Charter 34

1K 29 0
                                    

She's my Girlfriend
Written by RIP

~~~~

Psyche POV

*bang

"Ahhhhh!" Daing niya at napa hawak sa paa niya.

"Pasalamat ka jan lang kita tinamaan." Sabi ko saka tinignan siya.

"Baliw ka talaga no? Talagang hindi ka pa gumagaling." Sabi ko saka napa iling iling.

"Pano ka ba naka labas sa mental?" Tanong ko at umiling iling.

"Pag babayaran mo to!" Sigaw niya kaya ngumisi lang ako sabay tingin kay Matthew na naka tulala.

"Woi?" Sabi ko saka ginalaw galaw ang kamay ko sa harap niya.

"Buhay pa ako." Naka tulala niyang sabi kaya natawa ako.

"Malamang." Sabi ko saka binatukan siya.

"Aray!" Angal niya.

"Bantayan mo yan, kakausapin ko lang ng matino yung piloto." Sabi ko saka binigay sa kanya ang baril na hawak ko.

"Pag pumalag barilin mo sa bungo para malupet." Sabi ko saka tumingin kay Michael.

"Kita mo to?" Tanong ko habang naka turo sa pisnge ko.

"Namula yan kaka sampal mo, pasalamat ka nakapag timpi pa ako. Kung hindo baka pati bungo mo namula na." Sabi ko saka tinadyakan siya.

"Aray!" Angal niya ng masipa ko ang sugat niya.

"Opss sadya." Sabi ko saka nag bad finger sa kanya.

"Naalala mo na nga ang lahat." Nababaliw niyang sabi kaya ngumisi ako.

"Well, astiging Psyche is back." Sabi ko saka nag lakad papunta sa room nong piloto.

Agad kung binuksan yung pinto at inakbayan yung piloto.

"Hoi ibalik mo sa airport." Sabi ko pero di siya kumibo.

"Hoi!" Sigaw ko pero di parin siya kumibo.
Napa kunot ang nuo ko at nakitang nasa ibabaw kami ng dagat. Hinarap ko sakin ang piloto at akmang sasampalin na ng makita ang dugo sa nuo niya.

"Shit! Patay!" Sabi ko saka napa tingin sa labas.

"Babagsak ang eroplano!" Sabi ko saka tumayo at biglang napa hinto ng may marinig akong tunog.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang naka kabit na bomba sa upuan ng piloto.

5 minutes lang ang oras non kaya dali dali akong napa takbo palabas don at binalikan si Matthew.

Pero lakong gulat ko ng makitang hawak ni Michael ang baril at may tama na si Matthew sa tagiliran niya.

"Hahaha akala niyo siguro maiisahan niyo ako."nababaliw na sabi ni Michael habang naka harap kay Matthew, agad akong nag hanap ng bagay na pwedeng ipanlaban kay Michael ng makita ko ang baril ni Matthew na nasa gilid. Agad ko iyong kinuha.

" ngayun mag paalam ka na sa mundong ibabaw Matthew." Nababaliw na sabi ni Michael.

"Ikaw ang mag paalam." Sabi ko at binaril siya sa ulo.

Agad akong lumapit kay Matthew at hinalikan siya.

"Wala na siya, wala na tayong problema." Sabi niya kaya umiling iling ako.

"Patay na ang piloto at sure ako na pinatay siya ni Michael, may naka tanim na bomba sa upuan ng piloto at limang minuto lang ang oras non." Sabi ko na nag palaki ng mata nya.

Agad akong tumuntong sa upuan at kinuha ang dalawang lifevest.

"Kaya mo pa ba?" Tanong ko habang naka tingin sa kanya.

"Oo." Sagot niya.

"Mabuti kung ganon, isuot mo to." Sabi ko at isinuot sa kanya ang lifevest. Ng maisuot ko na sa kanya ang lifevest ay isinuot ko na ang akin saka tumingin sa kanya.

"Kaya mo ba?" Tanong ko.

"Oo" sagot niya.

"Tiisin mo muna ang sakit. Dagat ang babagsakan natin." Sabi ko kaya nanlaki ang mga mata niya.

"A-ano?"

"Oo dagat." Sabi ko saka hinila siya papunta sa pinto at pinilit yung mabuksan.

"Shit! Automatic ang pinto." Sabi ko saka tumingin sa kanya.

"Dito ka lang, pag nabuksan na ang pinto tumalon ka agad, susunod ako." Sabi ko sa kanya.

"No hindi ayoko." Sabi niya kaya hinawakan ko siya sa pisnge at hinalikan.

"Kailangan nating makaligtas dito, sasabog ang eroplano." Sabi ko saka pinag dikit ang nuo namin.

"Mangako ka na kapag bumukas ang pinto ay tatalon ka." Sabi ko.

"Psyche ko..."

"Mahal na mahal kita tandaan mo yan." Sabi ko at hinalikan muli siya saka tumakbo papunta sa room nong piloto. Napa mura ako ng makitang one minute nalang at sasabog na ang bomba. Agad kong pinindot yung button para mabuksan ang pinto at napa tingin sa bomba.

58 seconds.

Agad akong tumakbo palapit sa pinto ay nakita si Matthew na di pa tumatalon.

"Sabing tumalon ka na eh!"sigaw ko at hinawakan siya sa kamay.

Naramdaman ko na ang hangin mula dito sa taas.

" mahal na mahal kita."sabi ko at hinalikan siya sa labi saka kami sabay na nahulog mula sa eroplano. Hindi nag hihiwalay ang aming mga labi habang kami ay nalalaglag.siya ang nasa itaas ko at ako ang nasa ilalim. Napa pikit ako ng maramdamang pabagsak na kami ng pabagsak hanggang sa maramdaman ko ang pag bagsak ng katawan ko sa malamig na tubig ng dagat.

*booogsh

~~~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper

She's My GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon