ANNABETH'İN BAKIŞ AÇISINDAN
A-anna.. ne demek istiyorsun?
-Ne demek istiyor olabilirim sence? demek istediğim o sürtüğün her an işini bitirebilirim.Seni ağlattığı gerçeğini affedemem.
-A-anna hayır! Aslında her şey benim suçumdu.Nina kötü bir şey yapmadı..
-Hah?
-Dinle bi beni.. benim sır tutmakta ne kadar kötü olduğumu bilirsin.Nina bana bir sır vermişti ve yanlışlıkla diğer arkadaşlarıma bundan bahsettim.. Nina da o sırada duydu ve doğal olarak sinirlendi.. Nina değerleri bir arkadaşım olmasına rağmen ben.. ben...
Crystal hıçkırarak ağladı.Gerizekalı,aptal,mal,saf kız.Nina'nın ona söylediklerinin yarısının gerçek olduğundan şüpheliyim.Muhtemelen yakın davrandığı kişilere Crystal'ın arkasından laflar söylüyordur.. Tereddüt etmeden kollarımı onun omzuna sardım.
-A-annabeth?!
-........ Aptal.
-N-ne?!
-Seni aptal kız.Bu kadar saf olman beni endişelendiriyor.Tam bir baş belasısın.
-Ö-özür dilerim Beth..
Ses tonunda düş kırıklığı vardı ama o ses tonuna aldırmadan konuşmama devam ettim.
-Aptalsın,safsın,hep insanlardaki iyiliği görüyorsun karşındaki kişinin tamamen bir sürtük olmasına rağmen... Ama,her ne kadar aptal ve saf olmandan,baş belası olmandan yakınsamda.. senin gibi aptalları seviyorum.Seni seviyorum Crystal.. Hep bunu söylemek istemiştim.İçimdekileri görebilen tek insan sendin.Eskiden de,şimdi de..
-Oh Annabeth!
Crystal'ın acı içindeki yüz ifadesi ve göz yaşları daha da başka bir şeye dönüştü,sevinç gözyaşları.. Crystal artık gülümsüyordu.O dünyadaki tek en iyi arkadaşımdı.Tüm kalbimle sevdiğim,değer verdiğim tek insan.Ailem.Ben yalnız ağlarken,karanlıkta boğulmuşken ve bir ışık ararken,Crystal geldi ve beni buldu.Crystal benim kurtarıcım ve bunudan sonra Crystal acı çektiğinde bende hep onun yanında olmak istiyorum.
