Beginning of Another End.

Hoofdstuk 3.

                                                                              3.

Dit kan niet. Ik kan niet geroeppen zijn. 'Becky? Wil Becky naar voren komen?' Ik stapte naar voor en liet niks zien. Geen angst, geen blijdschap, niks. 'Ja, dat ben ik.' zei ik zelfverzekerd.

'Loop maar met Angekina mee voor je eerste opdracht. De rest mag mee met mij lopen naar de kampen.' Laguun keek mij emotieloos aan. Ik liep naar voor en vroeg: 'Wie is Angekina?' Een blonde vrouw met een boog op haar rug kwam mijn kant op gelopen. 'Hoi, ik ben Angekina en ik ga je je opdrachten geven. Snap je iets niet kom dan naar mij toe!' Ik knikte als bevesteging en ik liep achter haar aan de andere kant op als dat mijn klas genootjes liepen.

We kwamen aan op een plek waar geen woorden voor zijn. Ik zag zelfs een uil met een hoorn! Prachtig. 'Oke, je eerste opdracht is : Maak een biefstuk klaar. Zelf vangen, zelf koken. En geef hem dan aan dit schatje.' zei ze wijzend op de mystieke uil. 'Wow, wacht. Zelf vangen? Ik kan amper een kikker ontleden!' Riep ik veronwaardigd. Ze knikte en gaf me haar pijl en boog. Als dit de eerste opdracht is betekend dit dus de makelijkste. Oh shit, dit haal ik nooit.

Ik pakte de pijl en boog voorzichtig aan en begon te zoeken naar een wilde stier. Ik zocht en zocht maar vond er geen. Uiteindelijk vond ik een beekje waar ik ging rusten. Ik was doodop! Ik had de hele dag gelopen en mijn voeten deden pijn. Toen hoorde ik geritsel in de bosjes. Ik draaide me met een ruk om en keek in twee blauwe ogen.

Toen ik zag waar de ogen bij hoorde greeg ik de schrik van mijn leven. Het was een Hippogrief! Wauw. Ik boog maar snel. Ik had alle Harry Potter series gelezen, en ik denk dat het wel serieus was.

Wat de Hippogrief deed was niet te geloven. Hij praatte, hij zei: 'Ach, mens buig niet voor mij. U bent veel meer waard dan ik. De naam is Capto.' Wauw. 'Hallo, Capto. Kun jij me helpen? Ik moet een biefstuk vinden.' zei ik stilletjes terug. 'Ja tuurlijk wil ik helpen! Ik heb nog wat ik mijn hol liggen.'

We vertrokken en kwamen aan in een donkere grot.

~~~~~~~~~~~~~~~~

sorry voorhet korte stukje. Ik beloof dat het volgende hoofdstuk langer is!!!! Mweeh! DONT (stop)! Valme niet aan met je struisvogel leger!! Boop.

xIRIS *POOF*