=*=*09*=*=

68 4 0
                                    


Sophia's and Axel's POV

Grabeng babae yon! Akala mo kung sinong mabait? Pabati-bati pang nalalaman, yon pala isang plastik. Akala nya kaya nya ko, In her dreams feeling close let---

Oh! nangyari sa mukha mo parang luging-lugi ka?

Huh! luging-lugi saan naman ako malulugi? Baliw ka talaga Tan ^_^

Atleast ngumiti ka, kumain na tayo nagugutom na ko! My treat.

Sure.

Habang naglalakad kaming dalawa ni Tan biglang may nag salita sa likod ko.

Hoy, Villafuente catch!

Kabayo naman! Ano naman to?

Edi tignan mo para malaman mo!

Okay, fine! Daig mo may period kung mag sungit ka.

Wag kang mag assume hindi ako ang nag bigay nyan, pinadala lang saki yan ni Mommy at ni Krista.

Baka ikaw ang assuming? Hindi nga sumagi sa isip ko na bibigyan mo ko nito, teka nga ano bang pinuputok ng butse mo ha?

W-wala ka na don dyan ka na nga.

H-hoy Monzon! bakit ganyan ka makitungo dito kay Sophie?

Wala kang pakialam, umalis ka nga dyan sa dadaanan ko!

Tara na Tan wag na natin pansinin yang si Kristof may sapak lang yan! Let's go.

Habang nag lalakad kaming dalawa ni Tan hindi ko naman maiwasang magtanong sa kanya.

Tan teka nga bakit sa tuwing nagkikita kayong dalawa ni Kristof kulang na lang mag sapakan na kayong dalawa?

In short we're not comfortable to each other.

Uhm, okay saan ba tayo kakain?

Sa mall na lang tayo kumain kung okay lang sayo?

Sure no problem.

Pagkatapos namin kumain ni Tan nag yakag syang mag quantum muna kami, tapos niyakag nya kong kumanta.

Sure ka ha na kakanta ka?

Nope dahil Ikaw ang kakanta para sakin ano bang magandang song? Uhm,

One step at a time ! Kaya wag ka ng magisip pa.

Okay.

May sapak din tong lalaki na to kung ano ang magustuhan yon ang gagawin, buti na lang sya lang ang makakarinig ng boses ko.

Hurry up and wait so close but so far away
Everything that you've always dreamed of
Close enough for you to taste but you just can't touch

You wanna show the world but no one knows your name yet
Wonder when and where and how you're gonna make it
You know you can if you get the chance
In your face and the door keeps slamming

Now you're feeling more and more frustrated
And you're getting all kind of impatient, waiting
We live and we learn to take

One step at a time there's no need to rush
It's like learning to fly or falling in love
It's gonna happen when it's supposed to happen
That we find the reasons why, one step at a time

You believe and you doubt
You're confused and got it all figured out
Everything that you always wished for
Could be yours, should be yours, would be yours if they only knew

You wanna show the world but no one knows your name yet
Wonder when and where and how you're gonna make it
You know you can if you get the chance
In your face and the door keeps slamming

Now you're feeling more and more frustrated
And you're getting all kind of impatient, waiting
We live and we learn to take

One step at a time there's no need to rush
It's like learning to fly or falling in love
It's gonna happen and it's supposed to happen
That we find the reasons why, one step at a time

When you can't wait any longer
(You can't wait)
But there's no end in sight
(When you need to find the strength)
It's the faith that makes you stronger
The only way we get there is one step at a time

Take one step at a time there's no need to rush
It's like learning to fly or falling in love
It's gonna happen and it's supposed to happen
That we find the reasons why, one step at a time

One step at a time there's no need to rush
It's like learning to fly or falling in love
It's gonna happen and it's supposed to happen
That we find the reasons why, one step at a time

Ang galing mo talaga kumanta, syanga pala bakit yung unang pag-uusap natin bakit galit na galit ka sakin?

Yon ba, wala lang kasi ang bilis mong magtiwala sa tao?

Akala mo lang madali akong mag tiwala sa tao pero nag kakamali ka.

Ano naman ang ibig mong sabihin?

Sa una makikita mong wala akong pakialam sa paligid ko pero unti-unti ko sila nakikilala sa galaw nila at alam ko kung sino ang taong gusto kong pakisamahan at alam ko rin na ang mga taong nasa paligid mo ay inoobserbahan mo din bago mo ito kausapin hindi ba?

P-pano mo nalaman yon?

By observation.

Ang weird mo, pati yon napapansin mo pero tama ka, kaya nga simula nung umiwas ako sa mga nakapaligid sakin natuto akong kumilatis ng iba't-ibang ugali ng mga tao.

So ,let's go home pagabi na kasi eh.

Siguro eto na ang panahon para kalimutan ko na ang nakaraan sabi nga nila wag mo ng balikan ang nakaraan kung ayaw mong masaktan muli.

Bye, Tan! take care and thank you sa time.

Your always welcome Sophie n.n

I Hate Him But Still I Love HimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon