To All The Imperfections

Chapter 1

CHAPTER 1

Another menacing day at school. I'm walking in the locker-walled hallway with my head down, as usual, my hair covering my face and praying to God that no one recognizes me.

Ngunit hindi man maiiwasan na lahat talaga ng mata nila ay nakatutok sa akin. I'm the person they're all in favor of bullying, I'm the school's battered up little-weird girl.

Naririnig ko ang bulong-bulungan at bungisngisan nila, it's pretty normal, I'm quite used to it, in fact it's somehow my 'Daily Routine', my day isn't complete without the people spreading rumours about me, laughing about me, and--

"HAHAHAHAHAHA" tawanan ng lahat ng estudyanteng naka-istambay ngayon sa hallway, pinatid na naman ako at nasubsob ang ilong ko sa sahig, 'cause why not!?

I held my nose and shaked it, it really hurts but it doesn't matter. Nagpatuloy lang akong maglakad patungo sa silid namin, I'm ready for what's going to happen inside that classroom too.

Matapos kong pakinggan ang mga chismis at bungisngisan sa hallway ay sa wakas nakarating na rin ako sa room, pagpasok ko palang sa pinto ay tumahimik ang buong classroom na kanina-kanina lang ay grabe ang ingay. Ilang segundo silang nanahimik nang biglang sumigaw si Shaunt using a deep voice na ginagamit sa boxing, "Hey! Hey! Hey! Ivy Pula ang Panty is in the house!"

Dahil sa isinigaw ni Shaunt ay nagsitawanan ang mga tao at ang iba ay idinuro-duro pa ako, "HAHAHA sit down, Ivy nagmumukha kang tanga diyan" natatawang sabi ni Shaunt na may pa palo-palo pa sa desk niya-effect. Masyado naman ata siyang OA. Umupo lang naman ako sa upuan ko tuwang-tuwa na sila, bakit ano bang meron sa upuan ko? Hindi na sila nagsasawa sa biro nilang 'yan na halos araw-araw nalang nilang sinasabi dahil sa isang nakakahiyang pangyayari...

FALSHBACK:

Bumaba na ako mula sa school bus. Tahimik ang paglalakad ko sa school-yard na marami-rami na rin ang taong nakatambay, bawat lakad ko ay naririnig ko ang mga tawanan at bungisngisan nila. I didn't bother to know what they were laughing about so I continued walking quitley. Head-down walking to the school's main entrance nang bigla na namang may sumigaw.

"Ivy! HAHAHA!" tawang-tawa siya, it was Jeremy, kaibigan ni Shaunt. Hindi ko siya nilingon at patuloy lang ako sa paglalakad ko ngunit dinig na dinig mo talaga ang malalakas na tawanan ng mga tao, at pagtingin ko sa iba ay nag-aacting na nasusuka, "Ivy may tagos ka!"

Agad akong napatigil sa paglalakad at nanlaki ang mga mata ko, dinig na dinig ang mga tawanan ng tao at nila Shaunt na naka-upo sa may hagdan ng school ay naka-hawak na sa tiyan nila sa sobrang tawa.

Namawis ang noo ko at nagiinit ang mga pisngi ko, parang umakyat lahat ang dugo ko sa katawan tungo sa ulo ko.

Hindi agad ako nakapag-react, I was shaking and I was in the verge of crying, anger and sadness displayed on my face. After a few seconds, after actually realizing that I was the center of attraction, kumaripas ako ng takbo patungo sa school clinic, mabilis ang kalbog mg puso ko at nag-iinit na ang mga gilid ng mata ko, konti nalang iiyak na ako.

Nang makarating ako doon ay naroon ang school nurse na naka-upo sa isang seat sa gilid at may sinusulat sa isang papel, mukhang nagulat siya sa pagdating ko, "Oh, hija ano ang problema?"

Nagsimula nang bumuhos ang luha ko, my lower lip was shaking and my legs were trembling. Mukhang nataranta ang nurse, nagmadali suyang lumapit sa akin, "Hija, anong problema?"

Tiningnan niya ako taas-baba at sinuri, nasapo niya ang bibig niya, "Oh my, halika na hija" inalalayan niya ako patungo sa maliit na cr ng clinic. Inabutan niya na rin ako ng sanitary napkin at spare jogging pants upang makapagpalit ako.