Know me. (Nederlands)

Mijn toekomst is verpest

-Jula-

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoals ik al had verwacht stond mij thuis een preek te wachten over het feit dat ik te laat was en een kapotte kettingkast heb. 'Je betaald de reparatie zelf maar en gaat vanavond om 9 uur naar bed.' Tot zo ver dus mijn avond. 

De volgende ochtend tijdens het klaar maken voor school bedenk ik hoe ik Aiden zal terug pakken. Hij moet niet denken dat hij hier mee weg komt. Ik zal Aya straks is vragen of zij nog goede ideeën heeft. Ik vind het lek steken van zijn fietsbanden wel een goed plan, het enige nadeel is dat er overal camera's hangen op school.

'Goedemorgen schoonheid' Hoor ik Aya zeggen. 'Ja, hoi,' reageer ik, 'ik heb je hulp nodig voor een wraakplan.' Aya kijkt mij vragend aan. Ik vertel haar over het voorval van gisteren met Aiden. Als ik klaar ben met mijn verhaal zie ik Aya's blik veranderen in een wraak blik. 'Wat een gevoelloze eikel, zeker dat wij hem gaan terug pakken!' Ik vertel Aya mijn plan over het lek steken van zijn fietsbanden. 'Goed plan, maar wie zegt dat hij met de fiets komt?' Ik heb hem nog nooit zien fietsen.' 'Heb jij een beter plan dan?' vraag ik Aya. 'Nee nog niet, maar ik bedenk wel wat.'

Intussen tijd zijn wij bij school aangekomen. We zitten in ons laatste jaar van VWO en moeten dit jaar een eindexamen opdracht doen. Deze week krijgen we meer informatie en, voor mij het belangrijkste, met wie wij deze opdracht samen moeten uitvoeren. We mochten allemaal iemand doorgeven, in de hoop dat de leraren er dan ook echt wat mee doen. Natuurlijk heb ik Aya doorgegeven en Aya mij. 

We beginnen voor de verandering eerst met een uur wiskunde, heerlijk nadenken over berg en dal parabolen, formules en tabellen tekenen. Ik volg wiskunde samen met Aiden, maar zo te zien is hij niet komen opdagen deze les. Gelukkig is dat bij hem inmiddels bekend, hij komt vaak pas na het derde of vierde uur. Ik snap dan ook niet dat hij hier elke keer mee weg komt. Zou school zijn ouders niet bellen? Ik heb een keer een uur gespijbeld, mijn ouders werden meteen gebeld en ik moest een week nablijven. Dat was wel in het eerste leerjaar. Misschien dat de leraren dan een stuk strenger zijn dan in het laatste jaar. 'Jula! Ik vraag je al drie keer wat het antwoord is op vraag negentien.' Hoor ik plots. Ik schrik op en zie dat ik op een totaal andere bladzijde ben. 'Sorry meneer, ik ben nog niet helemaal wakker.' Probeer ik mij eronder uit te praten. 

TRINGGGGG

Saved by the bell, zo noemen we dat ook wel. Tijd voor ons mentor uur. Het moment van de waarheid over onze examenopdracht. 

Met Aya loop ik naar ons lokaal toe en installeren ons achter in het lokaal naast elkaar. 

'Goedemorgen allemaal!.' Begint mijn mentor. 'Ik heb de verdeling voor het profielwerkstuk klaar. Jullie hebben allemaal een voorkeur doorgegeven, maar ik ben hier wel wat van afgeweken, ik vind het leuk om jullie is samen te zien werken met een andere partner dan normaal. Als jullie grote problemen hebben met jullie partner hoor ik dat graag persoonlijk.'

Aya en ik kijken elkaar aan. Onze blik zegt genoeg. - Shit waarschijnlijk mogen wij niet samen.-

Plots gaat de deur open en komt Aiden binnen. 'Ook goedemorgen Aiden, waar hebben wij jou late binnenkomst aan te danken?' Hoor ik onze mentor zeggen. Aiden mompelt iets in de zin van tandarts afspraak en mag gaan zitten. 

