2

29 3 0
                                    

Elliot en de rest volgen haar. Dan ziet Elliot Sabrina liggen op een bed. Hij haalt opgelucht adem.

'Iedereen weg.' Zegt Christel streng. Ze begint wat spreuken uit te spreken, en pakt wat ingrediënten. Ze begint met het uitspreken ervan. Van alles vliegt door de kamer heen.

Op de gang staan Nina, Elliot en Harvey. 'Jongens...' zegt Nina zachtjes. Ze trekken haar samen in een knuffel. 'Lieve schat, we vinden het alleen maar leuk dat je eindelijk hebt gezegd dat je op meisjes valt.' Zegt Harvey, en hij drukt een kus op haar voorhoofd. 'Ja inderdaad.' Zegt Elliott, en hij houdt haar steviger vast.

'Maar ze is een vampier, en heeft demonen bloed in zich.' Zegt ze. 'Dat maakt niet uit Nien. Maar Harv, ik wil jou nog wel spreken over jouw geheim.' Zegt Elliott. 'Ja, ik ben ook best benieuwd.' Zegt Nina. Harvey zucht, 'jongens ik heb hier geen zin in nu.'

'Wanneer ga je der wel zin in hebben?' Vraagt Nina. 'Nooit zeker?' Maakt Elliott haar zin af. Harvey schudt zijn hoofd. 'Nee klopt.'

Dan loopt hij naar de slaapkamer deur, 'ik ga kijken als ik Christel kan helpen.'
En dan verdwijnt Harvey de kamer in. Hij haalt opgelucht adem.

Hij ziet Christel staan, met allemaal zweet op haar voorhoofd, ze staat er zwakjes bij. Harvey loopt dichter naar haar toe. 'You okay?' Vraagt hij. Ze knikt zwakjes. Hij kijkt haar aan, 'Nee het gaat niet goed met je.' Zegt hij dan.

Hij pakt haar hand vast, en wikkelt zijn vingers in die van haar. Christel lijkt wat op te klaren, en het lukt haar om haar spreuk af te maken.

Sabrina schiet overeind, en snel laat Harvey Christel's hand los. Elliott en Nina rennen de kamer in. Terwijl ze druk bezig zijn met Sabrina, kijken Harvey en Christel elkaar aan. Als het tijd is dat ze terug gaan naar het instituut opent Christel een portaal, iedereen stapt erdoor heen. Behalve Harvey, hij blijft naast Christel staan.

'Ik wou je nog bedanken dat je je open stelde. En mij je kracht gaf.' Zegt Christel. Dan stapt hij ook het portaal in.

Christel zucht, en loopt naar de bank. Ze laat zich vallen, en pakt een drankje.

•Next day•

Voor Christel was de dag saai, ze had niks te doen. Harvey wel, hij had standaard demonen problemen om op te lossen.

Aan het eind van de dag besluit Christel Harvey te bellen.  'Hey Harvey!' Zegt Christel vrolijk. 'Christel?' Vraagt hij. 'Ja.'

'Ik wou je eigenlijk wat vragen!' Zegt ze. 'Vraag maar raak.'

'Het lijkt mij heel leuk om een keer wat met je te gaan drinken.' Zegt ze.

Harvey begint te blozen, maar dat kan ze niet zien. 'Lijkt me leuk.'

'Maar ik heb nu geen tijd.' En snel hangt Harvey op. 'Playing hard to get, Harvey Cantwell. I like that.'

Harvey stopt zijn telefoon weg, en begroet zijn moeder die aan komt lopen. 'Hey, hoe is het met mijn knappe zoon?'

'Goed mam.'

Na een diner met het hele gezin, verlaat Harvey de ruimte, en loopt naar buiten. Hij loopt het instituut uit, en belt Christel.

'Christel! Kan je misschien nu wat drinken in het cafeetje om de hoek van jouw appartement.' Vraagt hij. 'Ja is goed. Ik kom er aan.'

Als Christel het café in komt, ziet ze Harvey al zitten. Ze loopt naar hem toe, en glimlacht. 'Hey!'

Ze drinken wat, en lachen wat. Na een paar drankjes, word het café gevuld met wat fanatieke mensen, ze gaan schreeuwen en maken ruzie met elkaar.

Christel staat op. 'Ga je mee naar mijn appartement. Een laatste drankje?' Vraagt ze. Harvey knikt en loopt mee. Samen lopen ze naar haar appartement.

Ze drinken nog wat, kletsen en lachen door. En een op gegeven moment valt Harvey in slaap. Christel glimlacht en staat op. Ze loopt naar haar slaapkamer. En valt vervolgens ook in slaap.

•Volgende morgen.•

Christel loopt fris en fruitig haar slaap kamer uit. Ze maakt een "kater drankje" klaar voor Harvey. Ze pakt een glas en schenkt het erin. Dan loopt ze naar Harvey.

'Goedemorgen slaapkop. Kater drankje ?' Vraagt ze. Harvey schrikt wakker. 'Ben ik in slaap gevallen ?' Vraagt hij. 'Ja, wij beide.'

Harvey kijkt geschrokken. 'Relax boy! Allebei apart.' Zegt ze vlug. Hij kijkt opgelucht. Hij staat op, en trekt zijn jas aan. 'Ik moet werken.' Zegt hij, en hij loopt snel de deur uit.

Remember meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu