Merhaba.Ben henüz 13 yaşlarında bir çocukken sonbaharın soğuk bir akşamında bu kitabı yazmaya karar verdim.Ben Trabzonsporlu Olmak Ve Trabzonsporlu olupta Gurbette yaşayan birinin çektiği zorluklardan bahsedeceğim.
Ben Trabzonsporluyum,İstanbulda Yaşıyorum ve Trabzonsporlu Olan Arkadaşım dahi yok.Etrafımdaki Arkadaşlarım Fener,Galatasaray ya da Beşiktaş taraftarıdır yani bu durumda yalnız başıma hepsiyle mücadele ediyorum.
Biz Trabzonlular Olarak diğer kesimler olarak hep farklı görülmüşüzdür.Bize Hep Rum ya da Yunan Tohumları şeklinde benzer iğrenç tabirlerde bulunmuşlardır.Fakat Biz Trabzonlular Olarak Kendimizin ne olduğunu kimin tohumu olduğunu gayet iyi bildiğimiz için böyle şeylere sınırı geçmediği sürece kafa takmıyoruz.Bize Yunan Tohumu Diyenler,Trabzonumuzun Avrupada Oynadığı maçlarda Tribunlerde karşı takımın atkısı ve ülkesinin bayrağını açıyorlar.Mesela Örnek Olarak Trabzonspor-CSKA Moskova Maçını Gösterebiliriz.Fenerbahçeli
Taraftarlar CSKA Atkısı Açıp Rusca Küfürler Etmişti.
Fakat Biz Kısa Süre Sonra Beşiktaş-Dinamo Kiev Maçında Taraftarlarımızla Beşiktaş Taraftarının Yanındaydık.Yani bize Yunan Tohumu gibi iğrenç tabirlerle hitap edenler önce kendi özlerinin ne olduğunu önce öğrensinler.
Her neyse,Sonuçta kim ne derse desin,kim ne yaparsa yapsın biz Türkiye Cumhuriyeti Sınırlarında Bulunan Bir şehiriz.
Öncelikle Hikayeme 2010-2011 sezonu ile başlamak istiyorum.
Evet,o meşhur sezon.Trabzonspor ve Fenerbahçe arasındaki savaşın fitillendiği sezon.O sezon öyle duygular yaşadım ki inanın enteresan geliyordu bana.İlk Önce Mükemmel Başladık.Cidden Hayatımda İlk defa böyle karmaşık duygulara girmiştim.Maç Günleri Babamla Evimizin Salonunda Heyecanla Maçları Takip Ederdik.Sanki Biz Sahadaymışız gibi terliyoduk her maç.Zaten bu tek benim değil,tüm Trabzonsporlular için aynıydı.O Sezon İlk 10 haftadan sonra şehirde taraftarlar buluşup,besteler söyleyip eğleniyorlardı.Şampiyonluk kelimesi herkesin diline dolaşmıştı.Ben İstanbulda Taraftar buluşmalarına katılıyordum orada şarkılar,türkülerle coşuyorduk.Herkes ayrı bir heyecana bürünmüş durumdaydı.Ben o sezon istanbuldaki çoğu deplasman maçına gitmiştim.Hele o Mustafa Yumlunun İlk maçında gol attığı Beşiktaş-Trabzonspor maçı yokmu.Golden Önce Frikik olmuştu.Selçuk İnan Frikiği kullanmadan önce babam;"Mustafa kafa top ağlarda" demişti ve gerçekten dediği olmuştu.Ben şaşkınlıktan gole sevinememiştim.Ve Maçı Kazanmıştıklpplppp kl9l Am.Sezonu Özet geçecek olursak ligin son saniyelerine kadar Trabzonspor Taraftarlarının heyecanı dinmemişti.Ligin Son Haftasınsa Biz Karabüksporu Farklı Yensek Bile O Sivas-Fenerbahce maçının sonuncunu beklemek zorundaydık.Sonuç Fenerbahçe Galibiyetiydi.
Evet şampiyonluğu kaybetmiştik.Belkide Hayatımda Yaşadığım en heyecanlı günlerin sonu hezimetle bitmişti.O Maçı Evde Dayım,Kuzenlerim ve Eniştelerimle izlemiştim.Onların Hepsi Fenerbahçeliydi.Maç Bittikten hemen sonra resmen damarlarındaki kan 300 dereceyle dolaşıyordu.Beynim 200 derece olmuştu.O Kadar üzüldüm ki yere yığılıp ağlamaya başladım.Sinirden Gözüm Döndü.Dışarıda Meşaleli,Besteler söyleyen arabalarıyla şampiyonluk turu atan insanların sesleri geliyordu.Birden Cama Çıktım.Tüm Ses tellerim titreyene kadar BİZE HER YER TRABZON diye bağrıyordum.Ertesi Gün Okula Gidememiştim.O kadar üzgündüm ki ertesi gün yataktan çıkmamıştım.Daha Sonra İse Yavaş yavaş alışmıştım.Okulda Her Geçen Gün Fenerliler İle Tartışıyordum Fakat zaman geçtikçe alıştım.Zaten Bir Süre Sonra Okul Kapanıp Tatil Başlamıştı.Tatile Gidip Geldikten sonra anneannemde kalmıştım.Sabah Erken Kalkıp Bilgisayarın Başına Geçmiştim.Birden"SON DAKİKA:ŞİKE SORUŞTURMASI ADI ALTINDA BİR ÇOK FUTBOL ADAMI GÖZALTINA ALINDI" diye bir haber gördüm.Birden Yutkundum ve kendi kendime;Allahım sen büyüksün.Eğer hakkımız Olan çalınmışsa o göz Yaşlarımda emeğim varsa sen onun cezasını ya bu dünyada ya da ahirette ver ya rabbim" dedim ve Hemen televizyonu açtım.Şaşkınlık içinde haberleri izliyordum.Aradan Epeyce Bir Zaman Geçti Bu olaylar gündemde tutuklanmalar devam ediyordu.Trabzonspor Taraftarı İse öfkelenmeye devam ediyordu.Dozer Cemil,Kazım Koyuncu ve Trabzonspor şampiyon olamayınca kalp krızı gecirip vefat eden Mustafa amcanın hakkını sormayı kendimize dava bellemiştik.Çünkü eğer birileri çıkıp hesap sormassa hakkını aramassa,Trabzonspor için ömrünü vermiş adamların ruhlarını nasıl rahatlata bilirdik?