'Goed, zegt onze mentor. Even voor jou Aiden, ik lees zo de namen op van de partners voor het profielwerkstuk, als je vragen hebt kom straks dan even bij mij.' Aiden knikt en schuift stil aan zijn tafel.  Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar hem. Hij ziet er anders uit dan gisteren. Ik ben nog steeds boos op hem, maar van binnen voel ik een soort medelijden. Hij ziet er rustig en kwetsbaar uit. Hij lijkt wel verdrietig.

Onze mentor dreunt de namen op en ik kijk snel weer naar voren. 'Jaap en Elisa, Bram en Sara, Aya en Mees, Aiden en Jula...'

'Verschrikt kijken Aya en ik elkaar aan. We mogen dus niet samen, maar dat is niet het ergste. Ik moet samen met Aiden. Ik zie Aiden zich omdraaien in zijn stoel en mij aan kijken. Ik kan niet aan hem zien wat hij er van vind, maar daar zal ik vast snel genoeg achter komen.

Onze mentor is inmiddels klaar met het opdreunen van de tweetallen en ik hoor haar zeggen dat we naast elkaar moeten gaan zitten. Ik blijf als versteent in mijn stoel zitten en ik zie dat Aiden ook geen aanstalten maakt om op te staan. 'Jula en Aiden!' Hoor ik onze mentor zeggen. Verschrikt kijk ik op. 'Ik heb jullie naam ook genoemd, gaan jullie ook even naast elkaar zitten?' Ik zie dat Aiden op staat en mijn kant op komt. 'Ehm hoi,' zeg ik tegen hem. Aiden maakt een geluid dat lijkt op 'hmpf en hoi' in een. 

'Voor in de klas zie ik Aya naast Mees zitten, die lijken het wel gezellig te hebben samen. Onze mentor deelt papieren uit met de regels waaraan een profielwerkstuk moet voldoen en voorbeelden van onderwerpen. Om Aiden niet aan te hoeven kijken begin ik meteen met lezen.

 1. Bedenk samen een onderwerp. Dit kan van alles zijn. Gebruik evt. google.

2. Bedenk een onderwerp dat jullie beide interesseert, je moet minimaal vier uur per week aan je profiel werkstuk werken in je eigen tijd. Je krijgt op school in het mentor uur ook tijd om samen te werken. Dit zal anderhalf tot twee uur per weer zijn.

 Shit bedenk ik bij mijzelf. Ik ken Aiden ongeveer nul procent. Hoe moeten wij nu samen tot een onderwerp komen. Hij praat amper. Hij is super vervelend en irritant. 

Zuchtend lees ik verder. Ik zie Aiden zich omdraaien naar mij toe. 'Zeg Jula, ik ben het hier ook niet mee eens om samen met jou te werken, maar we moeten er maar het beste van maken. Zou ik dat papier ook is mogen zien?'

Ik kijk Aiden aan. Dit had ik zeker niet verwacht. Aiden die positief is en er het beste van wil maken? 'Uh, ja hoor,' zeg ik en schuif het papier tussen ons in. 'Aiden, ik ken je helemaal niet, hoe moeten wij nu samen een onderwerp bedenken?' Aiden lacht naar mij. 'Nou dan moeten wij elkaar maar leren kennen toch?'

Ik begin het bijna eng te vinden hoe aardig Aiden nu ineens is. Wat bedoeld hij met elkaar leren kennen? Hij ziet er uit als een jongen met verkeerde bedoelingen. Ik ben eigenlijk niet van plan om buiten school om met hem af te spreken hoor. 

'Jula, ik heb een idee.' Hoor ik hem zeggen. 'We moeten over 2 week ons onderwerp inleveren. Zullen we morgen na school gewoon even samen gaan zitten. Jij verteld dan wat jij interessant lijkt en ik vertel wat ik interessant vind.' 

In mijn hoofd schieten mijn gedachten alle kanten op, voordat ik logisch na kan denken hoor ik mijn mond al zeggen; 'Ja dat is goed, zullen we bij mij thuis afspreken?' Shit shit shit, ik wil hem helemaal niet thuis hebben! Intussen hoor ik de bel gaan en hebben we pauze. 

'Oké, dan zie ik je morgen aan het einde van de dag.' hoor ik Aiden nog zeggen terwijl hij op staat en weg loopt.

Ik blijf verbluft zitten. Wat heb ik gedaan?