DEAR TADHANA

"ELEVEN"

A..aray.. nasan ako... puting kwarto lamang ang nakikita ko..

ng mamulat kona ang mga mata ko ay nakita akong tatlong babae nasa langit naba ako..

" Christine buti gising kana."

si..sino siya...bat nandito ako...

" Huh.."

ang tanging sagot ko umiiyak naman ang isang babae.

" Christine nagpapatawa kaba kami to ang bestfriends mo ako si jen siya si angel at siya si kia."

kia angel jen i dont remember them.

" Sorry but i dont know you guys tsaka anong ginagawa ko dito at kanina paba ako nandito."

Nalungkot silang tatlo pero may pumasok na doctor..

" I am glad that you woke up ms christine na comatose ka ng 3buwan ang mga senyas mo lamang samin ang pag galaw ng kamay at pag dilat ng mata mo."

" Doc pero bat nakalimutan na niya kami what happened."

" I am very sad to tell you guys last month ago i check her meron na siyang amnesia dahil sa lakas ng impact ng pag ka banga ng ulo niya and its metal i am very sorry i have to go if you excuse me."

paalam ng doctor umiyak si angel at kia lumabas na lamang sila ng kwarto ko i dont really know them who are they...

-------------

( 2 Months ago."

i am trying to know all but wala wala parin..

" Anak dito kana lang muna sa bahay ah you're kuya is here naman babantayan ka niya ok we have to go bye i love you."

paalam samin ni mama..

" Kuya what happened ba bakit parang nakalimutan ko lahat ng bagay.."

" The who see you said may sumakit sayo and when he found you pinag pu pupok ka niya ng bato and itinapon kapa niya sa ding ding full of metals that was he said."

MAMATAY KA BABAE KA HAYOP KA..

bat ganto ito nanaman then it went all black..

.........

" Christine wake up christine."

aray ang sakit ng ulo ko...

kuya..

i hugged him..then i cried.

" Bakit ganto lagi ko nalang siya naalala nakakainis ang sakit ng ulo ko kuya.."

" Shhh kuya is here naman ok basta wag mo nalang alahanin yun ok.."

----------

nagbalak nakong pumasok nag ayos ako ng sarili ko i have to be ready kasi di padin bumabalik ang panahong marami pakong kilala...

naglagay nalang ako ng earphones tsaka sumakay sa sasakyan..

Nasasaktan ako baka pag nakalimutan kona siya makahanap na siya ng iba kaya plss as my self tandaan mo at alahanin mo ng mabuti..

then i woke up may nagsasalita sa isipan ko...pero ako

" Mam christine nandito napo tayo."

sabi ni manong kaya bumaba nako sumalobong sakin ang madaming students at may banner pang " Welcome Back Christine " actually i dont suprise but it made me smile..

madaming mga boys ang nag sigawan...

" Lalo atang gumanda si christine!"-boy 1

" Babeeee!"

what the heck may ganun...

ngumiti nalang ako sakanila tsaka pumasok na sa school..

Ng nasa gitna nako ng hallway feeling ko may sumusunod sakin..kasi wala namang ka tao tao dito kaya binilisan ko ang paglalakad ko.

but he grabbed my hands at sinandal ako sa pader..my heart was bouncing...who is he..

" Christine..look..i am sorry sa nangyari do you still forgive me.."

tinulak ko siya pero masiyado siyang malakas who the hell is he..

" Who are you...bitawan mo nako.."

tumawa naman siya at umupo sa sahig tsaka niya pinagsusuntok yung pader..
rinig ko ang mga mura niya..

" I am troy ngayon kilala mo nako."

i looked at him every sign i dont know him pero feeling ko inside kilalang kilala ko siya..

" I..-iam...So-sorry.i dont recognised..you..before."

dumating ang kaibigan niyang lalaki tsaka siya tinayo nang hingi sila ng sorry sakin at tinayo ako umalis nadin sila..

taha na wag ka ng umiiyak..nanadito lang ako..

ano bang meron bat ako nagkakaganito..

Troy pov.

" Mamatay ka sinira mo si christine hayop ka!"

Sigaw ko kay troyne bakit si christine pa bakit siya...
ang sakit nung sinabi niya kasalanan to ni troyne..

" I am sorry bro it's plan i am really sorry hindi-"

sinapak ko siya kaya bumagsak siya sa sahig bakit pa pede naman ako pati ba naman ang pinaka ma-mahal kong babae...

Nathan pov.

Masiyadong malaming ang hangin ngayon kamusta na siya si christine i mean di ko na siya nakikita wala nakong balita simula nung aksidente..

naglalakad ako sa hallway ngayon pero nakarinig ako ng musika sa music room..

Binuksan ko ang pintuan ng dahan dahan at nakita ko siya biglang bumuhay ang puso ko...

Itutuloy