Z płaszczyzny lustra spogląda na mnie niewiasta.
Ma bladą twarz i niebieskie oczy.
Kim jest ona?
Sama tego nie wiem.
Nie wiem nawet czym jest lustro.
Czy to jakiś nowy rodzaj zdjęcia?
Ależ nie, co ja mówię.
Już wszystko wiem.
Ta dziewczyna to ja.
To moje odbicie prezentuje lustro.
Jak mogłam zapomnieć.
Nie wiem.
Proszę, nie chce znowu zapomnieć,
Że niewiasta w lustrze to ja.
Mój umyśle zapamiętaj ten szczegół,
Aby lustro jutro przedstawiało mnie a nie kogoś kogo innego.
