Bende gittiğin günden beridir,
Bir ahşap ev,
için için çürüyen,
kimse görmez ,
yorgunluklarımı ,
yılgınlıklarımı ,
yıkılışlarımı ,Sıvalarım dökülmez,
Çatlaklar gün yüzüne çıkmaz,Üstelik sen olsan,
Hatırı sayılır bir ömrüm vardı,Zaten benim yoklugum,hicligim,hissizligim,
Saklı bir şehirde,
Iklimlerin koynunda,
Saatin kadranında,Bir japon anı fotoğraf 'ında...
Üstelik benim acılarım,
Üstüme bastığında feryat eder,Bende gittiğin günden beri,
Ahşap bir ev...Kalsan ;hatırı sayılır bir ,
ömrüm vardı...Biz yanardık,
Güneşe cevrilirdi ,gözler.
Biz üşürdük,
Bulutlara evrilirdi,sözler.Kalsan;hatırı sayılır bir,
ömrüm vardı...