အဲ့ဒီ့ေကာင္ေလးကေတာ့တျခားသူမဟုတ္ အဂၤလိပ္စာဌာနရဲ႕ kingတစ္ျဖစ္လဲ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားေလး ပိုင္ရတုေမာင္ ပင္....
'ေဟာ...ဟိုမွာ လာပါၿပီ ငပိုင္...'
ဇြဲရန္ႏိုင္တို႔ဝိုင္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံေၾကာင့္ တစ္ခန္းလံုး႐ွိ အၾကည့္တို႔က အခန္းထဲသို႔ဝင္လာေသာ ပိုင္ရတုေမာင္ ဆီသို႔ဝိုင္းအံုေရာက္လာၾကသည္.....
ထိုအထဲတြင္ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးမ်ားကအဆိုးဆံုးပင္....
အရမ္းကို ပိုလြန္းေနၾကသည္...
မိန္းကေလးတန္မဲ့ ပိုင္ရတုေမာင္ ကိုလိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္မွာ သူတို႔မ်က္လံုးေတြက ကြၽတ္ထြက္ၿပီး ပိုင္ရတုေမာင္ ရဲ႕ေက်ာျပင္၌ကပ္ပါ
လာသည္ဟုပင္ ထင္ရသည္....အဲ့လိုမိန္းကေလးမ်ိဳးေတြကို ဇြဲရန္ႏိုင္အလြန္ပင္ ၾကည့္မရ....
'ငပိုင္ ငါတို႔က မင္းအတန္းလစ္သြားျပီလားလို႔ ထင္ေနတာ'
ဇြဲရန္ႏိုင္ရဲ႕အေမးကို ပိုင္ရတုေမာင္က သူ႔အက်ႌၾကယ္သီးကိုေသခ်ာတပ္ေနရင္း ေျဖသည္
'မလစ္ပါဘူးကြာ..ညက မိုးေအးေအးနဲ႔အိပ္လိုက္တာ မနက္က်ေတာ့ ငါအိပ္ရာထေနာက္က်သြားလို႔.....ၿပီးေတာ့ နႈိးစက္ျမည္တာကိုလည္း ငါကပိတ္ၿပီး ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ကြ'
သြားေတြအကုန္ေပၚေအာင္ ျပံဳးၿဖီး၍ ေျပာျပေနေသာ ပိုင္ရတုေမာင္၏ စကားကို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဝတ္ရည္ေက်ာ္ က သေဘာမက်ဟန္ျဖင့္ ဆရာႀကီးဆိုဒ္ျဖင့္လက္ပိုက္ကာ ၾကည့္ရင္း
'ပိုင္ပိုင္.... ဘာဆင္ေျခေတြမွလာမေပးေနနဲ႔...နင္ဒီေန႔သြားစရာ႐ွိတယ္ေနာ္'
'သြားစရာ...ငါကဘယ္ကိုသြားရမွာလဲ???'
မ်က္လံုးေလး ေပကလပ္ေပကလက္ျဖင့္ေခါင္းေမာ့ကာ ေမးလာသည့္ ပိုင္ရတုေမာင္ ရဲ႕ေခါင္းကို ဝတ္ရည္ေက်ာ္က သူ႔လက္ဆစ္ျဖင့္ ေဒါက္ ခနဲမည္ေအာင္ အားရပါးရေခါက္လိုက္သည္...
'အားးး နာလိုက္တာ ဝတ္ရည္ရယ္...နင္ကငါ့ေခါင္းကိုဘာလို႔ေခါက္တာလဲ'
ပိုင္ရတုေမာင္ ၏အသံႏွင့္အတူ တခန္းလံုး႐ွိ မိန္းကေလးတို႔၏ သတ္မလိုျဖတ္မလိုအၾကည့္တို႔က ဝတ္ရည္ေက်ာ္ထံသို႔ေရာက္လာၾကသည္...ဒါကိုဝတ္ရည္ေက်ာ္ကလည္းသိသည္...ထိုမိန္းကေလးမ်ားကို အျမင္ကပ္လြန္း၍သာ ပိုင္ရတုေမာင္ရဲ႕ ေခါင္းကိုယခုလိုမ်ိဳးသူေခါက္လိုက္ရျခင္းသာ....
YOU ARE READING
"သူ" သာလ်ွင္.....💘
Romanceတစ္ခ်ိန္ကကြၽန္ေတာ့ရင္ကိုလႈတ္ခတ္သြားေစခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္... ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုပံုစံ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရမယ္ဆိုတာက်ြန္ေတာ္မသိႏိုင္ေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကအေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္းကေတာ့ 'ခ်စ္တယ္'...... ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားလံုးထ...
