Vast om 12 uur middernacht

Nia Steenbok 23.16

Nog een paar uurtjes en kan dan de winkel sluiten. Het is altijd zo druk in deze winkel dat ik vaak 2 tot 3 uur voor sluiten wel erg uitkijk naar het punt waar ik dan ook echt de sleutel in de deur kan doen en de winkel echt gesloten is. De gordijnen hangen dan mooi netjes voor de ramen en ziet er dan opeens wel erg verlaten uit. Ook het lichtgevende bord waar de naam van mijn cafeetje op staat is dan uit. Het gebeurd altijd precies om 12 uur middernacht. Dan sta ik ongeveer anderhalve minuut voordat alle lichten uitgaan al buiten te wachten totdat dan werkelijk ook alle lichten uit gaan. Maar nu sta ik nog te luisteren naar een eindeloos verhaal van de apotheker 1 straat verderop. Ik denk echt dat hij het er om doet. Hij komt dan naar mij toe en gaat een verhaal vertellen over hoe irritant hij de mensen wel vind die dan aan hem gaan vragen wat voor hun het beste is. Ik denk dan altijd daar heb je toch voor gestudeerd, dat is toch je taak om mensen het juiste advies en medicijn te geven. Maar hij denkt er anders over. Hij begint dan met zo'n hese stem te vertellen dat hij vind dat de dokter advies moet geven en dat hij het al moeilijk genoeg heeft met het bestellen en verkopen van de medicijnen. En dan terwijl hij zit te zeuren over hoe irritant hij sommige mensen vind, vraagt hij nooit naar wat ik er van vind. Hij zit dan ongeveer een halfuur lang te zeiken over wat hij vind en vraagt mij nooit iets. Ik snap ook niet waarom hij hier nog komt. Hij besteld een koffie, zonder melk met heel veel suiker en een donut met heel veel glazuur. Gaat dan aan de bar zitten en begint met vertellen, terwijl ik in de tussentijd andere klanten help. Ik denk echt dat hij soms ook gewoon in zich zelf aan het praten is en het goed excuus vind om dan in plaats van tegen zichzelf te praten en zich na al die tijd tegen zich zelf te hebben gepraat zich erg eenzaam voelt, tegen mij te praten. En waarschijnlijk denkt dat hij iets goeds heeft gedaan in zijn leven door met iemand te praten. Als hij dat altijd maar in zijn eigen winkel zou doen zou uiteindelijk niemand komen en zou hij failliet raken. En zou zijn grote concurrent van de winkel in de stad naast deze hem immens vernederen. Dus dit is dan maar de beste optie. Hij blij, ik lichtelijk geïrriteerd. Maar hij doet er niemand kwaad mee. Nu de apotheker net de deur uit is gelopen na hij een telefoontje heeft gekregen over een bestelling die is geannuleerd kan ik me weer helemaal focussen op mijn werk. Er zijn vaak dezelfde klanten aanwezig in mijn winkel. Er komt altijd als eerst in de ochtend de bloemist bij mij langs die dan een thee besteld en een kaneelbroodje. En als laatste op de dag een zwerver die dan nadat hij de hele dag ergens muziek heeft gespeeld en daar mee zijn geld heeft verdiend, van dat geld een broodje en koffietje kopen. Hij geeft mij eigenlijk altijd het geld voor het kleinste portie omdat die niet meer heeft. Maar hij krijgt van mij dan de grootste, dat scheelt 2 euro en dan kan hij daar hopelijk wat gevulder van raken. Het is nu nog ongeveer een kwartiertje de meeste mensen zijn al de winkel uit. En de gitarist die elke avond livemuziek speelt zit aan de bar een taartje te eten op mijn kosten.