend aan en ze draait zich om. Roos begint te lachen en legt haar hand op mijn bovenarm. 'Maak je niet zo'n zorgen om je zusje joh,' lacht ze. Ik voel mijn hoofd rood worden. Ze legt haar armen om me heen en ik sla één arm om haar. Met de andere blijf ik doorkoken. Ik kan makkelijk over haar heen kijken want Roos is redelijk klein en ik ben best lang.

'Oké, klaar.' Roos laat me los en ik vul drie borden met ontbijt. Roos pakt een bord en ik pak de overige 2 terwijl we naar de woonkamer lopen. 'Hier Emily.' Ik overhandig haar het laatste bord en ga op de bank zitten naast Roos. 'Dus? Ben jij zijn vriendin?' Roos begint te lachen en schud haar hoofd. 'Maar, vind je hem wel leuk dan?' Emily kijkt Roos nieuwschierig aan. En daarom moet je geen nieuwschierige zusjes van 10 jaar hebben. 'Daar kom ik nog op terug,' lacht ze.

'Zal ik je naar huis brengen?' Ze knikt. 'Ja graag.' We stappen in de auto en ik rij weg. 'Sorry voor mijn zusje. Ze is soms nogal..... nieuwschierig?' Roos begint te lachen. 'Ze is schattig.' Ik kijk haar vragend aan. 'Schattig? Ze vecht op school, en ze heeft nog gewonnen ook!' Roos begint nog harder te lachen.

'Bedankt dat je bleef slapen,' zeg ik zacht wanneer ik stop voor haar huis. 'Geen probleem. Nodig me vaker uit.' Ik begin te grijnzen en Roos leunt naar me toe. Ze drukt nog een kus op mijn lippen en stapt dan uit de auto. 'Doei Daan.' Ik kijk nog even hoe ze naar binnen loopt. Haar bruine haren dansen over haar rug en haar heupen wiegen mee. Ze draait zich om bij de deur en knipoogt voordat ze erachter verdwijnt.