Painful Secret

Proloog

Lieve Justin,

Dat was het dan.

Eindelijk ben ik verlost van deze vloek, eindelijk mag ik je de waarheid vertellen, eindelijk mag je weten wie ik nou echt ben.

Want de waarheid is dat ik niet ben wie je denkt dat ik ben.

Al die keren dat politie mij oppakte was te recht. Zij deden hun werk goed, ik loog gewoon elke keer weer. Elke keer weer opnieuw en opnieuw. Daarom verfde ik ook zo vaak m'n haar. Een leugen vertellen is dan makkelijker...

Ik werd bedreigd, elke keer weer again.

Ik wist wel waarom ik elke keer weer een familielid verloor. Omdat ik me niet aan de regels hield. Omdat ik weigerde te doen wat me gevraagd werd. Ik werd steeds weer opnieuw gestraft op een hele pijnlijke manier....

Ik weet het, ik had je dit nooit aan mogen doen. Ik haat de dag dat we elkaar hebben ontmoet. Begrijp me niet verkeerd, je bent de beste, echt waar. Maar als ik die dag gewoon uit had gekeken had ik je nu niet zoveel pijn gedaan, dan had ik mezelf niet zoveel pijn gedaan...

Je gaat nu de politie en ambulance bellen dat weet ik. Ik ga ook niet zeggen dat je dat niet moet doen, want je zal dan toch niet naar me luisteren. Maar Justin, dit was een soort van zelfmoordpoging, die gelukt is ook, die gepland was. Ik wist dat dit zou gebeuren...

Lieve, lieve Justin, het spijt me dat ik je niet gelukkig kan maken. Geloof me, ik zou dat zelf graag willen, maar het kan niet... Het mag niet...

Justin, wil je nog 1 ding voor me doen? Nog 1 ding? Vergeet me. Hoe moeilijk het ook gaat worden, ga door met je leven zodat iedereen weer blij kan zijn. Ga door met waar je bent gebleven, op de plek dat we elkaar nog niet hadden ontmoet. Vergeet me en vergeef me...

Kusjes en knuffels,
Mij....

P.S. Ik heb ook van jou gehouden en dat zal ik voor altijd blijven doen... I Love You♥