პიცერიაში ტაქსით წავედით ნაილმა იქიდან ლიამი წამოგვიყვანს თავისი მანქანით, შენი საწვავი რატო დავხარჯოთო.
ახლა უკვე პიცერიაში ვზივართ და ვუყურებ ორ სულელს როგორ გამწარებული ჭამს პიცას თან კოკა-კოლასაც აყოლებენ. ნამეტანი მშივრები დამიტოვებია, რო კითხო ისე ნაილს-თვითფრინავიდან რაც ჩამოვედი საჭმელი არ მიჭამიო- მარა გამოსვლის წინ შევამოწმე ჩემი გაკეთებული საჭმელი ნაჭამიც ქონდათ, და ქვაბი გარეცხილი იდო, რანაირად ჭამეს ამდენი ან , ამ პიცას რანაირად აყოლეებენ. ამათმა მთლიანი პიცები შეუკვეთეს და ზეინს მოვპარე ერთი, ახლა კიდე ველოდები როდის "გაძღებიან". ნაილის კოკა-კოლისკენ ხელი გავაპარა "სუულ ცოტა" რომ დამელია მაგრამ დამინახა და მკვლელი სახით შემომხედა, თან გატენილი პირით მითხრა
-ყველაზე დიდი კოლა შენ აიღე, დალიე და კიდე უნამუსოთ ჩემისკენ აპარებ ხელს?- აუ ნამეტანი ნამუსზე აგდება გამოუვიდა, უხმოდ ავდექი წავედი საითაც კოლა მეგულებოდა. გზაში ზეინმა მომაძახა..
-ჩემო სიცოცხლე გთხოვ მეც წამომიღე ნაილის ყბაში ნუ ჩამაგდებ- ამაზე გამეცინა.
მე წავედი სადაც კოლა მეგულებოდა. გზაში ზეინმა მომაძახა
- ჩემო სიცოცხლე გთხოვ მეც წამომიღე ნაილის ყბაში ნუ ჩამაგდებ- ამაზე გამეცინა მივედი შესაკვეთად.
- ორი კოლა!-ამ დროს ვიღაც ამომიდგა გვერდით და მეუბნება
-დაამატე თუ შეიძლება- მითხრა და ცალყბად განიღიმა მერე ვითომ თავისთვის მაგრამ ჩემს გასაგონად ჩაილაპარაკა-ამ ირლანდიაში როგორი ცივი და უზრდელი გოგოები არიან საერთოდ არ იციან ზრდილობა.- დაშოკოლმა გავხედე, ამას მე ვინ ვგონივარ, ვიღაც ჩამოსული თავში ავარდნილი ტიპია.
-ოხ ეს ჩამოსულები ჩვენ ზრდილობას გვასწავლიან თვითონ კი ზედმეტად უზრდელურად იქცევიან არ იციან ვის რა უნდა ასწავლონ-ვთქვი და ცალი თვალით გავხედე ნამდვილად არ ელოდა პასუხის დაბრუნებას. ჩემი კოლები ავიღე და სანამ რამეს მეტყოდა გავტრიალდი და წავედი ჩემი ბიჭებისკენ, ის კიდე გაბრაზებული და გაოგნებული მოვიტოვე ისე რომ ზედაც არ შემიხედავს.
ეს ნაილი კიდე რა წიწილა კიარა ღორია კიდე შეუკვეთია რათქმაუნდა, ზეინი ლეკვის თვალებით უყურებს იქნებ ერთი მომცესო. ამ სანახაობაზე გამეცინა, ზეინს დავუდე თავისი კუთვნილი კოლა და მოწყვეტით დავჯექი სკამზე, თან მეცინებოდა, გავიხედე და დავინახე ის უზდელი ჩამოსული აქეთ-იქით ადგილს ეძებდა მერე ჩვენსკენ წამოვიდა კოლით და პიცით, თან ეშმაკური ღიმილი ქონდა სახეზე. რო მოვიდა იკითხა:
-შეიძლება დავჯდე?-როგორ ბედავს საერთოდ აქ მოსვლას და ასე ურცხვად კითხვას ამ ორ მუტრუკს ვერ ხედავს?
-რათქმაუნდა... არა-ირონიულად გამომხედა რა აცინებს ნერვებს მიშლის.
-შენთვის არც მიკითხავს-თქვა და ირონიული ღიმილი აიკრო სახეზე.
-შ/ს მან ჩვენ გვკითხა , როგორც ჩანს მიუხედავად იმისა რომ სულ ჩვენთან ხარ უკვე მოასწარი გაცნობა.-აღტაცებული მეუბნება ნაილი.
-აუ ანუ ეს ის ტიპია ვინც ჩემს სახლში უნდა წამოვიდეს და მყუდროება დამირღვიოს. -ძალიან უხალისოდ ვთქვი და ამ ვიღაცას დავებღვირე. ბიჭეებმა კიდე ერთმანეთს გახედეს და სიცილი წასკდათ.
