A doze of his silliness

Chapter 17: Who are you?

April's PoV:

Idinilat ko yung mga mata ko ng unti-unti dahil sa liwanag na tumatama na nanggaling sa bintana. Nagtaka ako dahil hindi ko nmn ugaling magbukas ng bintana tuwing madaling araw. I am staring now at my ceiling and I found it different. The color of my ceiling is pink and what the hell it became gray? I realized it's not my room because when I look around my eyes it has different color, smell and style from mine.

Where am I?

Bigla akong bumangon khit masakit yung katawan ko na nakaupo sa kama at napansin kong may nalaglag galing sa noo ko. Isang bimpong puti at ngayon ko lang ata napansin, meron ding maliit na palanggana na may tubig sa ibabaw ng lamesa sa gilid nitong kama. Bakit may mga ganyan ano ba nangyari sakin? Kanino bang kwarto ito? Naalala ko yung nangyari kagabi nag-away pala kami ni Cass, umalis ako sa kalagitnaan ng pagtatalo namin, umulan at humangin ng malakas may nakita akong tao na papalapit sakin may dalang payong at nung maaninag ko na ng maigi yung mukha niya bigla nalng ako nawalan ng malay. Hay! Sino kaya yun? Napayuko ako out of my frustration dahil hindi ko rin gaanong magalaw yung katawan ko tsaka ang sakit ng mga hita ko. Napansin kong iba na pala yung suot kong damit. Tsaka nanlaki yung mata ko dahil iba na rin yung suot kong underwear. Hindi maaari itong iniisip ko kaya napasigaw nalang ako ng malakas at nagulat ako dahil biglang bumukas yung pinto.

"miss, u alright?" lumapit siya sakin

"waaaaaaaaahhhh sino ka? At anong ginawa mo sakin?!!!!!" sumigaw nmn ako dahil he's about to touch me lumayo nmn siya.

"I'm just helpi..." di niya natapos yung sasabihin niya dahil nagtanong ako agad bakit ganito na yung suot ko.

"anong ginawa mo sakin? Bakit ganito na yung suot ko nasaan na yung uniform ko? Are you a rapist?!! Heellllllllppppppppp!!! Tulungan niyo ako may rapist ditoooooo!!" sigaw lang ako ng sigaw at para naman siyang nataranta at tinakpan yung bibig ko hindi na tuloy ako makasigaw ng maayos.

"hey! Calm down!"

"nooommmpppp" pilit ko paring sigaw pero para lang walang naririrnig dahil nga nakatakip parin yung kamay nya at di ko rin magawang pumiglas.

"HEY! CALM DOWN!" napasigaw siya when he utter those words. His voice was full of authority kaya para akong natigilan. Tumahimik ako and there tinanggal niya na yung kamay niya sa bibig ko.

"I'm not a rapist okay? The truth is I helped you last night." Hindi parin ako makampante sa sinabi niya

"tinulungan mo ako kaya ba pinagsamantalahan mo ako ganun ba?!"

"what are you saying?"

"bakit ganito na yung suot ko huh? Tapos ang sakit pa ng mga hita ko! Rapist ka rapist huhuhu" umiiyak na ako bakit kasi ang babaw ng luha ko. Kahit gwapo ang lalaking 'to di parin ako papayag na mawala yung pagkabirhen ko noh huhuh pangarap ko talaga na makasal muna bago ko isuko yung pagkababae ko. Dalagang pilipina yeah!

"hahahahahahahah!" tumigil ako sa pag iyak dahil sa pagtawa niya ng malakas.

"anong nakakatawa?" tumigil namn siya pero nagpipigil lang na di tumawa walangyang lalaking 'to.

"nothing, haha I mean I'm not a rapist. Hindi ako pumapatol like the face of yours hahah!" nakakapanliit nmn ang taong 'to "but you're amazing" he added and smirked. The heck ano yun?!

"what do you mean! Fuck!" napapamura ako sa lalaking 'to eh!

"ooppss bad mouth!" tinakpan niya yung bibig ko with his pointing finger agad ko nmng inalis.

"ano ba! Sabihin mo nga yung totoo sakin since that night!" para nmn maliwanagan na ako at para na akong baliw sa kakaisip ko V paba ako o hindi na.

"alright haha! you're cute!" nakakamatis yung sinabi niya ah but enough okay bolero din ang lalaking 'to eh!

"come on! Spill it!"

"alright honey"

"eew! Cut the crap I have a boyfriend"

"oh! Really with that face I wonder haha?" bwisit talaga eh

"sabihin mo na kasi kung ano yung nangyari bwisit!"

"ang init nmn ng ulo mo oh sige listen up, that night when I'm going home I saw you in the street maybe waiting for a cab but I felt strange dahil pansin kong nanginginig ka at considering na may bagyo, kaya nilapitan kita with my umbrella kahit na nililipad na ng hangin I tried, galing kasi ako sa convenient store nun may binili and even it's very windy I manage to help you, but when I'm about to reach where you are standing you lose conscious and dali-dali kitang sinalo baka may mangyaring masama sayo..." patuloy lng ako sa pakikinig

"I carry you until my car then let you in, when were home..." bigla nmn siyang tumigil

"ano na? what's next? Sinong nagbihis sakin?"

"ako,.."

"WHAT?"

"let me finish okay .. ako yung tumawag kay manang para bihisan ka"

"ah ganun ba, eeeeehhhh kahit na nakita parin niya yung ano..." di ko tinapos kasi nakakahiya

"yung ano?"

"wala"

"haha ano nga?"

"bwisit"

"sama talga ng bibig mo" napapamura tlga ako sa lalaking 'to

"tss! wag na nating pag-usapan yun okay basta ang importante you never see me naked"

"huh? Pero nandun ako ng bihisan ka ni manang so..."

"ANO!?" bigla ko siyang nasampal nabigla nmn ako kaya nag sorry ako agad namumula na yung makinis niyang pisngi. Kawawa nmn.

"ouch! Hahah ang dali mo nmng paniwalain kaya pala ang daming naloloko hahahah!"

"sira ulo kaba?!" I'm being pissed coz of this damn man. Bigla lang siya tumayo at sinabing...

"inapoy ka ng lagnat kagabi so just rest and tell me if you're really okay then I'll send you home papahatid ko nlng kay manang yung soup ditto para makakain ka." I'm thinking if what does he mean saying kaya pala ang daming naloloko para kasing may something o baka sira ulo lang talaga anag lalaking yun.

Oh my god! Oo nga pala patay ako nito ni ate. I'm sure they're worried about me.