Skutki życia na dziesiątym
Na zegarze pojawia się
Dwudziesta druga
Kończą się remonty i sobotnie domówki
Twoich sąsiadów
Cisza nocna
Ktoś by nazwał
Cicho w twyn domu robi się, gdy
Kładziesz się do łóżka
Gasisz światło dnia
Wtedy dopiero zaczyna się słyszeć hałas
Jak kapie woda w kranie łazienkowym
Jak chrapie ojciec sąsiada
Jak skrzypi wiatr, co skrada się
Przez nieszczelne okna
Słyszysz huk i jego pogłos
I nie wiesz czy to przydrożne drzewo
Walizka byłego
Czy kontener w stoczni
Tylko patrzysz przez kuchenne okno
Obserwujesz jak po kolei gasną światła
I mimo woli słyszysz
Jak ktoś kichnie na trzecim
Pierdnie na ósmym
Kaszlnie na szóstym
Mimowolnie
Rozpoznajesz z kim spotyka się
Student spod dwunastki
Mimowolnie
Obserwujesz czy pani z piątego
Wraca już ze spanielem
Nocne życie
A nie ma jeszcze połnocy
Słyszysz śmiech z drugiej klatki
Słyszysz jak kot miauczy przez sen
Bo w nocy powinno się spać
A ty nie możesz
Słyszysz jak winda zatrzymuje się
Na piętrze dziewiątym
Wiesz kto z niej wysiada
Wiesz, że codziennie o tej samej godzinie
Wiesz dlaczego
Wiesz wszystko
Życie nocne
Druga już dochodzi
Na tym ta cisza nocna polega
W niej słychać codzienny hałas
Odbija się w niej echem
Noc w noc
A może dzień w dzień?
CZYTASZ
Emocje. Po prostu.
PoetryEDIT: nowe lepsze wiersze w miejsce starych; zamiast tego chłamu sprzed kilku lat trochę świeżości. Trochę tu będzie mojej osoby, trochę moich przyjaciół, trochę moich snów. Powodzenia i zapraszam do czytania!
