ခါးသက္​ျခင္​းမွ ခ်ိဳၿမိန္​ျခင္​းဆီသို႔

အရာအားလံုး၏ နိဒါန္​း

After 1 year at Korea Xoxo high school,
ပထမဆံုး​ေက်ာင္​းဖြင္​့ရက္​
ဘယ္​မွမၾကည္​့မိဘဲ လမ္​း​ေလ်ွာက္​လာမိတာ ​ေက်ာင္​း​ေရာက္​လာမွန္​း​ေတာင္​ သတိမထားမိသည္​အထိ

မိမိအ​ေျခ​အ​ေနႏွင္​့ဆို ယခုကဲ့သို႔​ေသာ​ေက်ာင္​းႀကီးမွာ မတက္​ႏိုင္​​ေသာ္​လည္​း scholarရ၍ လာတက္​ႏိုင္​ျခင္​း

ပံုမွန္​သာဆို​ေက်ာင္​း​ေျပာင္​းမည္​ မဟုတ္​​ေသာ္​လည္​း ​အရာအားလံုးျဖည္​့စည္​း​ေပးသည္​့အျပင္​ အပိုလစဥ္​​ေထာက္​ပံ့​ေၾကး​ေပး​ေသာ​ေၾကာင္​့ ငယ္​စဥ္​ကတည္​းက​ေကြၽး​ေမြးလာရသည္​့ အဖိုးအတြက္​စဥ္​းစားကာ ​ေျပာင္​းလာခဲ့ျခင္​းပင္​

-------------------------------------------------------------

Kyungsoo ​ေက်ာင္​းႀကီးကိုၾကည္​့မိသည္​ ခမ္​းနားလိုက္​တာမွအ​ရမ္​း အရင္​​ေက်ာင္​းႏွင္​့လားလားမွမဆိုင္​ ​ေက​်ာင္​းသူ​ေက်ာင္​းသားမ်ားမွာလည္​း အရမ္​း​ေခတ္​မီလွပ​ေနၾကရာ ကိုယ္​့ကိုကိုယ္​သိမ္​ငယ္​မိသလို ခံစားမိလာသည္​

ထိုစဥ္ "အား--sehun oppa--အား" ဟူ​ေသာ အသံမ်ားႏွင္​့အတူ မိမိကိုယ္​​ေလးကို တြန္​းတိုက္​သြားၾက​ေသာ လူအုပ္​ႀကီး​ေၾကာင္​့ ​ေၾကာင္​သြားရသညိ

"ဟြန္​႔ လူတ​ေယာက္​ ​ေရာက္​လာတာ အက္​​ေလာက္​ႀကီးျဖစ္​ဖို႔ လိုလို႔လား?😕😕"ဟု တစ္​​ေယာက္​တည္​းပြစိပြစိ ​ေျပာ​ေနမိသည္​

"လိုတာ​ေပါ့ကြ သူက ငါတို႔​ေက်ာင္​းရဲ႕ နာမည္​ႀကီး​ေလကြာ"

​ေဘးနားကလူသံ​ေၾကာင္​့ kyungsoo ​ေခါင္​း​ေလး​ေစာင္​းၾကည္​့မိသည္​ ထိုလူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလးမွာျပံဳးျပံဳး​​ေလးနွင့္​​​ၾကည္​လင္​​ေအးခ်မ္​းလွသည္​

အသံ​ေလးမွာလည္​းနည္းနည္း​​ေတာ့စူး​ေပမဲ့ ၾကည္​ၿပီးခ်ိဳလွသည္​ ခ်ဳံ႕ၾကည္​့ရင္​ သ​ေဘာ​ေကာင္​းမယ္​့ပံုပင္​

ထိုသို႔​အ​ေတြးထဲစီး​ေမ်ာ​ေနခိုက္​ အသံပိုင္​႐ွင္​၏ လက္​တစ္​စံု​ေဝ့ယမ္​းလာမႈနက္​အတူ "မင္​း ငါ​ေျပာတာၾကားရဲ႕လား"  ဟူ​ေသာအ​ေမးကိုၾကားမွ kyungsoo ပစၥဳန္​ပၸန္​ ကိုျပန္​​ေရာက္​တ​ေတာ့သည္​