The Dual Catharsis

Droomwereld

Jayden trancedeerde in een droom en liet zijn hoofd rusten op zijn kussen, aan het staren naar zijn lamp. De omgeving veranderde in een pik zwarte duisternis, het licht was nog steeds te zien in het midden van mijn gezichtsveld. Het licht kromp en Jayden voelde zichzelf vallen in een tunnel. Het licht groeide in een hand omdraai en zijn vizier was gevuld met wit licht. Hij bevond zichzelf liggend op een schaakbord pad. Zwevend boven een paarse zee. In de lucht zweefde enorme oogballen met diverse geometrische vormen. Aan het einde van dit pad stond er een deur zonder enige muren die de deur ondersteunde. Boven deze deur hing er een bord met daarop; "nachtmerries." Carl kreeg een signaal op zijn EEG apparatuur te zien en verwijderde de herinnering. "Zo klaar, kijk hoe simpel." Terug in de droom van Jayden verdween de deur in het niets. De schaduw figuur stond achter hem en groeide in kracht. "Dwaas." Zei de schaduw in demonische toon. De schaduw martelde hem door zijn lange zwarte vingers door zijn borstkas te doorboren. Carl keek naar Jayden. Jayden proestte en trilde in zijn slaap. "Breng zijn herinnering terug onmiddellijk!" Roepte Carl naar zijn collega's. Na het proberen van de keuze ongedaan te maken, had Carl zijn vingers door zijn haar. Langzaam maar zeker kon Jayden weer ademhalen. "De poppenspeler" realiseerde Carl zich en schoof het protocol opzij. "Meneer, we moeten het protocol opvolgen." "Verandering van plannen." Carl deed wat codering achter de computer, hij pauzeerde... "Dit zou het moeten zijn!" In de droom verschenen drie nieuwe deuren terwijl de schaduw los liet aan Jayden. Elke deur had een nieuwe naam, 'eenden koning,' 'kantoor museum,' en 'rock & roll met baby doll.' Jayden keek. "Ik wil hiermee stoppen nu." Na een moment van snikken en tranen stond hij weer op. Hij liep naar het uiteinde van het schaakbord pad om naar de paarse zee te kijken. Hij liep naar de eerste deur. Met zijn hand weifelend over de deur klink. "Een stap binnen mijn fantasie." Dacht hij. Als hij de deur opent, ontvouwt er zich een verhaal. Het verhaal van eenden koning...

Er was eens een koning genaamd eend. Hij was een leider en droeg een gele kroon. Eenden koning hielp elk kind in het land. Vooral kinderen die waren verwaarloosd door hun ouders. Zij trokken binnen bij pannenkoeken koninkrijk voor een nieuwe thuis. Eenden koning vervulde elk kind zijn droom. Elke dag stond hij in zijn toren om dezelfde aankondiging te maken; "ik, eenden koning, gunt jullie pannenkoeken, geen scholing en altijd pret!" Kinderen waren blij en leefde hun droom uit. Eenden koning hielp ook kinderen bij het aantrekken van hun kleding met magie. Eenden koning deed al het werk wat gedaan moest worden. Totdat één kind opbleef tijdens de nacht om een kijkje te nemen bij eenden koning zijn slaapkamer. Dit kind was altijd al erg ongehoorzaam en wou altijd al zijn eigen kleren aantrekken maar eenden koning stond dat niet toe. Eenden koning was aan het slapen en tot zijn verbazing leek hij niet op wat het kind zich kon herinneren. Eenden koning zou elke nacht transformeren in een grijs vies geveerd beest. Het kind was herinnert aan zijn fantasie. Hij verliet pannenkoeken koninkrijk om schoonmaker te worden bij een winkel en trok weer binnen bij zijn ouders. Ondanks hun geschreeuw en gevloek. Groeide het kind zelfstandig op als volwassen met de hulp van vrienden en school.

Jayden deed de deur dicht. "Ik kan niet geloven van wat ik net zag." Zei hij schokkend. Hij nam geen seconde langer om zijn volgende deur te openen. Er ontvouwt zich een nieuw verhaal, het verhaal van kantoor museum...

Bij een lopende band waar schilderijen gescand werden door robots. Zochten zei naar schilderijen die handige wiskundige formules bevatte. De schilderijen kwamen uit museums maar sinds de wereld was overheerst door robots, verloren schilderijen hun waarde. Metale blokkige robots in mannen pakken scande schilderijen met rode laser die straalde uit hun ogen. Elk schilderij kreeg een label met 'saai.' De robots labelde ook elkaar met diverse namen, 'saai,' 'sterk,' 'zwak,' 'slim,' of 'dom.' Robots domineerde de wereld voor jaren. Schilderijen werden vervangen door documenten. Zij wouden simpliciteit en efficiëntie. Labels werden minder omschrijvend over de jaren heen totdat er twee over bleven, 'handig' of 'onhandig.' Niets bleef over van de cyber wereld. Alleen een nieuw begin voor kunst, natuur en leven.

Jayden dacht na... Hij voelde iets klikken in zichzelf. Hij voelde passie; "ik had mijzelf zo genegeerd, ik had mij niet moeten schamen voor mijn gevoelens." Zei jayden gevolgd met een diepe zucht. Hij opende zijn laatste deur. Er ontvouwt zich een nieuw verhaal, het verhaal over rock & roll met baby doll...

Binnen in een rood gekleurde kerker leefde een vrouwen pop met porselein huid. Ze had het figuur van een echte dame. Haar haar was lang en zwart en glanst in het licht. Ze was haarzelf aan het opmaken met make-up en vergat bijna haar laatste stap. Om haar kers rode chanel coco lippenstift toe te passen. Jayden lag op een liefdes bed en woonde met haar samen onder eeuwige verliefdheid. Hij kreeg een spontane gedachte; "ik zou een zakenman moeten worden Dolly." "Nee schat, alles wat jij nodig heb is liefde." Reageerde Dolly terug. "Nou wij wonen al tien jaar samen in deze kerker." "Maar toen jij liefde vond waren al jouw zorgen verdwenen schat." "Ik weet maar zou ik voor mezelf geen echte vrouw moeten zoeken? Jij bent een pop." "Ik ben jou speciale partner Jayden. Herinner jij je nog dat jou ex je had verwaarloosd? Ik ben meer echt dan dat zij ooit zal zijn." "Nou Dolly, misschien ben jij alleen echt omdat ik wens dat jij echt was..." "Dump jij mij nou Jayden?" "Het is mij nooit gelukt om een echte relatie te hebben met een echte vrouw omdat ik te veel verwachtte Dolly. Ik ga uit de kerker." Dolly hield Jayden vast in een chokehold terwijl zij schreeuwt in glitches en kunstmatige cyber stemmen. Jayden schopt Dolly in haar been en wringt zichzelf vrij. Hij haalt een elektrische gitaar van de muur af om haar hoofd mee in te slaan. Je kon het geratel van gebroken circuit horen. Dolly spast met haar lichaam vanwege de overgebleven stroomvoering door haar lichaam. Jayden wandelt naar buiten met zijn blote voeten in het gras. Hij glimlacht en neemt een hap adem van de frisse lucht. "Als ik eerder over mijn ex was had ik nooit die pop nodig."