Anubis

De bewaker

Nienke zag alles weer gebeuren.
Hoe ze binnen stormde en fabian en Noa bewusteloos op de grond lagen.
Haar hart ging sneller kloppen van angst als al die vervelende beelden terug kwamen, liefst zou ze schreeuwen en alles eruit gooien.
Maar als ze eindelijk haarzelf klaarmaakte voor een harde schreeuw, onderbrak een stem haar
Nienke martens....-zei een donkere rustige stem
Nienke keek om, weg van de in coma liggende fabian.
Wie kent mij?....-nienke bewoog angstig naar de richting waar de stem vandaan kwam
Hoe verder ze ging, hoe meer de grond zachter werd.
Tot ze uiteindelijk wist waar ze in stond: zand.
Een duister figuur stond met de rug naar haar toe.
Bewoonster van het huis waar vloeken over waken....doden nooit rusten....en altijd wantrouwen heerst ..-de stem
Het huis Anubis?-nienke stopte met lopen
Zelfs nu schijnt je wantrouwen in de duisternis....jij ziet wat zij niet zien.....jij weet wat er heerst....- de stem
Wat wilt u van mij?-nienke bang maar moedig
Wat je zoekt, zal meer kosten dan je denkt.....elke vloek is verbonden.....aan het huis van lieve Sarah-stem
Nienke werd helemaal wit
U kent Sarah?!.....hoe weet u dit?.. ik zoek wat?....-nienke
Het figuur draaide om
Het is mijn huis....-het figuur bleek de god Anubis zelf te zijn
Nienke schrok zo erg dat ze wakker werd in fabian zijn schoot.
Nienke....wat is er?..-zei fabian lief
Appie had niet opgelet -amber gromde bijna
Nienke keek naar Fabian, alles kwam weer naar haar toe.
Anubis, dat kon ze beter nog even geheim houden.
Dus vertelde ze over de rest waar hij geen rol in speelde.
Na haar verhaal klaar was en appie zijn excuses had aangeboden stond Fabian op.
Ik heb een goed idee...-fabian
Nou?-amber
Shht ,hij bouwt spanning op-jeroen
Wat als we nou een paar dagen blijven overnachten?....-fabian
Nienke glimlachte naar hem
Dan kunnen we wat tijd doorbrengen samen-vulde patricia aan
Zonder vloeken en griezel dingen-appie geinde
Wie wilt blijven?-fabian
Ik doe mee-patricia leunde achterover
Amber en appie juichte, jeroen knikte ja.
Fabian keek naar nienke, die voorzichtig ja zei.
Fabian was te blij dat hij met haar mocht overnachten, dat hij niet had opgemerkt hoe nienke keek toen ze ja zei.
Mooi...morgen komen we hier met onze logeersp...-fabian stopte toen hij een klap hoorde
Appie had al een kast opengetrokken, waar allemaal logeerspullen uit rolden.
We waren voorbereid ..sins we hier de club hebben-amber lachte
Fabian legde zijn hand op zijn achterhoofd.
Nou...dat is dus geregeld-lachte fabian zacht
Alleen nienke zat in twee strijd, wat als fabian erachter zou komen?
Dat mocht nog niet gebeuren!
Eerst zou ze zelf erachter komen wat er gaande was.
Ze kon toch wel lachen en stralen met haar glimlach, ze mocht met fabian een nacht doorbrengen!