ခုနစ္ရက္ရွည္ၾကာ/ ခုနှစ်ရက်ရှည်ကြာ

ငါးရက္ေျမာက္ေန႔/ငါးရက်မြောက်နေ့

္ူ၂၉

အကယ္၍ ဥဴယန္းႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ တရားမွ်မွ်တတ တိုက္ခိုက္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ့္လက္တြင္ဥဴယန္းရႈံးေစရန္ အနည္းဆံုး အခ်ီသံုးဆယ္ေလာက္ တိုက္ရလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ျငား ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုသတ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္
ကြ်န္ေတာ့္အား ေခြးေကြ်းပစ္ရန္ ဆြဲထုတ္ၾကလိမ့္မည္။

ထို့အျပင္ သူသတ္တာခံရလွ်င္လည္း ကြ်န္ေတာ့္အား ေခြးေကြ်းပစ္ရန္ ဆြဲထုတ္ၾကဦးမည္ပင္။

လွ်ပ္တျပက္အတြင္းပင္ အရာအားလံုး ေျပာင္းလဲသြားေလသည္။ ရွန္႔ပန္း၏ ေအာ္ေခၚသံက သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ရန္ပြဲအား တန္႕သြားေစသည္။

"ဒုတိယအစ္ကို......၊ ကြ်န္ေတာ္အကိုေျပာတဲ့အတိုင္း အဝတ္ေတြယူလာခဲ့- *အံ့ဩ* ခ်ီခ်ီ... မင္းဘာလို႔ဒီေရာက္ေနတာလဲ။"

(t/n: ခ်ီခ်ီမွာ ဥဴယန္းခ်ီအား အဖ်ားစြတ္ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။)

သတ္ျဖတ္လိုစိတ္ အရွိန္အဝါမ်ားမွာ ခ်က္ခ်င္း ပစ္မွတ္ေျပာင္းသြားေလသည္။

"ဒီလိုေျပာေၾကးဆို ပန္းပန္းလည္း ဒီကိုေရာက္လာတာပဲေလ......။"
ဥဴယန္းမွာ အံက်ိတ္သံျဖင့္ျပန္ေျပာေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ပင္ ရွန္႔ပန္းဆီမွလည္း လူသတ္ခ်င္စိတ္မ်ား ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။

ကြ်န္ေတာ္ ဒီအခြင့္အေရးကို အျပည့္အဝယူၿပီး ရွန္႔ပန္းလက္ထဲမွ အဝတ္မ်ားကိုယူကာ ေကာက္ရိုးပံုထဲသို႔ ခုန္ဝင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ရင္ခ်န္းကို ဖက္လ်က္ ေပါက္စီကို ကိုယ္မွာဝွက္ခါ ျမင္းေဇာင္းအတြင္း ထိုႏွစ္ဦးႏွင့္ လြတ္ရာကြ်တ္ရာသို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ေရြ႕ေျပာင္းလိုက္သည္။

၃၀

ဥဴယန္းႏွင့္ အကိုႀကီးမွာ အလြန္ရင္းႏွီးၾကသည္။ ရွန္႔ပန္းနဲ႔ကလား.... မတည့္မရွိပါဘူး။ သူ႔ကိုေတြ႕လွ်င္ပင္ "ပန္းပန္းေရ~ ပန္းပန္း-" ဟူ၍ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေခၚေလ့ရွိသည္။

ရွန္႔ပန္းမွာလည္း ဘယ္သြားသြား လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားလွသည္။ သို႔ေသာ္ ဥဴယန္းကိုေတာ့ သေဘာေတြ႕လွသည္မဟုတ္ေပမယ့္ ထိုသူကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ "ခ်ီခ်ီေရ~ ခ်ီခ်ီ-" ဟူ၍ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး ေျပာဆိုေလ့ရွိသည္။