tanışmamız hikayelerde ki gibi bir "mucize" ile gerçekleşmedi.
belki de o yağmurlu günde "merhaba!" diyerek girdiğim çiçekçi dükkanında anlık göz göze gelmemiz bizim klişe mucizemiz olabilirdi...
çiçeklerin naifliğine ters düşen hareketlerinle, üzerindeki güzelce fırçalanmış, saksılar ile aynı renk olan kabanın ve çiçeklere bakışlarındaki kararsızlık yaşadığım bu şehirde yeni olduğunu avazı çıktığı kadar haykırıyordu.
bilirsin insanları uzunca seyretmek gibi bir huyum olduğunu. işte o gri günde de etrafa donuk ama çiçeklere ışıl ışıl yanan mavilerine kadar seni izledim.
her zamanki gibi; yağmurlu bir gün, elimde bir demet papatya ve bir "merhaba!"
•
"yağmur yağdığında toprak sertleşir."
「19.05.05」tarihinde başlandı