DEAR TADHANA

" Twelve "

Tine pov.

" Umuwi ng tila bang lahat ng nagbago na nawalan na ng silaw ang iyong mga mata ngayon ko lang,

nararamdaman ang lamig ng gabi kahit magdamag na tayong magkatabi bakit ka ng iba,meron nabang iba.

sana sinabi mo para di na umaasa sa huli sana sinabi mo ha-hayaan naman kitang sumaya..at umalis--"

natigilan ako ng may pumasok...his smiling at me...

" Umm something problem."

tanong ko sakanya umupo siya sa tabi..

" I know di moko nakikilala kasi nga dahil sa nangyare i miss the old you tin sana bumalik kana,napaka laki ko kasing tanga eh sana nung una sinabi kona pero huli nako nakakatawa noh."

tsaka tumawa at umiyak din bakit siya umiiyak...

" Umm ok ka lang ba."

" hi..hindi..kasi...." humagol gol siya tumayo siya at nabitawan ang hawak hawak kong gitara at niyakap niya ako.

" Bumalik kana pls tin miss na miss nakita ang mga ngiti mo ang mga asaran natin."

biglaan nalang may tumulong luha sa mga mata ko bakit ganto napaka sakit..

" But...mr..who..are..you.."

pero humigpit ang pagka yakap niya sakin..

Troy pov..

" Sana mapatawad moko troy di ko sinasadya napag utosan ako troy."

paliwag ni daisy she just a trash..

" Umalis ka dito baka mapatay kita."

tinapon ko ang hawak kong baso sa harap niya nabigla siya dahil babasagin ito..

" Tro-troy.."

" Dont you ever call my name daisy get out at wag ka ng babalik!"

umalis naman siya..

" Son! what's happening here."

" Just leave me alon mom."

tumingin ako sa labas ng binatana naramdaman kong tumutulo ang mga luha ko pano..pano..ang mga alala naming dalawa ang asaran namin..ang mga alalaang di ko makakalimutan pano naman ako ito umaasang maalala pa niya ako pero hindi..wala na....

" Anak maalala ka din niya pero hindi ngayon sana naman wag ka ng mag kulong dito."

di ko na lang pinansin si mama nakatingin nalang ako sa mga butuin..i hope you will remember me christine..

James pov..

ano nawalan ng alaala ni christine ang kaibigan ko...ang ..pinaka...ma..mahal..kong...babae...nawalan...ng..alaala.

" Pero san galing yung balitang yan impossible!"

sigaw ko sa isang employee ni daddy..

" I am sorry sir nung naraang buwan lang po nangyare yun ngayon ko lang din nabalitaan dahil marami akong ginawa."

napaupo ako sa sofa tsaka tinapon ko lahat ng gamit na nasa harapan ko..

" Anong meron dito cedrick!"

sigaw ni dad sa employees niya....

" James! anon kaguluhan to!"

" Dad..ang..pinaka...ma..mahal....kong...babae.."

tsaka ako lumuhod ako umiiyak...

" Anak isa sa mga employees ni mr mendez ang gumawa nun si daisy rick."

" What do you by dad pano mo nalaman dad."

tumayo ako..tsaka hinarap siya..

" Narinig kong nag u-usap sina troy at troyne si troyne ang nag plano nito."

si troyne ang napaka walang hiyang G*G* yun baliw yun sa pag ka-kaalam ko..

" I have to go son cedrik hali kana marami pakong ipapagawa sayo."

lumabas nalang sila ng room ko at ako naman bumalik sa upuan ko at tinignan ko ang picture naming dalawa..

Karl pov

" Karl..."

tumingin ako sa labas nakita ko si angel..agad naman akong lumapit.

" Bakit may problema ba angel pasok ka muna."

pumasok kami sa bahay namin at pina upo siya sa sofa..

" Umm manang paki gawa naman  po kami ng  juice at cookies narin."

" Sige ijo."

Tumingin ako kay angel halata talagang umiiyak siya ano bang meron..

" Anyare sayo bat umiyak ka."

tanong ko sakanya..

" Si..si..christine...kasi.."

christine..

" Bakit anong meron."

" Di na..di..na..niya..tayo..kilala..karl."

tsaka naman tumulo ulit ang mga luha niya..

" Huh..nagbibiro ka lang diba."

sabi ko habang kunwareng tumatawa pero nasaktan ako sa narinig ko..

" Mukha ba akong nag si..sinungaling karl ngayon paba."

tsaka siya humagulgol punataha ko naman siya..

kaunting lang pinagsamahan natin pero...bat..ang..bilis...ata..

Itutuloy...