DEAR TADHANA

TWENTYFOUR

Christine pov.

" o ito kumain ka muna."

umupo naman ako tsaka sinubuan ako ni nathan.

" o dahan dahan baka mabulunan ka."

" pano ba naman kasi pag katapos mo ng bigay bigay ka ulit edi mabubulunan talaga ako." umirap
naman ako

" sorry na."

" alam mo kapag gumaling kana bibili tayo ng malaking bahay tsaka alam mo na gagawa tayo ng mga babies at mag sasama tayong dalawa habang buhay at di kita iiwan pangako."

" sussss sabi mo yan."

" ofc sige ito tubig."

" bukas na pala yung surgery ko kinakabahan ako."

" wag kang kabahan nandito lang ako and kami ng mga kaibigan mo at mga nagmamahal sayo and nandiyan si god."

" tulog muna ako nakakapagod tong araw nato."

" sige kailagan mo nga pala mag pahinga bukas na yung surgery mo night i love you."

" i love you too night."

~

" Kukunin kana ng kamatayan christine bumalik nga sayo ang taong mahal mo pero ikaw naman ngayon ang mawawala WAHAHHAHAHAHAH."

" HINDI! KAKAYANIN KOTO KAKAYANIN NAMIN TO."

" O talaga ano pabang magagawa mo eh pahina nang pahina yang puso mo kawawa ka naman dear see you nalang sa lupa or sa langit WAHAHAHAHAHAHA."

" HINDI!."

bigla nalang akong nagising tsaka puno nang pawis yung noo ko tumingin ako sa orasan eleven na pala ng umaga ngayon na pala yung surgery ko.

" o christine gising kana pala."

" si nathan mama."

" may binili lang ok kalang ba bakit pinag papawisan ka ata may nangyare ba."

" wala po mama naginip lang ako."

" excuse me po handa kana poba sa surgery ms christine."

" umm yes po."

" anak laban ah."

" opo ma."

dinala na nila ako sa surgery room pero bago yun dumating si nathan.

" pwede bang makausap siya saglit lang."

" oo naman sir pakibilisan lang." sabi nung nurse.

" christine para sayo to hi-hintayin kita."

sinuot naman niya saken ang laruan na sing sing naramdam ko ang pag la-labo ng mata ko.

" i am swearing lalabas ako ditong buhay nathan i love you."

ngayon medyo naiiyak nako.

" i love you too hi-hintayin kita."

" tara na."

pumasok na kami sa room kinakabahan ako di dahil sa surgery dahil sa panaginip ko...

Third Person View.

habang busy ang mga doctor sa isang patient na si christine di parin matanggal ang pag aalala ni nathan.

" Kinakabahan ako." sabi ni nathan.

" Kumalma ka lang anak lalabasan ng buhay si christine nangako siya sayo." sabi naman ng mama niya lahat ng tao kaibigan ni christine at pamilya niya ay nag aalala rin nag aanatay na lumabas nang buhay si christine,di na mapigilan ng binata kaya pumunta siya sa chapel at nag dasal.

nataranta nalang bigla ang mga doctor dahil humihina ang heart rate ni christine.

" 1 2 3 Clear!." sigaw ng doctor.

" Clear!."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nathan pov.

" doc anong balita ok naba siya." tanong ko agad ewan ko nanghihina ako dahil sa itsura ng mga nurse at doctor.

" ummm i am sad to say habang nasa kalagitnaan kami ng surgery humina ang heart rate niya siguro di niya kinaya i am sorry mauna na kami."

at tumigil ang mundo ko...bigla nalang nag si buhos ang mga luha ko ang sakit pinag su-suntok ko naman yung pader.

" tol kalma lang tol." naiiyak narin sila raizen jb troy gab kaming mag tro tropa di ko akalain na ganun ang nangyare ang sakit sobra.

Kia pov.

" Ano na wala na siyaa wahhhh." umiiyak kaming tatlo dito nakita rin namin kung pano mag wala si nathan dito alam kong napaka sakit sakanya yung nangayre samin ren,ang mama ni christine natulala sa nangyare ganun rin ang mama ni nathan umiiyak ang kuya niya naman ganun rin kay nathan nagwala siya.

" bat tayo iniwan ni christine kala koba lalaban siya pero."

" guys wag natin sisihin si christine a-a..alam ni..yo naman di..ba."

Troy pov.

natulala ako sa nangyare si pareng nathan halos masira yung mga gamit sa ospital dahil dun.

wala na ba talaga si christine..

Christian pov.

" Anak taha na wala na tayong magagawa pa."

" Ma! Pa! si christine yun eh di ko kakayanin ng wala siya diba! lumaki ako ng kasama siya at lumaki akong pinag ta-tanggol siya pero ang lungkot neto pa ma di nga ako nag asawa, kasi gusto ko ako ang unang lalaking makahanap ng totoong nag ma-mahal sakanya,lumaki rin akong kasa kasama siya sa problema pa ma."

Nathan pov.

pumasok ako sa kwarto kung saan nakahiga at nagpapahinga ang babaeng mahal na mahal ko.

" Sabi mo di moko iiwan...nangako ka diba pero ikaw naman tong bumitaw christine bumangon kana diyan plsss sabi ko naman sayo diba...di ko ka..kayanin ng wa..wala ka pero iniwan mo agad ako."

may nakita akong sulat sa tabi niya at sulat niya yun kaya agad kong kinuha.

" Dear Nathan sinulat koto bago mag surgery kanina and alam ko ng di ko kakayanin i am sorry sorry and yung phone ko, na nasa bag ko nandito lahat ng voice record ko,alam kong katapusan kona kaya,hinanda kona and isa pa pag na mi-miss moko just listen to it i promise " AND I AM SWEARING ILL NEVER FORGET THE DAY WE MET I LOVE YOU NATHAN." lalo akong napaiyak dun na durog ang puso ko nag du durog sa sakit.