BANKA (G×G)

10

Ferda'dan anlatım;

Elimdeki bira şişesini dikledigimde son yudumlar olduğunu fark ettim.  Hafif esen rüzgar ve dalgalarıyla hoş duran karşımdaki deniz muhteşemdi.

Öyle ki insanin düşünmesine yol açıyordu.

Ben kimim? ne yapıyorum? Amacım ne? Sonum ne olucak?  Açıkçası pek bir fikrim yoktu.

Sadece tek çabam vardı önceden, o 'da duru için güzel bir gelecek hazırlamaktı.

Ama gün geçtikçe yaşlanıyordum, hissediyordum yaşlandığımı...

Hiç yaşama sevincim yokken ilk defa bu kadar güzel bakmıştım hayata. Nasıl desem bilemedim ama hani olur ya bir gün yediğiniz yemekten tat almazsınız ve hayat o kadar boş gelir ki sadece kendi ecelinizle ölmeyi beklersiniz.

Bende öyleydim önceden, tabi öncedendi..

Ama şöyle açıklayabilirim ki beni hayata bağlayan ve tekrar umutla yaşamamı sağlayan birine denk geldim.  Korkmasıyla, sinirlenmesiyle, gülümsemesiyle  her şeyiyle beni benden alan biriyle karşılaştım.

Pek tanımıyordum onu ama öyle geliyordu ki bana sanki yıllardır tanıyormuşum hissi.

Zaten tahmin etmişsinizdir kim olduğunu 'aylin di'

Nasıl oldu nasıl hiç bilmiyorum ama ondan hoşlanıyordum. Hayatımın geri kalanını onunla yaşamak istiyordum.

Ama gerçekler şu ki beni asla ve asla kabul etmezdi. Bu homofobik olma ihtimalinden değil, yaşanan banka soygunu yüzündendi.

Onu daha önce hastanede görmüştüm ama o zaman sadece biraz çekici gelmişti daha sonra aklıma bile gelmemişti, daha sonra ki karşılaşmayı biliyorsunuz zaten.

Hiç kızmıyordum kendime keşke öyle karşılaşmasaydık diye çünkü biz bankayi soymaya gitmeseydik belki daha  hiç karşılaşmayacaktık.

Belki karşılaşmasaydik benim kalbim hiç atmayacaktı ve yine boş yaşadığım hayatı yaşayacaktım.

Tamam kabul ediyorum kötü bir tanışma oldu ama yine de olan olmuştu.

Içimde ona karşı öyle saf duygular vardı ki, hani sadece onu görsem yeterliydi.

Çoktandır kalbim bu denli atmamıştı. Nefes aldığımı hissediyordum. Ve bu çok güzel bir histi. Ona kendimi affettirmeliydim, bu nasıl olucak bilmiyordum ama yapmalıydım. Ne olursa olsun onu istiyordum. 'Benden nefret etse daha benimle olmasını istiyordum'  bu bencillikti biliyorum ama mantıklı düşünemiyordum bu aralar. Kalbimle hareket ediyordum.

Kalbim ona gitmemi söylüyordu. Bedeli ne olursa olsun ona bir kez dahi sarılmak ve kokusunu ciğerlerim dolana kadar içime çekmek istiyordum.

Aslında cok şey istemiyordum ama ne şartlar altında olduğumuzu hatırlarsak çok şey istemiş oluyordum.

Aylin'i seviyordum ve ona olan sevgim gün geçtikçe daha daha artıyordu. Korkuyordum eğer ona çok fazla bağlanırsam, aşık olursam ve ayni zamanda o başkasına aşık olursa ? Bu ihtimaller beni bitiriyordu.

Ama vazgeçmiyecektim.

Onun için herşeyden vazgeçebilirdim ama ondan vazgeçemezdim.

Telefonum titrediginde montumun cebinden çıkardım.

Arayan şeydaydı

"Efendim şeyda"

"Efendim mi? Sen şaka mısın? Noldu?  kaç gündür ne aradığın var ne sorduğun ve niye o kadar mesaj atmama rağmen cevap vermiyorsun?"

Şeyda sorularını ard arda sorunca bunaldim ve birşey daha soyelmesine fırsat vermeden telefonu suratına kapadım.

Bu güzel manzara karşısında seyda'nın bunaltıcı sorularını cevaplayarak zaman kaybedemezdim.

Biraz huzura ihtiyacım vardı, huzursuzluğa değil!!

.........

Biraz daha oturduktan sonra kalkmam gerektiğini anladim. Duru'yu bu aralar çok fazla ihmal ediyordum. Biraz onunla vakit geçirmeliydim.

Oturduğum banktan kalkacağım sırada aniden kolumdan tutup tekrar oturmamı sağlayan ferit'e baktım.

Anlaşılan şimdi gelmişti.

O Bilirdi nerde olucağımı, tek kalmak istediğimde nereye gideceğimi.

"Noldu anlatmak ister misin"

Hafiften esen rüzgar ve dalga sesi, iyi hissetmemi ve aynı zamanda çok düşünmemi sağlıyordu.

Olsundu bu havayı seviyordum.

Sonbaharı seviyordum.

Benden bir cevap bekleyen ferit'e göz ucuyla bakıp tekrar denizi izlemeye koyuldum.

"Inan noluyor  ne olucak bilmiyorum ferit"

Ferit samimi bir yaklaşımda bulunmak adına elini omzuma atarak

"Nolduğunu bilsek belki nolcagini tahmin ederiz"dedi.

Ona olanları anlatıp anlatmamak arasında gidip gelirken anlatmaya karar verdim.

"Ferit"

"Efendim"

"Ben birinden hoşlanıyorum"

Ferit hafifçe gülümseyerek "tahmin etmiştim"dedi ve konuşmasına devam etti "Peki kim bu şanslı kişi?"

Tam kim olduğunu söyleceğim sırada durdum. Düşündüm. "Sonra söylerim"dedim.

Şimdi söyleyemezdim .

Ferit beni zorlamamak adına Sadece "tamam" dedi.

Her şey güzel olucak umuduyla gözlerimi kapayarak tekrar o huzuru hissettim.

.................

Beğendiyseniz oylayın.

Yorum yapmaktan çekinmeyin.

Renkli ve huzurlu kalın🌈🍁❤