-ლამაზო შენ გგონია იმდენი ფული არ მაქ რო შენნაირ ალქაჯთან ვიცხოვრო?-ისევ საფირმო ირონია. უნდა მეპასუხა ძააან კაი თუ შენ არ დაგინახავთქო მაგრამ ამ დროს ვიღაც ბიჭი მოვიდა და ამ ირონიით აღსავსემ როდესაც პირველივე წინადადებიდან მომიშალა ნერვები და სახელის გაგების სურვილი არ მაქ მიმართა.
-ლუი შენ კიდე ვერ ისწავლე ჭკუა ხო?- ესეიგი ლუი, იდიოტი ლუი კარგად ჟღერს.
-ისე ამბობ კიდეო თითქოს სამიკვირის წინ არ გნახე-სამივე წამოდგა და ამ უცნობს ბედნიერად გადაეხვია, როგორც ჩანს ნაილისთვის ის ძვირფასი ადამიანი იყო. თბილად გადაეხვია და უთხრა, რომ ამ ხნის მანძილზე უფრო გასიმპატიურებული იყო. არ ვიცი ადრე როგორი იყო ეს ბიჭი მაგრამ მართლა სიმპატიურია. ლუი ჩემ პირდაპირ დაჯდა იქ სადაც მანამდე ნაილი იჯდა და ჩემს სხეულზე თვალებს დაატარებდა თან ტუჩს ილოკავდა. ამაზე ამაზრზენი არაფერი არ არსებობს, თვალები შესამჩნევად ავატრიალე და ზეინთან მივედი რომელიც იმ სიმპატიური ბიჭის და ნაილის მოშორებით იდგა.
-ნუ მიაქცევ ყურადღებას უბრალოდ ვერ ეგუება, რომ ასეთი ლამაზი გოგო ნაილის ნათესავია- ყურში ჩამჩურჩულა ზეინმა. იმდენად ვიყავი სინპატიური ბიჭის ყურებით გართული ვერ მიხვდი რას გულისხმობდა.
-რას გულისხმობ?- გაკვირვებული სახით გავხედე.
-იმას რომ წეღან დავინახე ლუი შენთან, რომ მოვიდა და ლაპარაკი დაგიწყო , როგორი გაღიზიანებული მოხვედი და თქვენი დიალოგიდანაც მივხვდი რომ თქვენი შეხვედრა არც თუ ისე სახარბიელოა. ახლა კი როგორც ლუის საუკეთესო მეგობარი რომელიც ხვდება მის აზრებს და მისი ხასიათით გეტყვი, ის რომ შემოვიდა პირველად თვალში მაღალი, კარგი ტანის, ლამაზი გოგო მოხვდა. მოეწონე და არც უფიქრია, რომ თავისი ორი მეგობარი და ნაილის "დაიკო" ელოდებოდა. პირდაპირ შენთან მოვიდა და ეცადა "დაეკერე", ეგონა როგორ ადვილადაც დიდ ბრიტანეთში გამოსდიოდა პირველივე დღეს მოახერხებდა შენს საწოლში ჩათრევას, მაგრამ მან ვერ გაითვალისწინა, ბრიტამელი გოგოები ირლანდიელებივით უხეშები რომ არ არიან. ასევე ის რომ შეიძლება სწორედ შენ ყოფილიყავი ნაილის ნათესავი. შენი უხეშობა და გულგრილობა რომ დაინახა იფიქრა კაი გოგოა და თავს შევაყვარებო. ამ ფიქრებში მყოფი დატოვე ლუი იქ და ჩვენსკენ წამოხვედი ისე, რომ ვერც კი მიხვდა. ჩემთან და ნაილთან რომ დაგიხა მიხვდა ვინც იყავი და იმასაც მიხვდა რომ არც მე და არც ნაილი არ მივცემდით უფლებას შენთვოს გული ეტკინა და გამოეყენებინე. თავის საქციელს ვეღარ გამოასწორებდა და ისევ ჯობდა სიუხეშე გამოეყენებინა დროებით. დამიჯერე ის არ არის ასეთი ცივი, საოცრად მეგობრული და კეთილია, აი დრო გავა და ის შენი საუკეთესო მესაიდუმლე იქნება და დღევანდელი საქციელის გამო ბოდიშსაც მოიხდის. -ზეინი ისე მელაპარაკებოდა ლუიზე რომ გული მომილბა და ჩემი პირველი დასკვნები ვინანე.
-შენ ყოველთვის იცოდი როგორ უნდა დაგემშვიდებინე, უსიტყოდ გესმის ჩემი. ვამაყობ რომ ასეთი ბიჭი მყავხარ გვერდით.-ვუთხარი და თვალებ მოციმციმე ზეინს შევხედე რომელსაც ეტყობოდა რომ ჩემი სიტყვები ესიამოვნა , გამიღიმა და ხელები გაშალა ჩასახუტებლად. ჩახუტებისას ყურში ჩამჩურჩულა:
-გთხოვ მას ნუ ეუხეშები, ისიც გამოსწორდება. ის ჩემი და ნაილის კარგი მეგობარია და მინდა რომ შენიც იყოს, ნამდვილად არ მინდა ერთმანეთთან ცუდი ურთიერთობა გქონდეთ. ახლა მგონი ჯობია ბიჭებს დავუბრუნდეთ.
