"แม่ค่ะหนูขอไป Shopping นะค่ะๆๆเเม่ " เสียงขอร้องของคุณหนูเค้ก
" แต่ต้องรีบกลับมานะ "
แม่ตอบรับ
" ค่ะขอบคุณนะค่ะ " ^ ^
คุณหนูเค้กขับรถอย่างมีความสุข คุณหนูเค้กค่อยๆเดินอย่างช้า จนไปถึงร้านขายต้นไม้ ได้ไปชนกับวาบิ
" เดินยังไงไม่ดูอะไรเลยหรอ " คุณหนูเค้กอารมเสียไปชั่วขณะ
" ขอโทษครับ "
เสียงของวาบิพูด
" ขอโทษแล้วหายเจ็บมั้ย "
เค้กไม่ยอม
" แต่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจนี่ครับ "
วาบิพูด
" ถ้านายตั้งใจนายคงถือนำกรดแล้วเดินชนชั้น จนทำให้นำกรดในขวดกระเด็นใส่ตาชั้นจนชั้นตาบอด แล้วบอกว่าผมไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ "
" คุณน่าจะมีเหตุผลกว่านี้น๊ะ "
วาบิพูด
" แล้วทำไมชั้นต้องมีเหตุผล "
ชั้นทำหน้าโกรธ
" ก็เพราะคุณไม่ใช่เด็กแล้วน่ะครับ "
วาบิพูด
" นายว่าชั้นแก่เหรอ "
ชั้นทำหน้าโมโหกว่าเดิม
"ยังไม่ได้พูดซะหน่อยครับ "
วาบิพูด
"แต่หมายความมันเป็นแบบนั้น "
" คุณกำลังทำให้ผมเสียเวลาน่ะครับ "
วาบิพูด
"นี่นาย "
" คุณหนูครับ อยู่ไหนครับ "
"ฝากไว้ก่อนเถอะนาย "
" ความหมาย ไม่ใช่หมายความนะครับ "
วาบิพูด
"หยุดน้าาาาา นี่นายด่าว่าชั้นโง่เหรอ " > <
"แล้วแต่จะคิดครับ " ^ ^
วาบิพูด
أنت تقرأ
คุณหนูปากร้ายกับผู้ชายปากแข็ง
عاطفيةความรักของคุณหนู "เค้ก" ที่ปากสุดจะร้าย เมื่อได้พบกับ "วาบิ" ผู้ชายที่เคยอยู่ญี่ปุ่นมาก่อนที่จะมาเมืองไทย จะเป็นอย่างไรติดตามด้วยนะ อิ๊อิ๊ ^ ^
