Kaleli ağa

|11.bölüm|•

Multiyi hatırlayan 3-5 kişi çıkar mı

Vote atmayı ve yorum yazmayı unutmayın sizleri seviyorum

Tahirden
Korkuyordum işte nefesimi incitmekten ona bu kadar süre kıyamamamışken şimdi korkmak çok çaresizce ama tedavi olacaktım nefesim için olacaktım kendine gelmeye başlamıştı
Tahir:günaydın güzelim
Nefes:günaydın
Tahir:kahvaltı edelim mi
Nefes:burası neresi eve neden gitmiyoruz
Tahir:gidicez güzelim birazdan
Nefes:tamam sen bana kızgın mısın hala?
Tahir:hiç hatırlatma nefes hatırladıkça deliriyorum!!! Dedi ve nefesi tekrar koltuğa oturturdu nefesi ise Tahir'in ani tepkisi ile sessizce yerine oturdu ve başını cama yasladı özlemişti şimdiden eski anılarını özlemişti özgür olduğu zamanları ama artık geçti
Tahir:nefes nefes sana diyorum
Nefes:hıhh noldu
Tahir:geldik diyorum
Nefes:tmm
Yazardan
Eve girdiler nefes eve gülerek girmişti herşey hayalindeki gibiydi kitaplıkları giyinme odası çocuk odası mutfak salon misafiri odası tam bir genç kızın isteyeceği türden di çok hayal kurmuştu kendi evini kurmak isterdi hep öyle de oldu ama tek başına değil kocasıyla beraber inşallah bir ömrü mutlu olacaklardı
Tahir:nefessss
Nefes:hı?
Tahir:ikidir dalıp gidiyorsun bir şey mi oldu?
Nefes:hayır bir şey olmadı sadece çok yoruldum ve dinlenmek istiyorum
Tahir:tamam ustalar gitsin yatarsın
Nefes:şimdi yatsam
Tahir:salak salak konuşma istersen bir sürü adam var burda!!!!
Nefes korkudan iki adım geri gitti işte o anda anladı tahirden korkuyordu ama bugüne kadar hiç bir erkeğin karşısında güçsüz durmadı güçsüz olsada güçlüymüş gibi yapa yapa güçlü oldu bu seferde öyle olmalıydı korksana belli etmemeli
Tahire baktığında ona üzgün  üzgün baktığını gördü Tahiri aldırmadan odasına doğru koşmaya başlamıştı ustalar işini bitirmişti zaten yemeklerini yiyiyorlardı nefes odaya girince aynada kendi yansımasına baktı sahi nezaman dolmuştu gözleri elinin arkası işe dolan gözlerini sildi ve yatağın içine girdi yorganı kafasına kadar çekerek kendisini uykuya bıraktı
2saat sonra
Nefesten
Aşağıdan bir kaç kişinin seslerini geliyordu merak edip yataktan yavaşça kalktım aşağıya her indiğimde Kalbim daha hızlı çarpıyordu neden bilmiyorum ama içimde bir korku vardı Asiye ablanın sesini duymuştum kapıdan onları dinlemeye başladım
Tahir:yenge anlasana söyleyemem korkar kaçar benden
"Tahir neyden bahsediyordu neden ondan korkacaktım neden kaçacaktım ki"
Asiye:ula Uşak kız başkasından duysa daha mı iyi olucak en azından senden duysun belki yardımcı olur tedavinde
"Tedavi mi nasıl yani tahir hastamı Peki neyi vardı benim bu kadar korkmamı kaçmamı sağlıcak hastalığı neydi"
Tahir:yenge etme
Asiye:nefese söyledin mi onu üç yılıdır takip ettirdiğini resimlerini gizli gizli çektirdiğini yanına yaklaşan erkekleri dövdüğünü?
Tahir:anlatamadım yenge
Asiye:sen kafanı toparla ben gene gelirim
Tahir:tamam yenge
"Duyduğum hiç bir şeye inanamıyordum ama nasıl olur nasıl fark etmem fotoğraflarımın çekildiğini nasıl anlamam Tahir'in geldiğini görünce hemen yatağa geri döndüm uyuyo numarası yapmaya devam ettim"

"Yanıma gelmişti saçlarımı geri attı konuşmaya başladı"(nefes uyuyor tahir kendi kendine konuşuyor)
Tahir:özür dilerim her şey için ama doğruları duyduğunda benden gitmek isiticeksin kim bilir bereye gideceksin dayanamam senin güvenilir yerde olduğunu bilmem lazım oyüzden ben gidiyorum güzelim not yazdım zaten aşağıya paradan bıraktım sadece dikkat et seni seviyorum dedi
"Mayışlaşmış üzgün sesiyle deyince içim bir kötü oldum her ne kadar şuan lütfun olsamada gitmesini istemem ben ondan gitmem ki tahir yanımdan kalkmıştı dolabını açmıştı eşyalarını dolduruyordu bavula ama gitmesin aşağıya doğru gitmeye başladaıpında hemen yataktan kalktım peşinden gittim tam kapıyı açarken bağırdım durdurmam lazımdı yavaşça döndü gözleri yaşlıydı her ne olursa olsun seviyordum ben bu adamı belki biraz süründürürüm ama gitmesin
Nefes:tahirrrrrr
Bölüm hakkınadiki düşünceleriniz?

Bölümler çok mu uzun biraz kısaltayım mı?