Yazar
Saat gecenin 1'iydi. Taehyung'u kim arayabilirdi ki bu saatte? Onun bir ailesi, arkadaşı, sevgilisi veya tanıdığı yoktu. Bu boktan hayatta tek başındaydı.
'Yanlışlıkla aramışlardır' düşüncesi ile ilk başta açmadı telefonunu. O da farkındaydı yalnızlığın.
Bir daha çaldı telefon. Hiç susmadı.
Bir daha, bir daha ve bir sürü kez...
Taehyung baktı telefonuna. Ezberinde olan bir numara; tam tamına 11 kez aramıştı.
Eyvah Jimin.
Geri Ara tuşuna bastı. 4. arayışta açtı. Ses gelmedi ilk başta. Birkaç saniye açık kaldı telefon. Sonra kapandı. Endişenmişti Taehyung.
Ardından bir mesaj geldi Jimin'den.
livewithjimin
Merhaba.
Siz Kim Taehyung olmalısınız.
Sevgiliniz Park Jimin kaza yaptı.
Şehir Hastanesi'ne gelseniz iyi olur.
Gördüğü mesajlarla aniden kalktı. Üstündeki hiçbir şeyi değiştirmedi ki zaten bardan gelince pijamalarını giymemişti.
Koşmaya başladı. Hastaneye gitmek için 11 dakikası vardı. Koşarken yolda yürüyen bir kadına çarptı. Kadının elinde torbalar vardı. İçindekiler yere dökülmüştü. Ona yardım etti hızlıca. Kadından özür diledi. Tekrar koşmaya başladı.
3 dakikası kalmıştı.
Ya Jimin'e bir şey olduysa?
Sildi düşüncelerini. Böyle düşünürse olacaktı. Uzun süren 3 dakikanın ardından hastane tam karşısındaydı. Ayakları hızlıca danışmaya gitti.
"Merhaba Park Jimin'in odasını öğrenebilir miyim?"
***
Bunu angst yapmayı o kadar çok istiyorum ki...
