Edebî türlerin en eskisi olan şiir, insanlık tarihi boyunca duygu, düşünce ve hayalleri etkili biçimde anlatmanın bir yolu olmuştur. Şiirin edebî tür olarak en önemli özelliği, özel bir anlatım diline sahip olmasıdır.
"Şiir dili" olarak adlandırıla...
Elinin arkasında güneş duruyordu Aylardan kasımdı üşüyorduk Ağacın biri bulvarda ölüyordu Şehrin camları kaygısız gülüyordu Her köşe başında öpüşüyorduk
Sisler bulvarı'na akşam çökmüştü Omuzlarımıza çoktan çökmüştü Kesik birer kol gibi yalnızdık Dağlarda ateşler yanmıyordu Deniz fenerleri sönmüştü Birbirimizin gözlerini arıyorduk
Sisler bulvarı'nda seni kaybettim Sokak lambaları öksürüyordu Yukarıda bulutlar yürüyordu Terkedilmiş bir çocuk gibiydim Dokunsanız ağlayacaktım Yenikapı'da bir tren vardı
Sisler bulvarı'nda öleceğim Sol kasığımdan vuracaklar Bulvar durağında düşeceğim Gözlüklerim kırılacaklar Sen rüyasını göreceksin Çığlık çığlığa uyanacaksın Sabah kapını çalacaklar Elinden tutup getirecekler Beni görünce taş kesileceksin Ağlamayacaksın! Ağlamayacaksın!
Sisler bulvarı'ndan geçtim sırılsıklamdı Islak kaldırımlar parlıyordu Durup dururken gözlerim dalıyordu Bir bardak şarabda kayboluyordum Gece bekçilerine saati soruyordum Evime gitmekten korkuyordum Sisler boğazıma sarılmışlardı
Bir gemi beni Afrika'ya götürecek İsmi bilmiyorum ne olacak Kazablanka'da bir gün kalacağım Sisler bulvarını hatırlayacağım Kırmızı melek şarkısından bir satır Lodos'tan bir satır yağmur'dan iki Senin kirpiklerinden bir satır Simsiyah bir satır hatırlayacağım Seni hatırlatanın çenesini kıracağım Limanda vapur uğuldayacak
Sisler bulvarı bir gece haykırmıştı Ağaçları yatıyordu yoksuldu Bütün yaprakları sararmıştı Bütün bir sonbahar ağlamıştı Ağlayan sanki istanbul'du Öl desen belki ölecektim İçimde biber gibi bir kahır Bütün şiirlerimi yakacaktım Yalnızlık bana dokunuyordu
Eğer sisler bulvarı olmasa Eğer bu şehirde bu bulvar olmasa Sabah ezanında yağmur yağmasa Şüphesiz bir delilik yapardım Hiç kimse beni anlayamazdı On beş sene hüküm giyerdim Dördüncü yılında kaçardım Belki kaçarken vururlardı
Sisler bulvarı'ndan geçmediğim gün Sisler bulvarı öksüz ben öksüzüm Yağmurun altında yalnızım Ağzım elim yüzüm ıslanıyor Tren düdükleri iç içe giriyorlar Aklımı fikrimi çeliyorlar Aksaray'da ışıklar yanıyor Sisler bulvarı ayaklanıyor Artık kalbimi susturamıyorum
Attila İlhan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
