Hayaller..

40 17 3
                                    

Sezen Aksu-Küçüğüm

-Lamiyaa

Nerdeyse abim ismimi kükreyerek söylemişti.
Olduğum yerde donup kalmış,kıpırdayamıyordum.

-Cemil

İsmini kendimin duyacağı tonda fısıldadım.Bu çok kötü olmuştu.Kalbim hızlı hızlı atıyor nerdeyse göğüs kafesimi zorluyordu.

-Lamiya

Bu defa sesi yakından geliyordu.Titreyerek arkaya döndüm.Abim Kaşlarını çatmış bana doğru avını yakalayan aslan gibi yaklaşıyordu.

-Abi açıklaya bilirim

-Neyi açıklayacaksın lan

Bileğimden sıkıca tutup çekmeye çalıştı.

-Bırak kolumu abi

Zorlukla bileğimi elinden kurtardım.Bileğime bakınca parmak izlerinin kaldığını gördüm.Zaten beyaz tenim olduğu için küçücük bir şeyden morarıyordu.

Cemil yeniden aynı yerden tutup beni sürüklemeye başladı.Ayaklarımı yere bastırarak gitmemeye çalışıyordum.

-Abi lütfen bırak.Bildiğin gibi değil

-Ne bildiğin gibi değil?Kendi gözümle gördüm Kenanı yüzünden öperken.
Eliyle iki gözünü işaret etdi sertce.

-Asıl babama ne cevap vereceksin onu düşün sen.Bilmeyeceğimizi sanıyordun?

-Lütfen babama söyleme,yalvarırım

Kendimi ne kadar elinden kurtarmaya çalışsamda başaramıyordum.
Ayağım yerde taşa takılınca dengemi sağlayamayıp yere düştüm.Acıdan yüzümü buruşturup dizlerime baktım.Pantolunumun diz kısmı yırtılmış çamur olmuştu.Abim bir eli kolumdan tutmuş tepemde dikilmiş bana bakıyordu.
Gözümden istemsizce bir damla yaş akıp çeneme doğru kaydı.Bu Acıdan akan göz yaşı değildi.

Gözlerimi kaldırıp yüzünde tek bir acıma hissi olmayan abime baktım.

-Kalk

Zorlukla elimle yerden destek alarak kalkıp peşiyle sürüklendim.Boşta kalan elimle kipriklerim arasından durmadan akan damlaları siliyordum.

Biz hiç bir zaman abimle normal abi kardeş olamamıştık.
Küçüklüğümden şimdiye kadar bir yanlışımı görür görmez koşup babama söylerdi.Bununla gurur duyardı.Çünkü babamın sevimli çoçuğu her zaman oydu.Beni zaten hiç bir zaman sevmemişti.Hiç bir zaman bana sarılmamış bir kere bile başımı okşamamıştı.
Bazen bende kendi kendime soruyorum.Yani bu kadar kötü biriymiydim ki?Babam tarafından bile sevilmiyordum.

Yağmur bile şiddetini artırmış,gök gürlüyordu.
Otubuse binerken kapattığım şemsiyemi açmamış her yerim ıslanmıştı.İslak saçlarımdan damlayan sular yüzüme düşüyordu.

Cemil bahçenin demir kapısını itip kendiyle birlikte içeri çekti.

-Abi babama söyleme yalvarırım

İçimde olan birazcık umut kırıntılarıyla ona yalvardım.
Evin çelik kapısını açıp önde kendisi sonra ben içeri geçtik.

-Çoçuklar
geldiğimizi duyamsıyla mutfaktan elinde yemek kaşığıyla gelen annem benim halimi görmesiyle şaşırdı.

-Kuzum noldu sana?Islanmışsın?Şemsiyeni neden kullanmadın?

Yanıma gelip islanan saçlarımı yüzümden çekti.
Üzerimdeki trençkotumu çıkarken söylendi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 30, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

NefretHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin