The Dual Catharsis

Einde

Jayden keert terug naar het schaken bord vloer en sluit de deur achter zich dicht. Het schaduw figuur stond op het pad. Jayden bevroor voor een moment. De schaduw figuur liep hem voorbij naar een licht figuur aan de andere kant van het pad. Beide stonden ze tegenover elkaar. Ze keken elkaar aan. Ze reizen hun armen en houden elkaars handen vast. Een zacht, diepe hymm verstoort de stilte en galmt door de omgeving. De twee figuren marginaliseren en een verblindende regenboog van kleuren radieert. Carl springt van enthousiasme uit zijn stoel terwijl hij kijkt naar de data op de EEG. "Wij leven ons leven in dualiteit. Één deel de pop en de ander de poppenspeler."

Jayden opent zijn ogen. De kamer was wit met een groot transparant raam aan de rechterkant van zijn bed. Op een plank aan de muur lag een rubber eendje. Een verpleegster nam plaats op een stoel naast zijn bed. "Wakker worden slaapkop." Ze had een lelijk grote wrat boven haar lip. "Waar is Carl? De schaduw figuur?" Vroeg Jayden. "Je hebt wrede traumatische ervaringen opgelopen meneer. Mensen verzinnen fantasieën om ermee om te gaan." "Maar gisteren was ik bij het café en-" "Gisteren probeerde u zelfmoord te plegen meneer, bij een restaurant. Mensen hebben de politie gebeld omdat u probeerde uw zelf te laten stikken in een glaasje sinas." Jayden zijn wenkbrauwen stegen omhoog en begon aan zichzelf te twijfelen. Dagen gingen voorbij en Jayden kreeg na enkele dagen toestemming van het ziekenhuis om te mogen verlaten. Hij trok in bij een dorp en werkte daar als vakkenvuller. Mensen adviseerde hem in geldzaken en hoe je geld spaart. Totdat hij zelfstandig genoeg was om het zelf te kunnen doen. Jayden leefde de rest van zijn leven alleen in een huis wat zich vestigde in het dorp.