Gözlerimden;bir tuzlu gözyaşı, dökülür toprağa şimdi,
Günün bir bilinmez vakti,
bir ürkek,sessiz,bir o kadar hevesli bulut alır ansızın,
Üç,beş,hadi taş çatlasın bir hafta sonra,bir senli şehrin ara sokağında mevzilenir,
Sen bir iş dönüşü;hayatın anlamsızlığı ve rutinliginden dem vururken,takılıverir ayakların bir mazgala.
Kanayan diz kapağına düşer, bir damla gözyaşın, sızısı iç kanatır bilirim.
Bulutlara karışan bıçkın gözyaşım düşer aniden,
Demek ki aynı ekmeği,
bölüşemesekte bir ömür,
Aynı yaraya; tuz basabilirmişiz,
Somurtkan yüzün hala ;güzel bir kız çocuğu,
Kapitalist maşalarla düzleştirdigin saçların,
Islanıyor bak;sağanak sağanak,
Kıvrım kıvrım, oluyor yavaştan,
Bak gidişler kaçış değil,
Farketmeden buluşturuyor bizleri hayat ,
Her değişim;gelişim değilmiş mevzubahis;(aşksa)...
