Nie spodziewałam się tego. - Czemu mi nie powiedziałeś od razu? - ze łzami w oczach zapytałam. - Nie mogłem, nie umiałem. - bronił się. Ale nie potrafię się na niego gniewać. Nie umiem. Wiem, że źle zrobił, ale nie mogę. '' Nie mogę się gniewać. Tylko czemu?! Zrobił mi teraz wielki ból. Mimo tego nie mogę. To jest mój brat, którego nie pamiętałam. Może dlatego, że kogoś mi w sercu brakuje? '' - Nie potrafię się gniewać! - wykrzyknęłam. Podszedł, przytulił mnie bardzo mocno. - Jestem przy Tobie, byłem i będę. - powiedział mi. - Już po wszystkim.
Następnie wróciliśmy do obozu. A dalej to już Happy End. Byliśmy już zawsze razem, zawsze się oboje broniliśmy, tak jak RODZEŃSTWO.
Mam nadzieję, że książka się spodobała i jeśli chcecie to piszcie w komentarzach, czy chcecie jakieś inne. Do widzenia w następnej książce!!!!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
