Chapter 2

202 9 0
                                    

"Stop it Zim." pag papatigil ko sa kanya "Ayoko na! the damage has been done. Please stop." mahinahon kong pakiusap sa kanya

"No!" muli nyang pag kontra "I know may pag asa pa." pag papatuloy nya

"I know that you still love me, may parte pa ako dyan sa puso mo." kokontra na dapat ako nang muli nanaman syang nag salita

"Don't try to deny it because I know that deep down there," pag turo nya sa dibdib ko "dyan sa puso mo" napahinto sya ng bahagya "I know na may puwang pa ako."

"I said stop." mahinahon pero madiin kong sabi

"No yel, for pete sake isang beses lang naman ako nag kamali ahh and hindi ko naman sinasadya yung pag kakamali na nagawa ko pero bakit ang hirap sayong patawarin ako?! You're being unreasonable!" rinig na ang pag kairita sa tono nito.

Ngumiti na lang ako ng mapakla. Pinipigilan ko ang mga luha kong bumagsak dahil alam kong hindi tama na makita nya pa akong umiiyak nanaman dahil sa kanya, hindi yun makakatulong sa akin.

Kaya pinilit kong mag paka tatag sa harap nya kahit kaninang kanina pa ako durog na durog.

"Ako pa talaga ngayon ang unreasonable?!" medyo pasigaw na tanong ko sa kanya. Kitang kita ang pag ka gulat sa mukha nito dahil kahit kalian ay hindi naman nya ako nakita ng ganito.

"Ano pa bang gusto mong marinig ha?!" pag papatuloy ko "Para matapos na to. Ano gusto mong marinig na mahal pa kita?!" gulat at sakit lamang ang nakita ko sa mga mata nya pero hindi ko iyon hinayaang maka apekto sa akin at pinag patuloy ko ang pag sasalita

"Oo mahal pa kita!" sigaw ko at kitang kita ang unti-unting pag liliwanag ng mukha nya pero kita parin ang sakit sa bawat pag tingin nito

"Mahal pa kita to the point na umiiyak pa din ako pag naaalala ko yung ginawa mo sa akin!" sigaw ko pa rin na may kasamang diin at sakit, sigurado akong naramdaman nya din yun

"Ano masaya ka na ha?! Masaya ka na ba na nasaktan mo ako? Na paulit ulit kong tinatanong yung sarili ko kung anong pag kukulang ko sayo para magawa mo yun ha! ano sumagot ka!?" hindi ko na napigilan ang mga luhang kaninang kanina ko pa pinipigilan, walang humpay na tumulo lamang sila sa aking mukha.

Nakatingin lamang ako sa kanya at kitang kita ko kung papaano balutin ng sakit at guilt ang mga mata nya.

"Babe" mahinahon nyang tawag sa akin

"No! don't ever call me that again because the moment na nag karoon ka ng connection with that woman ay ikaw na mismo ang nag tanggal sa sarili mo ng karapatan na tawagin ako ng ganyan." tiningnan ko lang sya kasama ang blanko kong ekspresyon

"Because the moment that you told that woman that you love her was the same time na binitawan mo na kung anong meron tayo." matatag kong sabi, pinunasan ko na din ang mga luhang tumulo sa aking mukha pero hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya

"No! hindi kita bibitawan." matigas nyang sabi na tila nag babanta na hindi ko maintindihan

"What?! Are you out of your mind? Ano pag sasabayin mo kami? Ayoko ng relasyon na may kahati ako" sagot ko "ni hindi nga ako sure kung sino ang totoong karelasyon mo sa aming dalawa." diretso kong sabi

"Kinikilig pa ako sayo at sa isiping ako lang para sayo pero di ko alam na ako naman na pala ang sampid sa relasyon nyo." pag papatuloy ko at nag halo halo na ang sakit, pag kadismaya at pag kairita sa boses ko

"Yel please" pag mamakaawa nya

"No Z," ngayon ay nginitian ko lang sya ng malumanay "pursue her." sagot kong muli sa kanya, pero ngayon ay sa mahinahon nang paraan na

"I know that you love her so much that it made you cheat on me." pag papatuloy ko at rinig mo na ang pang hihinayang at sakit sa boses ko, alam kong rinig at ramdam nya yun pero wala na akong pakialam

"Because kung hindi mo sya ganon kamahal and if enough na para sayo yung kung anong meron tayo then it will be enough. Di ka na mag hahanap pa ng iba."

"Yel I told you so many times na ikaw ang gusto ko diba. Na you are more than enough for me." malumanay nyang sabi

"Cut that crap of yours, so ano yung mga nakita ko at narinig ko? Ano yun ha?! Wag mo na akong paikutin pa please lang" muli nanamang napataas ang boses ko, hindi ko maintindihan kung alin ang paniniwalaan sa lahat ng sinasabi nya. Tumalikod na lang ako at nag lakad papunta sa table ko

"I was drunk babe" unti unti syang nag lakad papalapit sa akin

"Oh here we go, don't use that drunk card on me because it won't work" umupo ako at binuksan ang laptop ko at muling binuksan ang mga folders na kanina kong ginagawa bago sya dumating

"No, I promise hindi ko alam ang ginagawa ko noon, please believe me naman, I know it's hard for you to believe me because I know it caused you pain but please--..." nakatayo sya sa harap ng table ko

"Alam mo naman pala ehh. You can now leave madami pa akong gagawin." Pag puputol ko sa sasabihin nya habang nakatingin pa rin sa mga trabahong ginagawa ko

"I will win you back babe. Papatunayan ko sayo na I'm not the man that you are thinking of me now. And that I didn't meant the things that I've done. I was drunk babe and that's the truth. You are my everything and I'll prove you that. I love you" pag papatuloy nya at parang walang narinig sa mga sinabi ko

"You can now proceed to the door. I still have so many things to do. So if you please" mahinahon kong sabi, itinuro ko ang pinto at tiningnan ko na sya

"I'll be back for you babe, I'll just clean all my mess." sabi nya bago tuluyang lumabas ng office ko

After nya lumabas ay itinigil ko rin ang mga trabaho ko at nag pahinga sandali.

Di rin naman ako makapag isip dito nang maayos kaya minabuti ko na lang na umuwi. Tinawagan ko na lang sina jess dahil alam kong makakatulong sila.

"Hello" sagot nang nasa kabilang linya

"Hello, I need your help, in my condo, now"

"Sige"

Agad na akong lumabas sa office ko at nag punta na sa sasakyan ko at nag drive pa uwi sa aking condo

OwnedWhere stories live. Discover now