1.bölüm

109 8 2
                                    

Tükenmeye başlayan gözyaşlarım akmaya devam etti.Hayatımdan nefret ediyorum.Kimin babası ve annesi çocuklarının ölmesini isterki? Ah benim Ailem tabikide.Evet evet ölmemi istiyorlar.Ve bende isteklerini yerine getireceğim...

Bu lanet hayatımda birtek Emre beni sevdi.Sorunlarımı biliyor.O benim herşeyim.Ciddi anlamda birtanem.

Mektup çok klişe geldiği için,mesaj atıp haber vermeyi tercih ettim."Günaydın sevgilim.Biliyorsun sorunlarım var.Ve ölmek istiyorum.Lütfen anla beni.Beni unutma.Ama yeni birilerini bul.Devam et.Hayat uzun.Seni çok sevdim,seviyorum,seveceğim.İyi ki vardın hayatımda sevgilim..."

Telefonu bırakıp,gözyaşlarımı fırlatma edasıyla sildim.Derin bir nefes aldım.İçimde bir rahatlık ve soğukluğa neden oldu.Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledim.Kapı kolunu açmak için elimi kaldırdığım an,telefonuma mesaj geldi.Nedense bakmak istedim.Koşarak yatağıma gidip mesajı açtım."5 dakikaya sahildeyim" Ah hayır! Sanırım koşarak ondan önce yetişebilirim.

2 dakika sonunda organlarımın birbirime yapışmış olma riskini hissettim.Nefes alamıyordum.Aman tanrım,havada soğuk olacak zamanı buldu şimdi!

1 dakika daha koştuğumda,sahil görünmeye başlamıştı.İçimdeki rahatlama hissi artarken,dank diye kaldı.Çünkü Emre çoktan varmıştı.

Yavaşça yürüyerek yanına gittim.Kaşlarımı kaldırarak "Ben gidiyorum ve sen gelmiyorsun" dedim. "Hayır küçük hanım bende gitmiyorum sende gitmiyorsun" dedi beni taklit ederek."Lütfen Emre.Bırak gideyim.Ne kadar zorluk çektiğimi biliyorsun.Lütfen" "Hayır Miray" "Yalvarırım.Ölmek istiyorum" "O zaman birlikte gidiyoruz" "Off!Hadi ama." "Karar senin." koşarak iskeleye gitmeye çalıştım.Ama biraz zor oldu.5 saniye sonra Emrede geldi.Gözlerimin içine bakarak "Gidiyormuyuz Sevgilim?" dedi ve elimi tutarak denize atladı.

Panikle gözlerimi açtım.Karşımdaydı.Gülümsüyordu.Son kez.Yanıma yaklaşıp dudaklarıma öpücük kondurdu.Son kez.

Su yutmaya başlamıştım.Boğazım yanıyordu.Bir anda elimdeki sıcaklık yok oldu.Etrafıma baktığımda onu göremedim.

Artık nefes alamıyordum.Boğazım feci yanıyordu.

••••••••••••••••••••••••••••••••

Hastane kokusuyla,öksürerek uyandım.Öksürünce boğazıma felaket bir acı geldi.Yüzümü buruşturdum.ah bir saniye.Hayır!Ölmem gerekiyordu.Hayır hayır hayır.Cehennem burası olamaz değilmi?

Ya Emre.Ben yaşıyorsam,Emrede yaşıyor değilmi?

Boğazımın acısını umursamadan"Emre." dedim.Hemşire bana döndü.Uyandığımı yeni farketmişti sanırım.Yanındaki doktorla 1-2 dakika konuştu.Ve bana en nefret ettiğim bakışla baktı.Gözlerinde acıma vardı."Efendim sizinle birlikte denize atlayan kişimi?" "Evet o.Nerede?" doktora döndü.Doktor ona kafasını salladı.Hayır düşündüğüm şey değil dimi? "Hayatını kaybetti" dedi.Bu kadar kolay mıydı söylemek? vücudum bir anda soğudu.Kanım dondu sanki.Nasıl ölür?Biriciğim.Sevgilim.Nasıl ölür?Benim ölmem lazımdı.Şaka yapıyorlar değilmi Emre.Gel şaka de hadi.Gel hadi sevgilim.Gel şaka de herşeyim.

Ölemezsin sen.İkimizde öldük şimdi.Ben cehennemi gideceğimi bile bile,cennetimden vazgeçtim.O güzel sesi kulaklarımda yankılandı.

"Gidiyormuyuz sevgilim?"

ARKADAŞLAR 3 KERE YAZDIM VE 3 ÜDE SİLİNDİ.ÇILDIRACAĞIM ŞİMDİ >_<

EĞER HAKETTİĞİMİ DÜŞÜNÜYORSANIZ,VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLERİİM :3 :D

&quot;Deniz.&quot;Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin