Hoofdstuk 4.

47 4 7
                                    

Als we in de grot komen zie ik een gewonde Stier liggen. ‘Hoe wist je dat deze hier lag?’vroeg ik verbaast. ‘Dit is mijn grot. Je mag hem hebben. Ik houd meer  van herten en  kleine draken.’ Capto sprak heel luchtig maar ik wist dat hij het jammer vond.’Ik hoef maar een stukje!’ zei ik snel. ‘De rest is voor jou!’ Capto knikte als dank.

Ik sneed een stuk af en stopte het in mijn tas. Mijn inmiddels bebloede pijl gooide ik weg. Ik heb hem toch nietmeer nodig. Ik heb hem gebruikt om de stier af temaken. Ik liep terug en keek naar voor en zag de afstand. Het was zo ver en ik had nog maar een half uur! Dat lukte nooit!

Capto kwam naar me toe lopen. ‘Ik wil je wel naar huis vliegen! Ik doe het graag!’ Ik keek hem dankbaar aan en klom op z’n rug. Hij steeg op en het was geweldig. We vlogen zo een kwartiertje. Nietszeggend.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Capto streek neer en ik zag meteen zo een beest zitten die ik moest temmen. Ik gooide een stuk vlees op de grond en liep weg. Ik draaide me om en zag het voor me vliegen met vlees rond de bek, ik gaf ‘m nog een klein stukje en liep toen weg.

Hij volgde me. Ik liep terug naar het kamp. Iedereen keek me verbaast aan dat ik een Hippogrief en een Uil bij me had. Angekina keek me goedkeurend aan. ‘Ga maar rusten meid. Ik en Jaguun gaan het even hebben over de verblijfplaats van deze vriend.’ Zei Angekina wijzend op Capto. ‘Nee Capto is vrij. Hij hielp me en is vrij om te gaan wanneer hij wil.’ Zei ik.

Ik nam afscheid van Capto en ging naar bed. Capto had me een briefje gegeven.

Hallo Becky,

Dit briefje heb ik niet geschreven. Maar een Elf. Ik wil je zeggen dat als je mij wilt vinden je alleen maar “Chocko” hoeft te zeggen. Ik kom je meteen helpen. Je bent een goede vriendin.

Groeten, Capto.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik werd wakker en kleede me aan. Toen ik naar buiten liep botste ik tegen Ashton aan. Ughh.. Haat. Ik liep door en kwam Angekina tegen. ‘Yow wat is mijn opdracht?’ Riep ik naar haar.

‘Je volgende opdracht is om een hippogrief te berijden, tem, vang en bereid er een. Je tijd loopt.’

Makkelijk, dacht ik. Ik kan Capto altijd roepen. Ik riep : ‘Choko!’ En Ashton keek me bevreemd aan. ‘Wat hebben we hier? Begin je al gek te worden? Hahah, jij bent echt zieli-…’ En op dat moment landde Capto naast mij. ‘Ben ik vreemd ja? Okee, zeg dat maar eens tegen mijn vriend Capto hier!’ En Ashton draaide om en rende gillend weg. Ik schoot in de lach en keek Capto weer aan.

‘Capto? Ik heb weer een opdracht, ik moet een hippogrief bereiden. Mag ik op jou rug?’ Capto keek me verrukt aan en zei: ‘Maar, natuurlijk! Alles voor jou!’ En hij knielde voor me. En ik ging op zijn rug zitten.

We vlogen samen door de lucht en landde daarna voor Angekina’s neus. ‘Álwéér goed gedaan meis! Ga maar weer rusten!’ Ik knikte en liep naar de tent van Ashton, ik zal hem laten zien hoe zielig ik ben!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SORRYYY!! Ik had heel veel hw en heb bijna niet meer op Wattpad gezeten! *Denkt na, aan wie schrijf ik dit eigenlijk*

Ik wil gaan stoppen met schrijven aangezien ik nooit comments krijg en ik het gevoel heb alsof ik het meer voor mezelf schrijf, ik kan het net zogoed op mijn pc zetten en niet op WP zetten. Als je niet wil dat ik stop geef comments please!

XXX IRIS *POOF*

Beginning of Another End.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu