Ep"8
"Perth..ကေလးကိုယ့္ကိုတကယ္စကားမေျပာေတာ့ဘူးလား"
"..."
"Perthကိုယ္ကမင္းနဲ႔အတူ႐ွိခ်င္လို႔ေလ"
"ကြၽန္ေတာ့္မွာအတန္းခ်ိန္ေတြ႐ွိတယ္လို႔ အစ္ကို႔ကိုေျပာတယ္ေလ"
"ေန႔တစ္ပိုင္းေလာက္ေလးပ်က္တာနဲ႔ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ"
"အဲ့ဒါ အစ္ကို႔အေတြးေလ"
ေန႔လည္ပိုင္းထမင္းစားၿပီးေတာ့ သူPerthကိုေက်ာင္းျပန္မဖို႔ပဲ
လူ႐ွင္းတဲ့တစ္ေနရာကိုေခၚလာမိရာကစတဲ့ျပႆနာကဒီကေလးရဲ႕
ေခါင္းမာမႈေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေျပလည္ေသး ခုPerthေနာက္ဆံုး
ေျပာလိုက္တဲ့စကားက သူ႔ရဲ႕ဆြဲဆန္႔ထားရတဲ့စိတ္႐ွည္မႈေတြကိုဖ်က္
ေတာက္ျပစ္လိုက္သလိုပဲ
"ငါ့အေတြး?? Perthမင္းငါ့ကိုနဲနဲေလးေတာင္စိတ္ထဲ႐ွိေသးရဲ႕လား ငါကမင္းအတြက္ဘာလဲ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိပဲအေရး
ပါတဲ့လူတစ္ေယာက္လဲ"
သူ႔ရဲ႕အေမးကိုျပန္မေျဖပဲ သူ႔ကိုပဲစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူ႔ကေလးရဲ႕
မ်က္၀န္းေတြထဲကအေျဖကိုသူေသခ်ာမဖတ္ႏိုင္ေသး ဒါက သူဒီ
ကေလးကိုဂ႐ုမစိုက္လို႔ မခ်စ္လို႔မဟုတ္ဘူး ဒီကေလးကိုကဘာကို
မွမေဖာ္ျပပဲသူ႔အေပၚမပြင့္လင္းလို႔
"Ok ေက်ာင္းကိုျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"Tsk~~~"
အေနာက္မွာတေျဖးေျဖးေ၀းက်န္ခဲ့တဲ့ပံုရိပ္ကေလးကိုကားေနာက္
ၾကည့္မွန္ထဲကေနၾကည့္ရင္း သူေ႐ွ႕သို႔သာဆက္ေမာင္းလာခဲ့မိသည္
အတန္းဆက္တက္ခ်င္စိတ္လဲမ႐ွိတာနဲ႔အိမ္ကိုပဲတန္းျပန္လာခဲ့လိုက္
သည္
"Ai'saintေတာ္ေတာ့ မင္းဟာကအရမ္းမ်ားေနၿပီ"
"ငါကဒီေလာက္ေလးနဲ႔တိုးမယ့္ေကာင္မို႔လားလားဟမ္Mean
ငါ့ကိုလာမတားနဲ႔"
Meanသူ႔ေ႐ွ႕မွာမေမွာက္မခ်င္းတစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ေနတဲ့
Saintကိုထိန္းမရတာကတစ္မ်ိဳး ဟိုနန္႔ေခ်ာဆြဲၿပီးလူအုပ္ၾကားထဲတိုး
ကေနPondကတစ္မ်ိဳး ေ႐ွ႕ကSaintကိုလဲတားမရတဲ့အတူတူ
လြတ္သာေပးထားလိုက္မိသည္ အနည္းဆံုးမူးသြားရင္ေမွာက္သြားယံု
ပဲေလ
