The forty waves

four

Alex pov

Την έβαλα μεσα στο αυτοκίνητο με τα χίλια ζόρια θα θελα να ήξερα αν δεν ημουν εγω ποιος θα την έβρισκε αλλά σίγουρα αν ήταν άλλος θα της έκανε κακό
"Κυριε αλεκακιιι" Λέει τσιριχτα και γυρνάω και την κοιτάω απότομα με Τομ φρικιαστικό όνομα που με αποκάλεσε
"Ελα παιδι μ"λέω με μια δόση κούρασης από όλη την κατάσταση
" Όχι και παιδι σας Κυριε καθηγητά σχεδόν συνομήλικοι ειμαστε"λέει Χαχανιζοντας και παει να ακουμπήσει τον καβαλο μου ενώ το χέρι της ήταν πανω στο πόδι μου, φυσικά λίγο πριν με ακουμπήσει στο αδυνατο μου σημείο της έσπρωξα το χέρι και χωρίς να θέλω της φωναξα
"ΑΝΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕ" είπα με πιο πολυ ένταση από αυτη που περιμενα και έβαλε τα κλάματα, σταματάω απότομα το αμάξι και την παίρνω αγκαλιά μιας και είναι μεθυσμένη πρέπει να την πάρω στο φιλότιμο.."Άννα μου σε παρακαλώ μην κλαίς έλα αγάπη μου μπράβο "της είπα και με καποιον τρόπο σταμάτησε να κλαίει"Σε παρακαλώ μην κάνεις καμία ερώτηση και απλά μείνε ήσυχη μέχρι να φτάσουμε σπίτι εντάξει?" "Εντάξει"είπε με μια παιδική φωνουλα που με άναψε λιγο...ΤΙ ΛΕΩ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ... μάλλον είν' από την αϋπνία όλα θα είναι μια χαρά αύριο όταν ξυπνήσω δεν θα έχω καμία τέτοια σκεψη σωστά....σωστά?