BOY FOR RENT | ON-GOING

CHAPTER 7

CHAPTER 7

“Aray dahan dahan naman!”reklamo ko habang ginagamot niya yung tuhod ko na nagkasugat pala.Bakit ba ako nagkasugat?Tiles naman ang mall.Arte ng skin ko.Naandito kami ngayon sa loob ng kotse niya sa back seat.Buti na lang at mayroon siyang first aid kit.Maliit lang naman ang sugat e.

Akala ko nga ay iiwanan niya ako duon ng umiyak aki.Mukhang may konsensya naman siya pero yung mukha niya hindi maalis ang inis—ni hindi ko nga makita yung awa e.

“That is your fault.Thank me for helping you”aniya na kunot noo habang seryoso sa paglilinis ng sugat ko na kasing cute ko.

“Edi thank yo—HOY WAG YANG ALCOHOL!”sinipa ko siya dahil bubuhusan niya ng alcohol ang sugat ko.Nabigla ako.Nauntog tuloy siya sa pintuan ng back seat.

“hala sorry”sabi ko tsaka inalok siya ng tulong para tumayo dahil nakahiga siya sa sahig at para siyang bata sa sinapupunan ng mommy niya.

“Pssh”tinabig niya ang kamay ko.Kawawa naman pero kasi nakakatawa siya.

“Bwahahahahaha”natawa na talaga ako.Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko.

“Stop it”sigaw niya sakin.Napatikom naman ang bibig ko sa isang sigaw niya sakin.Hinawakan ko yung braso niya dahil nakikita ko siyang nahihirapan sa pagtayo.

“Sorry talaga.Ayuko kasi ng alcohol e pero thank you sa paggamot pero bakit mo’ko sinundan sa mall?”tanong ko sa kanya.Haganggang sa ayos na ang upo niya ulit sa back seat.

“Because someone called me.Pinapabili ako ng trust”as in yung c*nd*m?Oh my.Yuck lang huh.Feeling ko ay nandiri ang mukha ko.

“Ewww”

“Then I saw you.Lumapit ako kaso narinig kong may tinutukoy kang pababain ang sweldo—I know it's me”tsaka niya ako sinamaan ng tingin.Tinignan ko ang tuhod ko tsaka kinuha yung bulak tapos nilagyan ng betadine.Di na kasi sya kumilos e.Ayaw na atang masipa ko ulit.

“You want to know the truth?”tanong niya sakin.Napataas naman ang kilay ko.Pinikit niya ang mga mata niya at sumandal sa upuan.

“Hindi ako nag apply sa boy for rent.Yung daddy ko ang nag apply sakin.Tinanggap ko dahil ayukong mawala ang mga gamit ko.At ayuko ring mawalan ng allowance.Yung isisweldo sakin ang magiging allowance ko”tsaka nya dinilat niya ang mata niya kasabay ng paglalagay ko ng band aid sa sugat ko.

“Im sorry.Hindi ko alam.Nakakaawa ka naman.Gusto mo bigyan kita ng weekly allowance?”tanong ko sa kanya

“Pssh,ako pa nga nanlilibre sayo.I don’t need it.Did you forget that I have my own restaurant?”tsaka niya lang ako niligon ulit

“Ay oo nga pala”sabi ko

“Umalis ka na.Bibili pa ako”andun na e.Kaso pinaalis pa ako.Bwesit talaga.Akala ko pa naman magiging close na kami.

“Fine”sabi ko tsaka lumabas ng kotse niya.Naalala ko tuloy yung bibilhin niya.Yuck.Sino kayang kaibigan niya gagamit nun?Sa kaibigan pa nagpabili o baka naman siya ang gagamit nagpapalusot lang?

RADE’S POV

"AKO ANG MASUSUNOD.THREE MONTHS KITANG BABAYARAN TAPOS GANYAN UGALI MO.HEH! MAGHIRAP KA SANA!"pagkatapos niya akong sigawan ay pinalabas ko siya sa kotse ko.

“Damn.Sisirain niya ba kotse ko?”inis na sabi ko pagka sara niya ng pintuan.

Bigla namang nagring ang cellphone ko.Sinagot ko muna bago pinaandar ang kotse.