Edebî türlerin en eskisi olan şiir, insanlık tarihi boyunca duygu, düşünce ve hayalleri etkili biçimde anlatmanın bir yolu olmuştur. Şiirin edebî tür olarak en önemli özelliği, özel bir anlatım diline sahip olmasıdır.
"Şiir dili" olarak adlandırıla...
Şimdi seni düşünüyorum, biliyorsun Aklıma ellerin geliyor önce Yağmurlu birgün hatırlıyorum Islanmış bir serçe kuşu hatırlıyorum Durup durup ölümü hatırlıyorum Alnıma bir ışık vuruyor karanlıkta Sonra alabildiğine bir sessizlik başlıyor Alabildiğine bir deniz Alabildiğine kum İçim ürpertilerle dolu Karanlık denizlerin ortasında Seni düşünüyorum
Hani denizin insanı deli eden maviliği Nerde o güneş parıltıları nerde Göremiyorum ama duyuyorum Yaklaşan fırtına sen olmalısın Bu rüzgar senin hayallerin olmalı Senin ümitlerin Senin arzuların olmalı Bütün karanlıklara razıyım Yalnız uzaklarda, çok uzaklarda Bir gemici feneri yanmalı
Bu korkunç ağırlıkları kim koydu başıma Bu marşandiz trenleri nereye gidiyor Ben bir katran deniziyim artık Dalgalarım iri kayaları döver durur Bütün yaratıklar derinliklerimde kapkara Ne bir seven var beni Ne bir anlayan bulunur
İçimde çalkalanan bir dünya Kulaklarımda karanlığın uğultusu Ve gözbebeklerimde korkuların en büyüğü Bir büyük dünyada yalnız kalmak korkusu Ölürsem korkudan öleceğim
Düşen yıldızlar gibi Batan gemiler gibi yalnızlığım Sisli şafaklar doğar ufkumdan Kör bıçaklar bilenir düşlerimde her gece Kirli bir güneş kahreder dalgalarımı Bir çamur yığını sıvanır yüzüme Gitgide artar yalnızlığım Sonra duyarım iliklerimde sabahın olduğunu Bir yosun parçası kımıldanır, gerinir Bittiği yerde başlar yalnızlığım
Pusulalar işlemiyor artık Yıldızlar yol göstermiyor Rüzgar bile ihanet etti bize Bir saçların vardı deli divane olduğumuz Bir saçların vardı Bir saçların vardı Alnına düşerdi akşamları Hiç değilse yaşadığımızı bilirdik hayal meyal Nefes aldığımızı İnsan olduğumuzu bilirdik Saçların bizi kurtarırdı düştüğümüz girdaplardan Bizi bir derinlerden yeryüzüne çıkarırdı Her telinde mevsimleri seyrettiğimiz Varlığını en büyük mutluluk bildiğimiz Bir saçların vardı Bir saçların vardı deli divane olduğumuz
Şimdi bütün gün üstüme yağmur yağıyor Bütün gece kar Yalnızlığın tam ortasındayım artık Yalnızlık kadar
Bilsen nasıl üşüyorum Al şu ellerimi ısıt biraz Ya da al götür bu soğukları Bu yağmurları Görmüyor musun beni öldürecekler artık Beni öldürecekler diyorum sana Geçmiş gelecek bütün yıllarım Bütün umutlarım senin olsun al Beni bu karanlık denizlerde bırakma
Ümit Yaşar Oğuzcan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
