"may nagawa ba akong mali?! bakit ganyan nalang ata kabilis ang pagdedesisiyon mo! hindi mona ba ako mahal m-may sakit kaba kaya ka nagkakaganyan huh? a-ano ba dapat ang gawin ko m-may nagawa bakong hindi tama? di mapa kaniwalang tanong nang dalaga sa lalake habang habang walang humpay sa pag hampas sa dibdib ng lalake na kahit papaano ay mabawasan ang sakit na nadarama sa sinabi na lalake na "di na kita mahal mag hiwalay na tayo". walang katumbas ang sakit na nararamdaman niya ngayun dahil sa ipinapadama ng lalake sa kanya.
"wala" malamig na tono na pagkakasabi ng lalake
"a-anong wala?"
"wala kang dapat gawin puso ko na ang nag didikta na hindi kita kayang mahalin tulad ng pagmamahal mo sakin" sagot ng lalaki sa kausap habang nakatingin sa malayo na tila ayaw iparamdam sa babae ang sakit at hirap na nararadaman din niya habang binibitawan ang mga salitang yun.
"no! alam kong kahit onti mahal morin ako at nararamdaman ko yun bawat salitang binibitawan mo mga bagay na ginagawa mo na nag papabilis ng pag tibok ng puso ko lahat yun alam kong totoo ehh lahat yun! kaya sana please huwag mo na kong pahirapan pa sabihin mona lang na mahal moko.... pagmamakaawa ng babae sa minamahal sapagkat alam niya na parehas lamang sila ng nararamdaman, subalit ganun lang talaga ang pagmamatigas ng lalake.
"naiisip mo ba yang mga salitang sinasabi mo huh!? pwede ba tumigil kana bigyan mo naman ng kahihiyan ang saril mo tanggapin mo nalang ang katotohanan na ni minsan hindi kita minahal at hinding hindi mamahalin!" sa puntong ito ang malumanay at kalmadong pananalita ng lalaki ay naglaho na at napalitan ng galit ngunit nandun parin ang lungkot sa kanyang mga mata na nakatitig na ngayun sa babaeng mahal siya na nag mamakaawa na mahalin niya "if only i have the decision I'll never let this happen to the woman i love the most seeing her suffering because of me is the biggest mistake! I've ever done" bulong niya sa sarili gusto niya itong sabihin sa dalaga para maibsan ang sakit na nararamdaman nito pero alam niyang mas makadadagdag ito sa problema kaya mas pinili nalang niyang manahimik at ipagpatuloy ang pag-arte.
"nakikita mo ba yang sarili mo huh?! ang desperada mo! you know what? let's just end this. I'm showing that things para mapaikot ka para makuha ko kung ano yung kailangan ko sayu pero the rest wala na ni katiting na pagmamahal wala....., kaya tapusin na natin tohh wala rin namang patutunguhan ito. "kaya moyan lance onti nalang ipagpatuloy mo payang pag arte mo at pag nagalit na siya sayu, lalayu na siya at kalilimutan kana niya at magmamahal na rin diyaannang bago at para hindi narin siya umibig nang tulad mo at para hindi mona rin siya masaktan pa." pangungumbinsi niya sa kanyang sarili kahit taliwas dito ang kanyang nararamdaman ayaw man niyang magyari na kalimutan siya nang dalaga at mag mahal nang iba. Mas mabuti yun kaysa naman pag kapiling siya nang dalaga puro hinanakit lang ang pinapadanas nito. Kaya sa ngayun isip niya muna ang pakikinggan niya. "I know na nasaktan kita and for that I'm sorry" sabi niya sa dalaga na may sinseridad.
"hindi ko kailangan nang sorry mo lance all i want is to know kung ano yung totoo mong nararamdaman base on what you said all of that was a lie! kaya puwede ba lance sabihin mo yung totoong sinisigaw niyang puso mo!" alam nang dalaga na kasinungalingan yun sapagat tuwing titingin siya sa mga mata nang lalaki tuwing kasama siya makikita mo ang saya makikita mo yung totoong lance sa pamamagitan ng mata niya kaya kahit anong pamimilit nang lalaki dito ay hinding hindi mababago ang nararamdaman nito sa lalake.
