Η ζωή αλλιώς

Κεφάλαιο 3

Οι μέρες περνούσαν γρήγορα...Το Σαββατοκύριακο μπορεί να πέρασε γρήγορα αλλά τουλάχιστον ήταν ευχάριστο..Η Κατερίνα την Τρίτη έχει ραντεβού με τον γιατρό για ένα ακόμα υπερηχογράφημα και μου ζήτησε να πάω μαζί της , μιας και ο σύζυγός της , ο Κώστας , ήταν στην δουλειά και δεν μπορούσε να την συνοδεύσει..Ήμουν ενθουσιασμένη που θα έβλεπα την πρώτη φωτογραφία του μωρού μας χωρίς ακόμα να έχει έρθει στον κόσμο ! Είναι τόσο εντυπωσιακό το πως λειτουργεί η φύση του ανθρώπου και από το τίποτα γίνεσαι τόσο σημαντικός ! Επίσης , η Κατερίνα αποφάσισε επιτέλους να μάθει το φύλο του μωρού..Εδώ και πέντε μήνες μας τυραννά καθώς ήθελε να το μάθει κατευθείαν στο τοκετό..Ευτυχώς την πείσαμε  να το μάθει νωρίτερα καθώς η μαμά δεν μπορούσε να περιμένει.

Ήταν μεσημέρι .. Η εταιρία πήγαινε πολύ καλά και φαίνονταν πως δεν με χρειάζονταν άλλο.. Έτσι, αποφάσισα να φύγω αφού έχω ενημερώσει την γραμματέα μου ότι για ό,τι προκύψει να με ειδοποιήσει..Πριν φτάσω στο σπίτι πέρασα από το ΑΤΜ που βρισκόταν έξω από τα ΚΤΕΛ για να βγάλω λίγα χρήματα σε περίπτωση που τα χρειαστώ..Καθώς βγάζω την κάρτα μου από το μηχάνημα ακούω μια γνώριμη φωνή που έρχεται από πίσω μου..

- Βγάλε πιο πολλά δεν θα φτάσουν..

Γυρνάω και δεν μπορώ να πιστέψω ότι βρίσκεται εδώ..Η παρουσία του με εκπλήσσει αλλά ταυτόχρονα με κάνει αρκετά χαρούμενη..

- Στέφανεε??..Δεν το πιστεύω..τι κάνεις εδώ?

Πρωτού προλάβει να απαντήσει ορμάω στην αγκαλιά του και τον σφίγγω τόσο πολύ που δεν μπορεί να αναπνεύσει τόσο καλά..

- Χαχα ηρέμησε θα με σκάσεις !..Τι κάνεις Μελάκι μου?

- Σορρυ..Μια χαρά..Στη δουλειά όπως τα ξέρεις.. από τότε δεν άλλαξε κάτι..

- Πως τα πας..? Τα καταφέρνεις χωρίς αυτόν ?

- Ναι εντάξει τώρα πλέον έχω πάρει το κολάι..

- Όχι εννοώ..

- Εμ...το προσπαθώ..είμαι καλύτερα αλλά δεν θα σταματήσει ποτέ να μου λείπει!

- Τέλος πάντων δεν ήρθα για να σε στενοχωρήσω..Είχαμε καιρό να βρεθούμε οπότε είπα δεν περνάω μια βόλτα από την χαζούλα μου να δω τι κάνει..

- Μην με λες χαζή!..Μικρέ!..Πάντως δεν το λες και βόλτα..ολόκληρο ταξίδι έκανες.

-Ε δεν βαριέσαι...Για σένα τα πάντα!

- Χαχα οκ τότε δεν πας να πάρεις κάτι φακέλους που ξέχασα στο γραφείο?

- Ξέρεις τι? Ξαφνικά με έπιασε ένας πόνος στο δεξί μου πόδι και πρέπει να καθίσω..