Remember me

4

Christel stapt haar bed in, ze begint na te denken, wie heeft het grote zwarte gat geopend, door wie konden de demonen naar buiten. Met een ongeruste gedachten valt ze in slaap. De volgende ochtend word ze wakker, doordat haar bel gaat. Ze staat op, en knipt met haar vingers, ze heeft nu een zwarte broek aan, met een zwart korte mauwen shirt met een roos aan de rechter boven kant, en ze draagt zwarte witte vans. Ze loopt naar haar deur, en opent hem. Dan ziet ze Harvey staan. Met een bosje bloemen. 

'Goedemorgen Christel.' zegt hij vrolijk. 'Goedemorgen Harvey!' zegt ze, en ze stapt een stap opzij, zodat Harvey naar binnen kan komen. Ze lopen naar de woonkamer, en gaan zitten.

'Hier, een beterschap cadeautje, aangezien je ons zo goed geholpen hebt gisteren.' zegt Harvey en hij geeft het bosje bloemen aan Christel, met haar magie zorgt ze ervoor dat hij in een vaas staat. Ze glimlacht naar Harvey, 'Dankjewel.' 

Ze kletsten wat, en dat gaat Harveys telefoon, hij moet terug naar het instituut, maar zodra hij weg wilt lopen houdt Christel hem tegen met haar magie. Ze loopt naar hem toe. 'Harvey, zou je misschien vanavond met mij willen gaan uiteten.' vraagt ze. Hij knikt. En loopt de deur uit. Als hij weg is, belt Christel Nina. 

'Hey Nina, met Christel Moonriver.' zegt ze. 'Hey Christel. Waarom bel je?' Vraagt ze. 'Ik heb vanavond een afspraakje met Harvey, en nou vroeg ik me af wat voor jongen het is.' zegt Christel. 'Je wilt weten wat voor kleding je aan moet?" Vraagt Nina. 'Ja.'

'On My Way!' Zegt Nina en ze hangt op. Binnen een paar minuten staan Sabrina en Nina in het appartement van Christel. En daarna komt Yara aangerend. Yara is en vampier, en je denkt daardoor natuurlijk dat ze niet in de zon kan komen, daar vergis je je in. Yara kan heel goed tegen de zon, zodra ze haar daglichtring om houdt. Niet alle vampieren van de New York Clan hebben een daglichtring, want je moet het wel verdienen. 

'We gaan shoppen.' zegt Nina als ze in de kledingkast van Christel kijkt. 'Kind, je hebt letterlijk alleen maar zwarte broeken, en zwarte shirtjes. Je hebt niks sexy's, geen jurkjes of rokjes. Bij Harvey moet je laten zien wie je bent, maar je moet ook laten zien dat je jezelf durft uit te dagen, en dat je de moeite hebt gedaan, maar niet overdreven.' zegt Nina. 'Een zwart rokje of jurkje dus.' zegt Yara dan. Nina knikt. 'Jij snapt me.' zegt Nina. Ze geven elkaar een high five. 

Ze lopen de stad in, en gaan heel veel kleding winkels in. Voordat ze het eindelijk alle vier eens zijn, zijn ze al in twintig winkels geweest. Maar dan vinden ze het perfecte jurkje voor Christel. Zwart, en niet te sexy maar wel een beetje. 

'Perfect meiden.' zegt Christel. Ze geven een groepsknuffel. Als Christel zich weer heeft omgekleed, rekent ze af. Ze lopen naar een terrasje en gaan tevreden zitten. En beginnen te kletsten met elkaar. 

Dan valt het gesprek op Harvey. 'Dus jij vind mijn kleine broertje leuk.' zegt Nina, Christel knikt. 'Ja. Ik heb me eeuwen lang afgesloten van verliefdheid, van iedereen. van meiden van jongens, ik wou geen liefde meer, nadat ik ooit een van mijn grote liefdes heb verloren. Bang dat als ik iemand dichtbij zou laten dat ze mij zouden verraden zoals zij heeft gedaan.' zegt Christel. 'Zij?' Vraagt Yara nieuwsgierig. 'Ja, heel lang geleden ben ik samen geweest met een vampier. Aangezien ik mijn magie had, zodat ik niet oud zou worden, en zij het oneindige leven had, kwamen we elkaar jaren lang tegen. We begonnen af te spreken, gewoon als vriendinnen. En vervolgens begonnen we er achter te komen dat we elkaar leuk vonden.' zegt Christel. 

'Verraden?' Vraagt Sabrina. 'Ja, ze heeft mij uiteindelijk achter gelaten, en ze gebruikte mij zodat ik ladingen daglichtringen zou maken, en ik maar denken dat het ware liefde was.' zegt Christel. 'En nu ben je verliefd op Harvey?' Vraagt Nina, Christel knikt. 'Ja.'

Nadat ze nog wat gedronken en gegeten hadden, gingen Sabrina en Nina terug naar het instituut, en Yara naar het cafeetje waar ze sinds kort werkt. En Christel ging terug naar haar appartement. Ze begon zich om te kleden, en wat make up op te doen. 

'Toen ging haar telefoon. 

'Hey Christel! Met Harvey.' zegt hij. 'Hoi Harvey.' zegt ze. 'Ik moet onze date afzeggen. En bij deze zeg ik er ook gelijk bij dat het nooit meer een date gaat komen.' zegt Harvey en hij hangt op. Christel begint te huilen, na een poosje haalt ze haar tranen weg, en zorgt ze ervoor dat ze er weer mooi uit ziet. Ze creëert een portaal en stapt erdoor heen.

Ze komt uit in het instituut, en ze loopt gelijk door naar Harvey. Ze ziet hem staan, bij de grote schermen. 

'Harvey?' vraagt Christel, en hij draait zich om. 'Waarom zeg je me af?' Vraagt ze. 

'Ik ga trouwen.' zegt Harvey. 'Dat is interessant..' zegt Christel zachtjes. 'Met wie' 

'Lydia, we gaan samen het hoofd van het instituut worden.' zegt Harvey. 'Dus je doet dit voor je ouders.' zegt Christel. 'Voor mijn ouders, en voor de kloof. Dit is de beste beslissing. Het is verstandig, en het is mijn taak.' zegt Harvey. 'Je hoeft niet met haar te trouwen.' zegt Christel. 'Je moet voor jezelf kiezen,en je eigen leven kiezen. Als jullie trouwen zal zij alleen zijn, voor heel haar leven geen echte liefde, net zoals jij. Dat verdient zij niet, jij niet maar ook ik niet.' zegt Christel. 'Het is mijn taak Christel. Ik moet wel.' Zegt Harvey. 'Goodbye Harvey Cantwell.' Zegt Christel en ze loopt weg. Er rolt een traan over Harvey's wang, hij veegt hem snel weg. 

Christel maakt een portaal en ze stapt erdoor heen, als ze weer in haar appartement komt laat ze zichzelf vallen, en pakt ze een drankje.