"wala...wala nakong dapat sabihin pa sayu lahat na nang narinig mo yun nayun yun yung totoo kong nararamdaman towards you ano ba ang dapat kong gawin para maniwala ka!. Ahh alam kona! *smirk* magkano ba ang kailangan mo" walang pakundangang sabi niya habang nilalabas ang pitaka nito nang bigla nalng siyang sampalin nang babae nagulat siya ngunit di niya pinahalata at ngumisi ulit.
"GANYAN NA BA KATIGAS YANG PUSO MO na pati pagmamahal ehh naiisip mong kaya mong bayaran well sorry pero tong pag mamahal ko sayu walang salapi ang makakatumbas. alam mo *smirk* sana nakinig nalang ako sa nanay ko na walang madudulot na maganda ang pagmamahal, na sa una lang ito maganda at masaya pero di kalaunan eto rin pala ang mananakit sayu nang sobra, pero ako si tanga hindi nakinig at mas piniling mag mahal at nag kataong sayo pa tumibok tong peste kong puso na walang dinulot na maganda sakin. Ngayun sising sisi ako na ikaw ang minahal ko. Nung sinuway ko ang mga magulang ko sabi ko sa sarili ko na ipapakita ko sa kanila na mali ang paniniwala niya sa pag-ibig pero tama pala sila na walang magandang dulot ito kaya ngayun tanggap kona.... sorry lance sa mga ginawa ko kanina tanggap kona na hindi mo ako kayang mahalin at ngayung naintindihan kona ako na mismo ang pumuputol sa ugnayan nating dalawa SALAMAT sa lahat nang ipinakita mo sakin even if that was all a lie i really appreciate it. PAALAM NA AT SANA ITO NA ANG HULING PAGKAKATAON NA MAG KIKITA TAYU AT KUNG MAG KIKITA MAN TAYU ASAHAN MONG WALA NA AKONG NARARAMDAMAN SAYU AT NAKA MOVE ON NAKO mahabang pag kakasabi nang dalaga na may kasamang lungkot na ngiti. ngayon alam niya na na walang permanenteng tao na makakasama mo habang buhay. kakalimutan niya na itong pangayayaring ito at ituturing na isang bangungot na lamang. Palabas na siya nang silid ng lalake nang biglang hawakan siya ng lalake sa kamay at sinabing..
"y-you deserve to be happy I'm sorry for what i did to you because of me you suffer a lot a-and" nakayukong sabi ng lalake sobrang bilis nang tibok nang puso nito "pigilan mo siya lance! sabihin mo na binabawi mo lahat nang sinabi mo sa kanya ikaw kasing utak ka! dika marunong mag isip yan tuloy!" pagrerebelde nang puso niya samantalang "di mona puwedeng bawiin lahat nang sinabi mo sa kanya at kahit bawiin mo ito wala na siyang pakealam dun dahil sa masasakit na salitang binitawan mo tsaka tama lang naman yun nohh para rin sa inyung dalawa yun ikaw puso huwag puro nararamdaman mo lang ang iniisip mo pano kung may masaktan ulit kung susundin ni bosslance yang sinasabi mo!"
dipensa naman nang isip.
"Bitawan moko lance thank you sa advice mo but no thanks kasi alam ko kung ano ang dapat kong gawin dimo nako madidiktahan ulit kaya excuse me aalis nako epal ka sa pag labas ko ehh" matigas na sa bi nang dalaga at tuluyan na ngang bumitaw ang binata muli niyang pinihit ang door knob nang kwarto ni lance nang biglang nag pakawala nang malalim na buntong hininga ito hindi ito pinansin ng dalaga at napatuloy na buksan ang pinto ngunit bago siya malalabas ay liningon niya ang binatang nakayuko bahagyang nagulat ang binata at dahan dahang tumingala sa dalagang nakatingin nang diretso sa kanyang mga mata makikita mo dun ang sakit lungot at galit. nang mapansin nang dalagang nakatingin sa kanya ang binatang may halong konsensiya napangisi siya "now let's see kung sino ba ang nawalan" bulong niya sa sarili at nag salita "good bye mr.SANDOVAL hope not to see you again" may halong mapang akit na bulong niya sa binata at tuluyan na nga siyang nakalabas nang kawarto pag kasarang pag kasara nang pinto ay biglang bumalik ang sakit na nararamdaman niya kanina at napasandal sa pinto.
"goodbye,lance kendrick sandoval
the man i loved and the man who broke me so bad"
