Ormanın gölgeleri

                                                                               1. BÖLÜM

Merhaba adım jessei 14 yaşındayım.Çiçeklerin solmuş,araba egzozlarıyla dolmuş bir şehirde yaşıyorum.Hayatım sadece gizemli şeyleri çözmek ile geçti bir de küçük kız kardeşim abby'ye bakarak.Bir günüm nasıl geçiyor diye soracak olursanız hemen anlatıyım.Kalktığımda Abby uyanmış oluyor ve genelde ağlıyor, annem ise biz kalktığımızdan iki saat önce işe gitmiş oluyor.Tabi sizde 'baban yokmu' diye sorucaksınızdır.Annemin dediğine göre babam bizi ben doğduktan hemen sonra terk etmiş. Herneyse konumuzdan uzaklaşmayalım . Abby'i susturduktan sonra kahvaltı hazırlayıp abby ile birlikte kahvaltımızı ediyoruz. Kahvaltımızı ettikten bir süre sonra giyinip abby'i anaokuluna bırakıp bende mahallemizin teyzelerinin köpeklerini alıp ormana gezdirmeye gidiyorum. Ha bu arada şunuda söyliyim okula gitmiyorum.Okula kendi isteğimle gitmiyorum. Tabi büyük bir ihtimalle neden okula gitmediğini merak ediyorsunuzdur, hemen anlatıyım. Babam annemi terk ettikten sonra annem büyük bir travma yaşamış ve halen daha atlatamadı anneme yardımcı olmak içim okula gitmiyorum. Evet nerde kalmıştık en son köpekleri gezdiriyordum. Genellikle köpekleri ormanda gezdiriyorum. Orman mahallemize biraz uzakta olsada orasını seviyorum orası bana huzur veriyor. Bazen ürkütücü olsada yinede seviyorum. Bir gün yine köpekleri gezdirirken hava bir anda kararmaya ve yağmur yağmaya başladı. Çok fazla ıslandım ve üşüdüm. Köpekler bir anda havlamaya başladı en sakin köpek bile çok fazla hırçınlaşmıştı. Annemi aramaya çalıştım fakat ceplerime baktığımda ise telefonum yoktu. Büyük bir ihtimalle köpekleri gezdirirken düşmüş. O an telefonu düşünemeden sığınak bir yer bulmak için koşmaya başladım. Bir anda gözlerim karardı ve hayatım film şeridi gibi önümde geçmişti.gözlerimi açtığımda...