The Val and Dave love story: A teen young love story

Chapter 7

"Ano Val .. hanggang kailan mo balak manahimik jan, tinatanung kita anung nangyare bat' di kana pumapasok sa eskwelahan, nangangayayat ka pa! May sakit kaba?"

"Sorry Dave I'm really really sorry di ko agad sayo nasabi kasi nahihiya ako sayo baka magalit ka?"

"Ano ba nangyare?"

"A weeks ago nagkasakit ako ng Dengue, Sinugod ako sa Hospital at ng malaman yun nila Mama agad silang dumalaw dito para kamustahin ako"

"Kaya ba di mo sakin sinabi para di na ako pumunta, Pero sana enitext mo manlang ako para napadalhan kita ng allowance para sa gamot mo at pagkain"

"After nun nagdesisyun sila Papa na iuwi muna ako ng province para dun mag pagaling ng lubusan, at ng gumaling na ako bumalik naman ako sa university para mag file ng considaration letter about my situation kaso, Di nila ako pinayagan kumuha ng Final Exam kaya yun di ako nakakuha ng mataas na grado and then i failed to pass my course, after all they asked me na magtransfer ng ibang course if i want to continue my study with them, or mag transfer sa ibang school para i continue yung course ko, mahigpit ang university sa pagpapatupad ng rules ang regulation kaya wala akung nagawa, Suddenly without my will .. huminto ako at nagtrabaho muna para kumita ng kahit maliit na pera"

"Nagtrabaho ka! .. Val maiintindihan ko lahat nangnanyare sayo sa Ospital yung pag uwi mo at lalung lalo na sa school mo alam kung di mo papabayaan ang pag aaral mo? pero yung magtrabaho ka in a very young age just to earn a small amount of money I can't! sana sinabi mo sakin para mapadalhan kita ng pera"

"Nahihiya ako sayu Dave ikaw na nga gumagastos ng Tuition fee ko tapos ganun pa ang nangyare sa school ko. kaya di ko na pinaalam sayo yung mga yun ayaw ko mag alala ka!, atsaka okey naman ako sa work ko kinakaya ko naman, madali nga lang ei"

"Hayyyssss !! .. Ikaw talaga Val, pasaway ka subra, sige na I understand everything and I forgive you na. But promise me magreresign kana sa work mo' padadalhan nalang kita ng allowance weeky or everyday what ever you want basta umalis kana dun!"

"Dave ! .. you don't have to do that ofcourse' I can manage this"

"No! .. I will so pls listen to me okey!"

wala akung nagawa sa desisyun ni Dave, Ayaw kong isipin nyung sinasamantala ko ang kabaitan ni nya, di ko sya pinipilit na magbigay sakin ng allowance for what ever, pero para di na kami mag away ay pinakinggan ko nalang sya. Pero lihim kay Dave na hindi ako tumigil sa pagtratrabaho dahilan narin siguro na mahilig ako sa musika kaya't nawili akong magtrabaho sa music bar na iyon ..

Pagkalipas ng mga araw naging maayus din ang lahat nagpatuloy ako sa pagtratrabaho at naging maayus din ang kumunikasyon namin ni Dave sa isat isa ..

"Val .. gusto mo ba uling mag aral?"

Tanong ni Mama sa akin

"Opo naman ho"

"Gusto mo ba mag aral sa Medschool?"

"Sa Medschool diba mahal dun?"

"Oo nga pero gagawin namin lahat ni papa mo para maigapang ka sa hirap anak"

"Ma! Salamat po"

"Anak Val wag mong isipin na kaya ka namin pinagtrabaho ay dahil galit kami sayo ng papa mo, Kaya ka namin pinagtrabaho ay para maranasan mo ang hirap ng isang normal na buhay, kung pano mag banat ng buto at pagpawisan para lang mabili ang gusto mo at syempre matuto kang makipagsalamuha sa kapwa mo. Anak alam naming kaya mung harapin ang buhay at lahat ng bagay kasi Malakas ka at matalino, pero wag mung kakalimutan na maging mapagkumbaba sa mga taong nasa paligid mo at pahalagahan ang mga bagay na meron ka.

Tumatak sa isipan ko ang lahat ng binitawang salita sa akin ni Mama, nagkaroon ako ng motibasyun sa buhay at mas naging matatag ako para sa mga taong mahal ko ..

Binigyan ako ni Mama ng Ticket pangluwas ng probinsya para mag aral muli sa maynila, dahil isa rin sa pangarap ko ay maging certified Medtech. kaya't agad ko iyong tinanggap para maghandang muli sa pag aaral.

Pinaalam ko iyon kay Dave kaya't sabi niya ay susunduin niya ako pag dating ko sa maynila at sasamahan para maghanap ng lilipatang apartment malapit sa bagong eskwelahan ko ..

Pagkatapos ng lahat lahat ay nagbalik sa normal ang relasyon namin ni dave, sa loob ng ilang taon ay nagpaikot ikot ang buhay namin, Binibisita ako ni Dave sa apartment ko twice a day or weekly depende sa luwag nya sa trabaho at lagi rin kami nag cecelebrate ng aming Monthsary and anniversary ..

Subrang saya ng mga nagdaang taong relasyon namin ni Dave umabot kami ng apat taon na magkasintahan sa subrang tagal ng panahong iyon ni minsan di pumasok sa isip ko na maghihiwalay kami dahil naging matatag kami sa agos ng buhay ..

Pero sadyang mapaglaro ang tadhana, dadating at dadating talaga sa buhay ng bawat tao na hahamakin nya kung hanggang saan natin kaya maging matibay para sa sarili at sa mga taong mahal natin.

Ikalimang taon namin iyong magkasama, Napagusapan naming ecelebrate iyon sa labas, Kumain at nag gala kami kung saan saan nagpakalunod kami sa saya na parang amin ang mundo, naging subrang memorable ang araw na iyon para sa amin.

Pagkalipas ng maghapong saya ay nag booked kami sa isang Luxury hotel para duon magpalipas ng gabi ..

"Val .. Tumalikod ka at ipikit mo ang iyong mga mata" pabulong na pag wika sa aking tenga ni Dave na agad kung sinunod.

Pagtalikod ko kasabay ng pagsara ng aking mga mata ,ay nakaradam ako ng mainit at mahigpit na yakap galing kay Dave ..

Pagkatapos ay dahan dahan nya isinuot sa akin ang kwintas na nagnining ning sa ganda

"Ang kwintas na ito ay sumisimbolo ng wagas at walang hanggang pagmamahal ko sayo Val"

Dahan dahan akong humarap sa kanya ng may luha sa aking mga mata, noon ay hindi ko maitago sa kanya ang sayang aking nararamdam.

"Thank you Dave for being such a good person to me, I'm so happy and lucky to have you in my life, thank you for accepting my whole personality and keeping me safe all the time I LOVE YOU ..

Mga matatamis na salitang binitiwan ko sa harapan ng taong mahal ko.

Naging punong-puno ng pagmamahalan ang loob ng kwarto iyon sumasabog ang saya at pananabik ng pag-iibigan namin ni Dave sa isat isat ng mga sandaling iyon.

Na parang walang katapusan ..

Ngunit ..