Taehyung
Haftanın en sevmediğim gününe uyanmak zorunda kalmış, üstüne hayatımın en sevmediği binaya gitmek zorunda kalmıştım.
Bugün salıydı. Jungkook ve sınıfının drama derslerimize ortak oluşu bir hafta olmuştu.
Jimin ile Jungkook'un sevgili oluşları bir hafta bir gün olmuştu.
Ve biz Jiminle ayrılalı bir hafta iki gün olmuştu.
Her gece onunla etkileşimde bulunacağıma dair söz veriyordum kendime. Ama uygulayan kim? Yüzlerine bile bakamıyordum.
Okulun karanlık koridorunda sadece bir sınıftan ışık geliyordu. Drama sınıfından sadece ışık değil gülüşme sesleri de geliyordu. Aşina olduğum sesler. Göz devirdim. Her sabah bu enerji nereden geliyordu? Oflayıp ayaklarımı sürterek koridorun sonundaki cam kapıyı açtım.
Kızarmış, altları mosmor olan gözlerimi yere eğmiştim sıkıntıyla. Jimin ile Jungkook minderleri dizmiş yatıyorlardı. Kapının kapanış sesini duyunca ikilinin gözleri bulunduğum noktaya çevrildi.
Benim olduğumu görünce dahada sarıldılar birbirlerine. Neden beni kıskandırmaya çalışıyorlardı? Çantamı bu ikiliden uzak, rastgele yere fırlatıp dışarı attım kendimi. Dolan gözyaşlarıma hakim olamadım. Elimi ağzıma kapattım onlar beni duymasın diye. Adımlarımı hızlandırdım elimi ısırırken. Kimseler bilmesin istiyordum.
Merdivenlere giderken kahkahaları da yükseldi. Jimin iki yıldır benimle bulamadığı mutluluğu bir haftalık sevgilisinde bulmuştu demek.
Onların kahkahası arttıkça benim içime yutmaya çalıştığım hıçkırıklarım artıyordu.
Hıçkırıklar duyulabilir hale geldiğinde kendimi çoktan arka bahçeye atmıştım.
***
Bacaklarımı kendime çekmiş ileri geri sallanarak neden ağladığımı hatırlamaya çalışıyordum. O kadar ağlamıştım ki artık neden ağladığımı unutmuştum.Tekrar zırlamadan önce sınıfa gitmek istedim.
Saatime baktım. Lanet olsun kaç saattir ağlıyordum ben böyle? Derse de geç kalmıştım. Koşarak sınıfıma girdim. Drama öğretmenimiz gelmişti. Kahretsin... Dersimiz Jungkook'un sınıfıyla ortaktı. Şuan neden ağladığımı hatırladım. Jungkook ve Jimin...
"Geç kaldığım için öz-" Ağlamaya başlamıştım yine. Tüm sınıfın önünde. Öğretmenimiz şaşırmış bir biçimde bakıyordu. O kadar komik görünüyor olmalıydım ki kıkırtılar yükseldi. İçimi çeke çeke ağladım arkadaşlarımın(!) önünde. Kafamı sağa ve sola sallanaya başladım. Kasıtlı olmuyordu. Ama yaptığımın farkındaydım.
Ben mal gibi ağlarken öğretmenimizin sesi sınıftaki tuhaf ortamı bozdu.
"Taehyung çık." Minnettarca baktım ona.
***
Bu bölümün sonu çok komikti.
Hey Vmin, selca at!
Yorum ve oylarınızı bekliyorum.