-გთხოვ ჩემ გვერდით იყავი...-ზეინს ეწყინა ჩემი ნათქვამი და მითხრა...
-მე უკვე ვნანობ მაშინ მარტო რომ გადტოვე და ჩემ თავს პირობა მივეცი რომ ასე აღარ მოვიქცეოდი, ახლა შენ გპირდები დღეიდან მარტო აღარ დაგტოვებ იქ იქნები შენ სადაც ბიჭები- ამ ლაპარაკსში უკ ე ბიჭებთან ვიყავით როგორც ჩანს ჭამას მორჩნენ და ჩვენ გველოდებოდნენ. მე ზეინის და ნაილის შუაში ჩავჯექი ყურში ჩამჩურჩულა- ხომ ყველაფერი კარგად არის- თანხმობის ნიშნათ თავი დავუქნიე და შესამჩნევლად გავუღიმე. ვგრძნობდი დანარჩენების მზერას, ამიტომ თავი ავწიე და ლუის შევხედე რომელიც ისევ ჩემს პირდაპირ იჯდა მასაც გავუღიმე სანაცვლოდ კი თვალი ჩამიკრა თან თვალები უცომციმებდა არ ელოდა აშკარაა. უხერხული სიჩუმე იყო რომლის გასაფანტადაც ნაილმა ჩახველა ყველამ მას გავხედეთ პირი გაღო რაღაცის სათქმელად:
-ამმმ შ/ს გაიცანი ლიამი - მითხრა და იმ მომხიბვლეკი ბიჭისკენ გაიშვირა ხელი რომელიც გულწრფელი ღიმილით მიყურებდა-ლიამ ეს ჩემი პატარა ინდაურია შ/ს -ინდაურის თქმაზე გავხედე და უკვე ყველა კბილი უჩანდა ამაზე წამოვწითლდი და
-სასიამოვოაა-ვუთხარი და უფრო წითელი გავდი ეს ზეინმა შეაამჩნია ამიტომ მიხსნა და რაღაცის თქმა დააპირა
-შ/ს ის დროებით ჩვენთან უნდა დარჩეს დღეს კი გითხარით მაგრამ მაინც ახლა მინდა რომ დარწმუნებული ვიყო პრობლემა ხომ არ არის?
-რათქმაუნდა არა, იმდენი ხანი დარჩეს რაამდენი ხანიც უნდა, არანაირ პრობლემას არ წარმოადგენს-ვუთხარი და გავუღიმე რატომღაც ზეინის ნალაპარაკები ჩამესმოდა ისევ ყურში ყველა იმსახურებს მეორე შანს ამიტომ ლუისკენ გავიხედე- ლუი ეს რათქმაუნდა შენც გეხება შეგიძლია ჩვენთან დარჩე მართალია თავიდანვე უხეშაათ ველაპარაკეთ ერთანეთს მაგრამ ნაილის და ზეინის მეგობრები ჩემი მეობრებიც არიან. -ლუი ჩემ ასეთ ლაპარაკს აშკად არ ელოდა სახეზე ჯერ გაკვირვება შემდეგ სიამოვნება დაეტყო...
-მადლობა შ/ს მაგრამ იყოს სასტუმროში დავრჩები არ მინდა შეგაწუხოთ -ამ ლაპარაკში უკვე ნაილი ჩაერია
-ლუი შენი იქ ყოფნით არავინ არ შეწუხდება სახლი საკმაოდ დიდია ბევრი ოთახის კარი წლებია არც გაღებულა პირიქით კარგი იქნება თუ წამოხვალ, შ/ს-საც კარგად გაიცნობ და სახლიც უფრო გამოცოცხლება, ამოტომ აზრს აღარ გეკითხები რახან შ/ს თანახმაა შენი სახლში დატოვებაზე. ახლა კი წაცვიდეთ სახლში დაღლილები იქნებით, შ/ს უგემრიელეს საჭმელებს აკეთებს. ლიამ იმედია მანქანით ხარ და ყველა დავეტევით.
-ხო საბედნიეოთ ერთი მანქანა ადრე ირლანდიაში ვიყიდე ჩემებს უკვირდათ არ ჩადიხარ იქ რათ გინდაო მაგრამ როგორც ჩანს გამოგვადგა-თქვა და ლაღი ღიმილი აიკრა სახეზე რომელიც ძალიან მომწონდა,ყველა ავდექით და გარეთ გავედით.
ერთ-ერთმა მანქანამ ჩემი ყურადღება მიიპყრო, სწორედ იქით მიდიოდა ლიამიც გაოცებული ვიყავი არ ველოდი ასეთი მანქანა თუ ეყოლებოდა ასე უბრალოდ დატვებული ირლანდიაში.
(ფოტო მთავზეა მანქანის) როგორც გოგო მე წინ დავჯექი ლიამმა დავუთმოთ თან გზა აუკეთ იცისო, დანარჩენები უკან დასხდნენ და წავედით ჩემს სახლში.
1210
ბოდიში დაგვიანებისთვის. მადლობას გიხდით ყველას ვინც კითხულობთ.
